* Μέγεθος οθόνης: Οι οθόνες CRT ήρθαν σε μια μεγάλη γκάμα μεγεθών, από μικροσκοπικά μοντέλα 9 ιντσών (που συχνά βρίσκονται σε ενσωματωμένα συστήματα) σε μεγάλες οθόνες 21 ιντσών (και ακόμη μεγαλύτερων) για χρήση επιτραπέζιων υπολογιστών. Το μέγεθος επηρέασε άμεσα το κόστος και το φυσικό όγκο.
* Αναλογία διαστάσεων: Οι πιο συνηθισμένες αναλογίες διαστάσεων ήταν 4:3 (τετράγωνη-ish) και 5:4 (ελαφρώς ευρύτερες). Οι αναλογίες ευρείας οθόνης, όπως το 16:9, ήταν λιγότερο συχνές σε CRTs προτού αντικατασταθούν σε μεγάλο βαθμό από LCDs.
* Ανάλυση: Η ανάλυση ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με το μέγεθος της οθόνης και το βήμα της κουκκίδας. Οι υψηλότερες αναλύσεις (περισσότερα εικονοστοιχεία) σήμαιναν πιο έντονες εικόνες, αλλά απαιτούσαν επίσης υψηλότερο εύρος ζώνης και πιο σύνθετα κυκλώματα. Τα κοινά ψηφίσματα περιελάμβαναν 640x480, 800x600, 1024x768 και 1280x1024 για οθόνες 4:3.
* Συχνότητα σάρωσης (ρυθμός ανανέωσης): Αυτό καθόρισε πόσες φορές ανά δευτερόλεπτο η δέσμη ηλεκτρονίων σάρωσε την οθόνη. Οι υψηλότεροι ρυθμοί ανανέωσης (μετρούμενες σε Hz) μειώνουν το τρεμόπαιγμα και τη βελτίωση της ποιότητας της εικόνας, ιδιαίτερα σημαντικά για τους χρήστες ευαίσθητους στην οθόνη. Οι συνηθισμένοι ρυθμοί ανανέωσης ήταν 60Hz, 70Hz, 75Hz, 85Hz και ακόμη υψηλότερα για ορισμένα μοντέλα. Αυτός ήταν ένας κρίσιμος παράγοντας για τη μείωση της καταπόνησης των ματιών.
* Τύπος σωλήνα: Παρόλο που δεν ήταν αυστηρά διαφορετικοί * τύποι * των CRTs με έννοια ταξινόμησης, υπήρχαν διαφορές στην τεχνολογία μέσα στον ίδιο τον σωλήνα:
* Mask Shadow: Αυτός ήταν ο πιο συνηθισμένος τύπος, χρησιμοποιώντας ένα διάτρητο μεταλλικό φύλλο για να εξασφαλιστεί ότι οι δέσμες ηλεκτρονίων χτύπησαν τις σωστές κουκίδες φωσφόρου στην οθόνη. Διαφορετικά σχέδια μάσκας σκιών (π.χ. inline, δέλτα) επηρέασαν την ποιότητα της εικόνας (και το pitch dot).
* μάσκα διάφραγμα: Αυτοί οι σωλήνες γενικά προσφέρουν καλύτερη ποιότητα εικόνας (πιο έντονη και φωτεινότερη) από τις CRTs Shadow Mask, αλλά ήταν πιο περίπλοκες και δαπανηρές για την κατασκευή. Βρέθηκαν συνήθως σε επαγγελματικές οθόνες υψηλότερου επιπέδου.
* χρώμα: Ενώ σχεδόν όλα τα CRTs προς το τέλος της διάρκειας ζωής τους ήταν χρώμα, οι προηγούμενες γενιές περιλάμβαναν μονόχρωμες (πράσινες ή κεχριμπάρι) CRTs για απλούστερες εφαρμογές που βασίζονται σε κείμενο.
Συνοπτικά, δεν υπήρχε ένα άκαμπτο σύστημα ταξινόμησης για τους τύπους παρακολούθησης CRT. Αντ 'αυτού, οι διαφορές προέρχονται από μια σειρά προδιαγραφών και εσωτερικών τεχνολογιών που οδήγησαν σε οθόνες κατάλληλες για διαφορετικές χρήσεις και προϋπολογισμούς. Οι διακρίσεις αφορούσαν περισσότερο τις λεπτομέρειες των δυνατοτήτων τους (ανάλυση, ρυθμός ανανέωσης, μέγεθος οθόνης, αναλογία διαστάσεων) και όχι διακριτές "τύπους".
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα