Γιατί ο επιταχυνόμενος αναγνώστης είναι άχρηστος;

Ο επιταχυνόμενος αναγνώστης (AR) είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο πρόγραμμα, αλλά η αποτελεσματικότητά του αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Τα επιχειρήματα κατά της χρησιμότητάς του συχνά επικεντρώνονται σε αυτά τα σημεία:

* Εστίαση στην ποσότητα έναντι της ποιότητας: Το AR ενέχει κυρίως την ανάγνωση * όγκου * μέσω σημείων και κουίζ, ενδεχομένως ενθαρρύνοντας τους μαθητές να επιλέξουν μικρότερα, απλούστερα βιβλία για να μεγιστοποιήσουν τα σημεία αντί να επιλέγουν κείμενα που προκαλούν και να τους εμπλέκουν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιφανειακή ανάγνωση και έλλειψη κριτικής σκέψης.

* υπερβολική έμφαση στη δοκιμή: Τα κουίζ υπογραμμίζουν την ανάκληση των γεγονότων και όχι την κατανόηση, την κριτική ανάλυση ή την εκτίμηση των λογοτεχνικών τεχνικών. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια νοοτροπία δοκιμής που υπονομεύει τη χαρά της ανάγνωσης για ευχαρίστηση.

* Περιορισμένη επιλογή βιβλίου: Η βάση δεδομένων του προγράμματος AR, ενώ δεν περιλαμβάνει κάθε βιβλίο, περιορίζοντας την πρόσβαση των μαθητών σε διαφορετική και σχετική βιβλιογραφία. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα περιοριστικό για τους μαθητές με συγκεκριμένα ενδιαφέροντα ή τα επίπεδα ανάγνωσης εκτός του mainstream.

* δυναμικό για ανακρίβεια: Τα κουίζ μπορεί να μην αξιολογούν με ακρίβεια την κατανόηση, οδηγώντας σε διογκωμένες ή αποπληθωρισμένες βαθμολογίες. Οι μαθητές ενδέχεται να επιτύχουν υψηλές βαθμολογίες μέσω απομνημόνευσης ή εικασιών, ενώ άλλοι ενδέχεται να χάσουν ερωτήσεις λόγω κακών δεξιοτήτων λήψης δοκιμών και όχι κακής κατανόησης της ανάγνωσης.

* στενός ορισμός της επιτυχίας ανάγνωσης: Το AR μειώνει τη σύνθετη διαδικασία ανάγνωσης σε μια ποσοτικοποιήσιμη βαθμολογία, παραμελώντας την πολύπλευρη φύση της παιδείας και τους διαφορετικούς τρόπους που οι μαθητές ασχολούνται με κείμενα. Δεν αντιπροσωπεύει διαφορετικά στυλ ανάγνωσης ή προτιμήσεις μάθησης.

* χρονοβόρα για τους δασκάλους: Η διαχείριση της AR, η εισαγωγή δεδομένων και η αντιμετώπιση των τεχνικών του προγράμματος μπορεί να αποτελέσει σημαντικό βάρος για το χρόνο των εκπαιδευτικών, η οποία θα μπορούσε να δαπανηθεί καλύτερα για άμεση διδασκαλία και εξατομικευμένη υποστήριξη.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ορισμένοι εκπαιδευτικοί βρίσκουν ευεργετικό για την παρακολούθηση της προόδου ανάγνωσης και την παρακίνηση των απρόθυμων αναγνώστες. Ωστόσο, οι επικρίσεις που επισημάνθηκαν παραπάνω υποδηλώνουν ότι η αποτελεσματικότητά του εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται και ενσωματώνεται σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα σπουδών αλφαβητισμού. Απλά χρησιμοποιώντας AR χωρίς στοχαστικό σχεδιασμό και εξέταση των περιορισμών της μπορεί πράγματι να το καταστήσει σε μεγάλο βαθμό άχρηστο.