Γιατί είναι κακή ιδέα:
* Περιορισμένο σύνολο χαρακτήρων: Η χρήση μόνο κεφαλαίων γραμμάτων περιορίζει σοβαρά τους πιθανούς συνδυασμούς. Ένα πρόγραμμα ρωγμών κωδικού πρόσβασης πρέπει μόνο να δοκιμάσει 26 επιλογές για κάθε χαρακτήρα αντί για 52 (άνω και πεζά), 62 (αλφαριθμητικό), ή ακόμα περισσότερο με ειδικούς χαρακτήρες.
* ευκολότερο να μαντέψετε: Τα εργαλεία ρωγμών κωδικών πρόσβασης συχνά δίνουν προτεραιότητα στα κοινά μοτίβα. Αν και δεν είναι τόσο συχνές όσο οι πεζοί κωδικοί πρόσβασης, οι κωδικοί πρόσβασης μόνο για κεφαλαία είναι λιγότερο ασφαλείς από τους μικτές ή πιο πολύπλοκες κωδικούς πρόσβασης.
* ευπάθεια Brute-Force: Οι επιθέσεις Brute-Force δοκιμάστε κάθε πιθανό συνδυασμό. Με ένα μικρό σύνολο χαρακτήρων, ακόμη και ένας μέτρια μακρύς κωδικός πρόσβασης μόνο για κεφαλαία είναι ευάλωτη σε μια επίθεση βίαιης δύναμης.
Πώς να δημιουργήσετε ένα (αλλά μην το χρησιμοποιείτε για σημαντικούς λογαριασμούς!)
Εάν επιμένετε απολύτως στη δημιουργία ενός κωδικού πρόσβασης μόνο για κεφαλαία, εδώ είναι μερικοί τρόποι:
1. Χειροκίνητα:
* Σκεφτείτε μια λέξη, φράση ή ακρωνύμιο και μετατρέψτε την σε όλα τα κεφαλαία. Παραδείγματα:
* "Grandcanyon"
* "Thedoctorwasin"
* "IBM"
2.
* Πολλές γεννήτριες κωδικών πρόσβασης σάς επιτρέπουν να προσαρμόσετε το σύνολο χαρακτήρων. Αναζητήστε επιλογές σε * μόνο * Συμπεριλάβετε κεφαλαία γράμματα και εξαιρέστε τα πάντα (πεζά, αριθμοί, σύμβολα).
* Προειδοποίηση: Βεβαιωθείτε ότι η γεννήτρια είναι αξιόπιστη και δεν αποθηκεύει τους παράγοντες που δημιουργήθηκαν.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο * μπορεί * να διαμορφώσετε μια γεννήτρια κωδικού πρόσβασης (αν και αποθαρρύνω έντονα αυτό σε σενάρια πραγματικού κόσμου):
`` `
Γεννήτρια κωδικών πρόσβασης:
- Μήκος:12 χαρακτήρες
- Σετ χαρακτήρων:
- κεφαλαία γράμματα:Ενεργοποιημένα
- πεζά γράμματα:απενεργοποιημένα
- Αριθμοί:Απενεργοποιημένα
- Σύμβολα:Απενεργοποιημένα
`` `
3. Προγραμματισμός (π.χ. Python):
Μπορείτε να γράψετε ένα σενάριο για να δημιουργήσετε έναν τυχαίο κωδικό πρόσβασης κεφαλαίου. Ακολουθεί ένα παράδειγμα Python:
`` `Python
Εισαγωγή τυχαίων
συμβολοσειρά
def generate_uppercase_password (μήκος):
χαρακτήρες =string.ascii_uppercase
password ='' .join (random.choice (χαρακτήρες) για i σε περιοχή (μήκος))
Επιστροφή κωδικού πρόσβασης
password_length =12 # επιθυμητό μήκος κωδικού πρόσβασης
uppercase_password =generate_uppercase_password (password_length)
εκτύπωση (uppercase_password)
`` `
Επεξήγηση:
* `import random ':Εισάγει την ενότητα' Random 'για την παραγωγή τυχαίων αριθμών.
