Γιατί ένα αρχείο έχει επέκταση 3 ή 4 γραμμάτων μετά την περίοδο;

Οι επεκτάσεις αρχείων, αυτά τα 3-4 (ή μερικές φορές περισσότερα) γράμματα που ακολουθούν μια περίοδο σε ένα όνομα αρχείου (όπως το `.txt`,` .docx`, `.jpg`), πείτε στο λειτουργικό σύστημα και τις εφαρμογές τι * τύπος * του αρχείου είναι. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να:

* Προσδιορίστε τον τύπο αρχείου: Η επέκταση λειτουργεί ως ετικέτα, υποδεικνύοντας εάν το αρχείο είναι ένα έγγραφο κειμένου, μια εικόνα, ένα υπολογιστικό φύλλο, ένα εκτελέσιμο πρόγραμμα κ.λπ.

* Εκκίνηση της κατάλληλης εφαρμογής: Όταν κάνετε διπλό κλικ σε ένα αρχείο, το λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί την επέκταση για να προσδιορίσει ποιο πρόγραμμα είναι το πλέον κατάλληλο για να το ανοίξει. Για παράδειγμα, κάνοντας κλικ σε ένα αρχείο `.docx` πιθανότατα θα ανοίξει το Microsoft Word (ή έναν συμβατό επεξεργαστή κειμένου).

* Χειριστείτε σωστά το αρχείο: Οι διαφορετικοί τύποι αρχείων έχουν διαφορετικές εσωτερικές δομές και μορφές. Η επέκταση βοηθά το λειτουργικό σύστημα και οι εφαρμογές να κατανοήσουν τον τρόπο ερμηνείας και επεξεργασίας των δεδομένων εντός του αρχείου.

Ενώ δεν υπάρχει κανένας αυστηρός κανόνας * Περιορισμός επεκτάσεις σε 3 ή 4 γράμματα, αυτό ήταν ιστορικά κοινό επειδή:

* Τα πρώιμα λειτουργικά συστήματα είχαν περιορισμούς: Τα παλαιότερα συστήματα είχαν περιορισμούς στα μήκη ονόματος αρχείων, συμπεριλαμβανομένων των επεκτάσεων. Οι μικρότερες επεκτάσεις ήταν πιο πρακτικές.

* Σύμβαση και τυποποίηση: Με την πάροδο του χρόνου, οι συμβάσεις αναπτύχθηκαν γύρω από συγκεκριμένες επεκτάσεις για κοινούς τύπους αρχείων. Αυτά έγιναν ευρέως υιοθετημένα, οδηγώντας στον επιπολασμό των μικρότερων επεκτάσεων.

Ωστόσο, τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα γενικά δεν επιβάλλουν αυστηρά όρια μήκους στις επεκτάσεις και θα βρείτε πολλά αρχεία με μεγαλύτερες επεκτάσεις (π.χ., `.tar.gz`,` .zipx`, `.hypertext '). Οι μικρότερες επεκτάσεις εξακολουθούν να υφίστανται σε μεγάλο βαθμό λόγω των καθιερωμένων συμβάσεων και της εξοικείωσης.