Γιατί υπάρχει διαίρεση τάξης στην διεύθυνση IP;

Η ταξινομημένη διευθύνσεις IP, αν και σε μεγάλο βαθμό παρωχημένη, είχε διαιρέσεις τάξεων κυρίως για την απλότητα και την αποτελεσματικότητα στη δρομολόγηση στις πρώτες ημέρες του Διαδικτύου . Οι κλάσεις (A, B, C) παρείχαν έναν τρόπο να προσδιοριστούν γρήγορα το μέγεθος του δικτύου και ο αριθμός των διαθέσιμων διευθύνσεων κεντρικού υπολογιστή με βάση τα αρχικά bits της διεύθυνσης IP. Αυτή η απλοποιημένη διαχείριση του πίνακα δρομολόγησης, επειδή οι δρομολογητές θα μπορούσαν να λάβουν ταχύτερες αποφάσεις σχετικά με το πού θα προωθήσουν τα πακέτα.

Ακολουθεί μια κατανομή της λογικής πίσω από τις τάξεις:

* Απλοποιημένη δρομολόγηση: Με μικρότερο χώρο διευθύνσεων ανά δίκτυο, οι πίνακες δρομολόγησης ήταν πολύ μικρότεροι και ευκολότερο να διαχειριστούν. Οι δρομολογητές δεν χρειάστηκε να εξετάσουν τόσα πολλά προθέματα δικτύου για να καθορίσουν το δίκτυο προορισμού.

* Κατανομή μεγέθους δικτύου: Οι κατηγορίες είχαν σκοπό να κατανέμουν δίκτυα διαφορετικού μεγέθους σε διαφορετικούς οργανισμούς με βάση τις ανάγκες τους. Τα δίκτυα κατηγορίας Α ανατέθηκαν σε πολύ μεγάλους οργανισμούς (π.χ. μεγάλοι εθνικοί ISP), οργανώσεις κατηγορίας Β έως μεσαίου μεγέθους και κατηγορίας C σε μικρότερους οργανισμούς.

Ωστόσο, αυτό το σύστημα είχε σημαντικούς περιορισμούς:

* Διεύθυνση χώρου αποβλήτων: Το σταθερό μέγεθος των διευθύνσεων δικτύου σε κάθε τάξη οδήγησε σε σημαντικά απόβλητα χώρου διευθύνσεων. Ένας μικρός οργανισμός μπορεί να έχει ανατεθεί ένα δίκτυο κατηγορίας C (254 οικοδεσπότες), ακόμη και αν χρειάζονταν μόνο 10 οικοδεσπότες, αφήνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των διευθύνσεων αχρησιμοποίητων. Αντίθετα, ένας μεγάλος οργανισμός που ξεπέρασε την κατανομή της κατηγορίας Β ή ακόμα και την κατηγορία Α έπρεπε να ζητήσει πρόσθετα δίκτυα και να τα διαχειρίζεται ξεχωριστά.

* Διεύθυνση εξάντλησης: Το σύστημα σταθερής διευθύνσεων τελικά εξαντλήθηκε από τις διευθύνσεις, οδηγώντας στην ανάπτυξη της δρομολόγησης μεταξύ των αταξίων μεταξύ τομέων (CIDR), η οποία αντικατέστησε το σύστημα άκαμπτης κλάσης.

Συνοπτικά, ενώ η ταξινομική διευθύνσεις έδωσε αρχικά μια απλοποίηση για τη δρομολόγηση, η ακαμψία και η σπατάλη του καθιστούσαν τελικά την αντικατάστασή της από το πιο αποτελεσματικό και ευέλικτο σύστημα CIDR. Η κληρονομιά του συστήματος της κατηγορίας παραμένει κυρίως στο ιστορικό πλαίσιο και η κατανόηση των περιορισμών που οδήγησαν στην ανάγκη για CIDR.