* `import string`:Εισαγωγή της ενότητας` string`, η οποία περιέχει σταθερές συμβολοσειρών όπως `string.ascii_uppercase` (όλα τα κεφαλαία γράμματα).
* `generate_uppercase_password (μήκος)`:Αυτή η λειτουργία λαμβάνει το επιθυμητό μήκος κωδικού πρόσβασης ως είσοδο.
* `χαρακτήρες =string.ascii_uppercase`:εκχωρεί τα κεφαλαία γράμματα στη μεταβλητή` χαρακτήρων.
* `'' .Join (Random.Choice (χαρακτήρες) για I σε σειρά (μήκος))`:Αυτή είναι μια κατανόηση λίστας που κάνει τα εξής:
* `random.choice (χαρακτήρες)`:Τυχαία επιλέγει έναν χαρακτήρα από τη συμβολοσειρά `χαρακτήρων (τα κεφαλαία γράμματα).
* για το I σε σειρά (μήκος) `:Επαναλαμβάνει την τυχαία επιλογή` μήκους 'φορές.
* `'' .Join (...)`:ενώνει τους επιλεγμένους χαρακτήρες μαζί σε μια ενιαία συμβολοσειρά.
* `password_length =12`:Ορίζει το επιθυμητό μήκος κωδικού πρόσβασης.
* `uppercase_password =generate_uppercase_password (password_length)`:καλεί τη λειτουργία για τη δημιουργία του κωδικού πρόσβασης.
* `print (uppercase_password)`:εκτυπώνει τον παράγοντα που δημιουργείται.
Βέλτιστες πρακτικές για ασφαλείς κωδικούς πρόσβασης (χρησιμοποιήστε αυτά τα αντ 'αυτού!):
* Μήκος: Στόχος για τουλάχιστον 12 χαρακτήρες, ιδανικά 16 ή περισσότερα. Το μεγαλύτερο είναι σχεδόν πάντα καλύτερο.
* Μείγμα χαρακτήρων: Χρησιμοποιήστε ένα συνδυασμό:
* Κεφαλαία γράμματα (A-Z)
* Πεζά γράμματα (A-Z)
* Αριθμοί (0-9)
* Σύμβολα (!@#$%^&* () _+=-`~ [] \ {} |
* τυχαία: Αποφύγετε εύκολα τα εικαστικά πρότυπα, τα λεξικά, τα ονόματα, τα γενέθλια ή άλλες προσωπικές πληροφορίες.
* Διαχειριστές κωδικού πρόσβασης: Χρησιμοποιήστε έναν αξιόπιστο διαχειριστή κωδικού πρόσβασης (π.χ. 1Password, LastPass, Bitwarden) για να δημιουργήσετε ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης για κάθε λογαριασμό και να τις αποθηκεύσετε με ασφάλεια.
* Έλεγχος ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων (MFA): Ενεργοποιήστε το MFA όποτε είναι δυνατόν. Αυτό προσθέτει ένα επιπλέον στρώμα ασφάλειας απαιτώντας έναν δεύτερο παράγοντα (π.χ. έναν κωδικό από το τηλέφωνό σας) εκτός από τον κωδικό πρόσβασής σας.
* Τακτικές ενημερώσεις: Αλλάξτε τους κωδικούς πρόσβασης περιοδικά, ειδικά για κρίσιμους λογαριασμούς.
Συνοπτικά, αν και τεχνικά δυνατό, δημιουργώντας έναν κωδικό πρόσβασης με μόνο κεφαλαία γράμματα είναι ένας κίνδυνος ασφαλείας. Προτεραιότητα σε ισχυρούς, σύνθετους κωδικούς πρόσβασης χρησιμοποιώντας ένα μείγμα χαρακτήρων και έναν διαχειριστή κωδικού πρόσβασης για μέγιστη ασφάλεια.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα