Ποιο προϊόν είναι υπεύθυνο για τη συλλογή ακινήτων τελικού σημείου και επιβολής της πολιτικής;

Δεν υπάρχει ένα μόνο προϊόν υπεύθυνο για τη συλλογή ακινήτων τελικού σημείου και την επιβολή της πολιτικής σε όλα τα περιβάλλοντα. Η λύση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το συγκεκριμένο περιβάλλον (π.χ. εντός χώρων, σύννεφο, υβριδικό) και από την υποδομή ασφαλείας του οργανισμού. Ωστόσο, διάφοροι τύποι προϊόντων και τεχνολογιών διαδραματίζουν βασικούς ρόλους:

* Λύσεις ανίχνευσης και απόκρισης τελικού σημείου (EDR): Αυτά είναι συχνά τα κύρια εργαλεία. Οι πράκτορες EDR κατοικούν σε τελικά σημεία, συλλέγοντας δεδομένα τηλεμετρίας, συμπεριλαμβανομένων των διαμορφώσεων συστήματος, των εκδόσεων λογισμικού, των διαδικασιών λειτουργίας, των συνδέσεων δικτύου και της δραστηριότητας αρχείων. Μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν αυτά τα δεδομένα για να επιβάλουν πολιτικές (π.χ., εμποδίζοντας την κακόβουλη δραστηριότητα, την καραντίνα ύποπτα αρχεία). Παραδείγματα περιλαμβάνουν Crowdstrike Falcon, Sentinelone, Carbon Black και Microsoft Defender για το τελικό σημείο.

* Λύσεις Unified Endpoint Management (UEM): Αυτά διαχειρίζονται και ασφαλίζουν τα τελικά σημεία, συμπεριλαμβανομένων των κινητών συσκευών, των φορητών υπολογιστών και των επιτραπέζιων υπολογιστών. Οι λύσεις UEM περιλαμβάνουν συχνά χαρακτηριστικά για τη συλλογή ιδιοτήτων τελικού σημείου (απογραφή υλικού/λογισμικού), εφαρμόζοντας πολιτικές ασφαλείας (π.χ. πολυπλοκότητα κωδικών πρόσβασης, περιορισμούς εφαρμογών) και εξ αποστάσεως διαχείριση συσκευών. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το VMware Workspace One, τη Microsoft Intune και το MobileIron.

* Συστήματα Πληροφοριών Ασφαλείας και Διαχείρισης Εκδηλώσεων (SIEM): Αν και δεν συλλέγουν άμεσα τις ιδιότητες του τελικού σημείου, το SIEMS διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στο * συγκεντρώνοντας * δεδομένα από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των εργαλείων EDR και UEM. Συσχετίζουν αυτά τα δεδομένα για την ανίχνευση απειλών και την επιβολή πολιτικών ασφαλείας σε υψηλότερο επίπεδο. Παραδείγματα περιλαμβάνουν Splunk, Qradar και Azure Sentinel.

* Εργαλεία διαχείρισης διαμόρφωσης: Εργαλεία όπως η μαριονέτα, ο σεφ, το Ansible και το SaltStack χρησιμοποιούνται για την αυτοματοποίηση της διαμόρφωσης των τελικών σημείων και τη διασφάλιση ότι προσκολλώνται σε προκαθορισμένες ρυθμίσεις. Αυτές οι έμμεσες επιβάλλουν πολιτικές εξασφαλίζοντας ότι τα συστήματα έχουν ρυθμιστεί σωστά.

* Συστήματα ανίχνευσης/πρόληψης εισβολής (IDS/IPS): Ενώ επικεντρώνεται στην κυκλοφορία δικτύου, τα IPs/IP που βασίζονται σε δίκτυα μπορούν να επιβάλουν έμμεσα τις πολιτικές που σχετίζονται με την επικοινωνία και τη συμπεριφορά του τελικού σημείου.

Εν ολίγοις, η απάντηση δεν είναι ένα μόνο όνομα προϊόντος, αλλά ένας συνδυασμός εργαλείων που συνεργάζονται. Τα συγκεκριμένα προϊόντα που χρησιμοποιούνται θα διαφέρουν ανάλογα με τις ανάγκες και την υποδομή του οργανισμού.