Εδώ είναι μια κατανομή:
* Πηγής κώδικα: Αυτός είναι ο κώδικας που γράφτηκε από τον προγραμματιστή σε μια γλώσσα προγραμματισμού υψηλού επιπέδου (όπως C ++, Java, Python) ή μια γλώσσα συναρμολόγησης χαμηλού επιπέδου. Είναι κατανοητό από τους ανθρώπους.
* Συγκέντρωση/συναρμολόγηση: Ο πηγαίος κώδικας επεξεργάζεται με έναν μεταγλωττιστή (για γλώσσες υψηλού επιπέδου) ή έναν συναρμολογητή (για γλώσσες συναρμολόγησης). Αυτή η διαδικασία μεταφράζει τον πηγαίο κώδικα αναγνώσιμο από τον άνθρωπο σε κώδικα αντικειμένου που μπορεί να διαβάσει μηχανικά.
* Πρόγραμμα αντικειμένων (κωδικός αντικειμένου): Ο κωδικός αντικειμένου που προκύπτει είναι το πρόγραμμα αντικειμένων. Περιέχει οδηγίες μηχανής, δεδομένα και άλλες πληροφορίες που απαιτούνται για την εκτέλεση, αλλά ενδέχεται να μην έχουν ορισμένα στοιχεία που απαιτούνται για ένα πλήρως εκτελέσιμο πρόγραμμα.
* Σύνδεση (συχνά απαραίτητη): Συχνά, τα αρχεία πολλαπλών αντικειμένων (από διαφορετικά αρχεία πηγαίου κώδικα) πρέπει να συνδυάζονται σε ένα ενιαίο εκτελέσιμο αρχείο. Αυτό γίνεται από έναν σύνδεσμο. Ο σύνδεσμος επιλύει τις αναφορές μεταξύ των αρχείων αντικειμένων, ενσωματώνει τον απαραίτητο κωδικό βιβλιοθήκης και δημιουργεί το τελικό εκτελέσιμο.
* Εκτελεστικό πρόγραμμα: Η τελική έξοδος μετά τη σύνδεση, έτοιμη να εκτελεστεί απευθείας στον υπολογιστή.
Εν ολίγοις, το πρόγραμμα αντικειμένων είναι ένα κρίσιμο ενδιάμεσο βήμα στη διαδικασία μετατροπής του πηγαίου κώδικα του ανθρώπου σε ένα πρόγραμμα Runnable. Δεν είναι απευθείας από μόνη της στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά είναι ένα απαραίτητο δομικό στοιχείο για το τελικό εκτελέσιμο.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα