Οι διάτρητες κάρτες, επίσης γνωστές ως κάρτες Hollerith, χρησίμευαν ως τρόπος αποθήκευσης και επεξεργασίας πληροφοριών. Η λειτουργία τους ήταν να αντιπροσωπεύουν τα δεδομένα ως μια σειρά οπών διάτρησης σε συγκεκριμένες τοποθεσίες σε μια κάρτα. Αυτές οι τρύπες θα μπορούσαν στη συνέχεια να διαβαστούν από ένα μηχάνημα, επιτρέποντας την αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων. Ουσιαστικά, ήταν μια πολύ πρώιμη μορφή μνήμης υπολογιστή και εισόδου/εξόδου. Διαφορετικές θέσεις οπών αντιπροσώπευαν διαφορετικά κομμάτια δεδομένων, επιτρέποντας την κωδικοποίηση αριθμών, γραμμάτων και άλλων συμβόλων.