Τι είναι ένα μη ερεθιστικό δίκτυο;

Ένα μη ερεθιστικό δίκτυο (NTN) είναι ένα δίκτυο επικοινωνίας που δεν βασίζεται σε επίγεια υποδομή (όπως πύργοι κυττάρων, ενσύρματα δίκτυα κ.λπ.) για συνδεσιμότητα. Αντ 'αυτού, χρησιμοποιεί δορυφόρους που περιστρέφονται γύρω από τη Γη για να παρέχουν υπηρεσίες επικοινωνίας. Αυτό επιτρέπει τη συνδεσιμότητα σε περιοχές όπου τα επίγεια δίκτυα δεν είναι διαθέσιμα, μη πρακτικά ή κατεστραμμένα.

Διαφορετικοί τύποι δορυφόρων επιτρέπουν διάφορες αρχιτεκτονικές NTN, προσφέροντας διαφορετικές περιοχές κάλυψης, επίπεδα λανθάνουσας κατάστασης και ποσοστά δεδομένων. Παραδείγματα περιλαμβάνουν:

* δορυφόροι γεωστατικής γης (GEO): Αυτοί οι δορυφόροι τροχιά σε μεγάλο υψόμετρο και εμφανίζονται ακίνητοι σε σχέση με την επιφάνεια της Γης. Προσφέρουν μεγάλη κάλυψη αλλά έχουν μεγαλύτερη λανθάνουσα κατάσταση.

* Δορυφόρια χαμηλής γης (LEO): Αυτοί οι δορυφόροι περιστρέφονται πολύ πιο κοντά στη γη, με αποτέλεσμα χαμηλότερη καθυστέρηση και ενδεχομένως υψηλότερους ρυθμούς δεδομένων, αλλά απαιτούν μεγαλύτερο αστερισμό δορυφόρων για συνεχή παγκόσμια κάλυψη.

* Δορυφόρια μεσαίας γης (MEO): Αυτά πέφτουν μεταξύ Geo και LEO όσον αφορά το υψόμετρο και τα χαρακτηριστικά.

Οι τεχνολογίες NTN χρησιμοποιούνται για διάφορες εφαρμογές, όπως:

* Θαλάσσια επικοινωνία: Σύνδεση πλοίων στη θάλασσα.

* Αεροναυτική επικοινωνία: Σύνδεση αεροσκαφών κατά την πτήση.

* Απομακρυσμένη ανίχνευση: Συλλογή δεδομένων από γεωγραφικά διασκορπισμένους αισθητήρες.

* ανακούφιση από καταστροφές: Παροχή επικοινωνίας σε περιοχές που επηρεάζονται από φυσικές καταστροφές.

* Internet of Things (IoT): Σύνδεση απομακρυσμένων συσκευών και αισθητήρων.

* Ευρυζωνική πρόσβαση: Παρέχοντας συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο σε περιοχές που δεν καλύπτονται.

Στην ουσία, ένα μη ερεθιστικό δίκτυο αξιοποιεί τις μοναδικές δυνατότητες των περιουσιακών στοιχείων που βασίζονται στο διάστημα για να ξεπεραστούν οι περιορισμοί των συστημάτων επικοινωνίας εδάφους.