Τι κάνει η εγκατάσταση περισσότερων από ενός επεξεργαστή σε μια μητρική πλακέτα;

Η εγκατάσταση περισσότερων από ενός επεξεργαστή (ή CPU) σε μια μητρική πλακέτα, μια πρακτική πιο συνηθισμένη στο παρελθόν από ό, τι τώρα, αυξάνει σημαντικά την ισχύ επεξεργασίας του συστήματος. Ακολουθεί μια ανάλυση των αποτελεσμάτων:

* Αυξημένη ταχύτητα επεξεργασίας: Το πιο προφανές όφελος είναι η ώθηση στη συνολική ταχύτητα επεξεργασίας. Πολλοί επεξεργαστές μπορούν να εργαστούν ταυτόχρονα σε διαφορετικές εργασίες, ή ακόμη και να συνεργαστούν σε ένα ενιαίο περίπλοκο έργο, οδηγώντας σε πολύ ταχύτερους χρόνους ολοκλήρωσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο σε υπολογιστικά εντατικές εφαρμογές όπως η επεξεργασία βίντεο, η 3D απόδοση, οι επιστημονικές προσομοιώσεις και η επεξεργασία δεδομένων μεγάλης κλίμακας.

* βελτιωμένες δυνατότητες παράλληλης επεξεργασίας: Οι σύγχρονες CPU έχουν συχνά πολλαπλούς πυρήνες * εντός * ενός μόνο επεξεργαστή. Οι πολλαπλοί *επεξεργαστές *, ωστόσο, προσφέρουν ένα διαφορετικό είδος παραλληλισμού. Επιτρέπουν την πραγματική παράλληλη επεξεργασία σε εντελώς ξεχωριστές μονάδες, ενδεχομένως αποδίδοντας ακόμη μεγαλύτερα κέρδη από την απόδοση απ 'ό, τι απλώς αυξάνοντας τον αριθμό των πυρήνα μέσα σε μία μόνο CPU.

* Ενισχυμένο εύρος ζώνης μνήμης (ενδεχομένως): Ανάλογα με τη διαμόρφωση της μητρικής πλακέτας και του επεξεργαστή, η κατοχή πολλαπλών επεξεργαστών θα μπορούσε να αυξήσει το εύρος ζώνης μνήμης του συστήματος. Αυτό επιτρέπει τη μεταφορά δεδομένων μεταξύ των επεξεργαστών και της μνήμης ταχύτερα. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αρχιτεκτονική και τον τρόπο σχεδιασμού των ελεγκτών μνήμης.

* αυξημένο κόστος και πολυπλοκότητα: Η προσθήκη πολλαπλών επεξεργαστών αυξάνει σημαντικά το κόστος του συστήματος. Οι μητρικές πλακέτες που υποστηρίζουν πολλαπλές CPU είναι ακριβότερες και οι ίδιες οι CPU είναι γενικά υψηλές και δαπανηρές. Επιπλέον, η διαχείριση και ο συντονισμός πολλαπλών επεξεργαστών απαιτεί πιο πολύπλοκο λογισμικό και ενδεχομένως πιο εξελιγμένες λύσεις ψύξης.

Γιατί είναι λιγότερο συνηθισμένο τώρα:

Ενώ πολλοί επεξεργαστές προσέφεραν σημαντικά πλεονεκτήματα στο παρελθόν, η χρήση τους έχει μειωθεί σημαντικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στις ταχείες εξελίξεις στην τεχνολογία ενός επεξεργαστή:

* CPU πολλαπλών πυρήνων: Οι σύγχρονες CPU έχουν πολλούς πυρήνες μέσα σε ένα μόνο πακέτο, επιτρέποντας την αποτελεσματική παράλληλη επεξεργασία χωρίς την πολυπλοκότητα πολλαπλών επεξεργαστών.

* Βελτιωμένη επικοινωνία μεταξύ πυρήνα: Η επικοινωνία μεταξύ των πυρήνων σε μία μόνο CPU είναι σημαντικά ταχύτερη και πιο αποτελεσματική από την επικοινωνία μεταξύ των ξεχωριστών επεξεργαστών.

* απόδοση ισχύος: Πολλαπλοί επεξεργαστές καταναλώνουν γενικά περισσότερη ισχύ από έναν ενιαίο CPU υψηλού πυρήνα, καθιστώντας τους λιγότερο ελκυστικούς όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση και τη διάχυση της θερμότητας.

Συνοπτικά, η εγκατάσταση πολλαπλών επεξεργαστών ενισχύει την ισχύ της επεξεργασίας, επιτρέποντας την πραγματική παράλληλη επεξεργασία, αλλά το κόστος, η πολυπλοκότητα και η κατανάλωση ενέργειας είναι σημαντικά μειονεκτήματα. Οι εξελίξεις σε ενιαία, πολλαπλά πυρήνα CPU έχουν κάνει αυτή την προσέγγιση λιγότερο απαραίτητη για τις περισσότερες εφαρμογές. Θα βρείτε πολλούς επεξεργαστές κυρίως σε περιβάλλοντα διακομιστών πολύ υψηλής ποιότητας ή εξειδικευμένα συστήματα που απαιτούν εξαιρετικά υψηλές δυνατότητες επεξεργασίας.