1. Δημιουργία και τερματισμός διαδικασίας:
* Δημιουργία διαδικασίας: Το λειτουργικό σύστημα παρέχει κλήσεις συστήματος (π.χ. `fork () σε συστήματα που μοιάζουν με unix) που επιτρέπουν στις διαδικασίες να δημιουργούν νέες διαδικασίες (παιδικές διαδικασίες). Αυτό περιλαμβάνει την κατανομή πόρων όπως η μνήμη, η δημιουργία ενός μπλοκ ελέγχου διεργασίας (PCB) και ο προγραμματισμός της νέας διαδικασίας.
* Τερματισμός διαδικασίας: Οι διαδικασίες μπορούν να τερματίσουν οικειοθελώς (π.χ., καλώντας το `exit ()`) ή ακούσια (π.χ. λόγω σφάλματος ή τερματισμού από το λειτουργικό σύστημα). Ο τερματισμός περιλαμβάνει την απελευθέρωση των πόρων που κατέχουν οι πίνακες της διαδικασίας και της ενημέρωσης.
2. Προγραμματισμός διαδικασιών:
Αυτό καθορίζει ποια διαδικασία θα τρέξει στην CPU ανά πάσα στιγμή. Το λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί διάφορους αλγόριθμους προγραμματισμού (π.χ., πρώτης προέλευσης, πρώτης εξυπηρέτησης (FCFS), συντομότερη εργασία πρώτα (SJF), στρογγυλό Robin, προγραμματισμός ουράς πολυεπίπεδου) για να βελτιστοποιήσει τη χρήση των πόρων και να επιτύχει τη δικαιοσύνη. Η επιλογή του αλγορίθμου επηρεάζει την απόδοση του συστήματος, την ανταπόκριση και την απόδοση.
3. Έλεγχος διαδικασίας:
Το λειτουργικό σύστημα παρέχει μηχανισμούς για διαδικασίες ελέγχου, όπως:
* Συγχρονισμός διαδικασίας: Εξασφαλίζοντας ότι οι πολλαπλές διαδικασίες συνεργάζονται σωστά κατά την πρόσβαση σε κοινούς πόρους, αποτρέποντας τις συνθήκες της φυλής και τη διαφθορά των δεδομένων. Αυτό συχνά περιλαμβάνει τη χρήση πρωτόγονων συγχρονισμού, όπως σηματοφόρα, mutexes και οθόνες.
* Επικοινωνία μεταξύ επεξεργασίας (IPC): Επιτρέποντας τις διαδικασίες να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν δεδομένα μεταξύ τους. Οι μηχανισμοί IPC περιλαμβάνουν σωλήνες, ουρές μηνυμάτων, κοινή μνήμη και πρίζες.
* Χειρισμός αδιέξοδο: Ανίχνευση και επίλυση αδιέξοδο, καταστάσεις όπου δύο ή περισσότερες διαδικασίες εμποδίζονται επ 'αόριστον, περιμένοντας ο ένας τον άλλον να απελευθερώσει πόρους.
* Καταστήματα διαδικασίας: Παρακολούθηση της κατάστασης κάθε διαδικασίας (π.χ. τρέξιμο, έτοιμη, μπλοκαρισμένη/αναμονή). Το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται τις μεταβάσεις μεταξύ αυτών των κρατών με βάση συμβάντα όπως τα αιτήματα I/O ή οι διακοπές του χρονοδιακόπτη.
4. Μπλοκ ελέγχου διεργασίας (PCB):
Το PCB είναι μια δομή δεδομένων που διατηρείται από το λειτουργικό σύστημα για κάθε διαδικασία. Περιέχει βασικές πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένων:
* ID διεργασίας (PID): Ένα μοναδικό αναγνωριστικό για τη διαδικασία.
* κατάσταση διαδικασίας: Η τρέχουσα κατάσταση της διαδικασίας (τρέξιμο, έτοιμο, μπλοκαρισμένο).
* Counter Program: Η διεύθυνση της επόμενης εντολής που θα εκτελεστεί.
* καταχωρητές CPU: Τις τιμές των καταχωρητών CPU.
* Πληροφορίες διαχείρισης μνήμης: Πληροφορίες σχετικά με την κατανομή της μνήμης της διαδικασίας.
* Πληροφορίες κατάστασης I/O: Πληροφορίες σχετικά με τις συσκευές I/O που χρησιμοποιούνται από τη διαδικασία.
5. Διαχείριση μνήμης:
Στενά συνδεδεμένη με τη διαχείριση των διαδικασιών, η διαχείριση της μνήμης διαθέτει και παρακολουθεί τη μνήμη σε διαδικασίες, εξασφαλίζοντας ότι κάθε διαδικασία έχει την απαραίτητη μνήμη για να εκτελέσει και ότι οι διαδικασίες δεν παρεμβαίνουν στον χώρο μνήμης του άλλου. Αυτό περιλαμβάνει τεχνικές όπως η τηλεειδοποίηση, η κατάτμηση και η εικονική μνήμη.
Συνοπτικά: Η διαχείριση των διαδικασιών είναι ένα κρίσιμο στοιχείο OS που ενορχηστρώνει την εκτέλεση των διαδικασιών, τη διαχείριση της δημιουργίας, του προγραμματισμού, του ελέγχου και του τερματισμού, την εξασφάλιση της αποτελεσματικής χρήσης των πόρων και την πρόληψη των συγκρούσεων. Η αποτελεσματικότητα και η δικαιοσύνη της διαχείρισης των διαδικασιών του λειτουργικού συστήματος επηρεάζουν άμεσα την απόδοση του συστήματος και την εμπειρία του χρήστη.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα