Εδώ λειτουργεί:
1.
2. Το πρόγραμμα εμφανίζει μια ερώτηση στην οθόνη, συνήθως ζητώντας από τον χρήστη να εισαγάγει κάτι. Αυτή η προτροπή περιλαμβάνεται συχνά στην ίδια την εντολή `input`.
3. Το πρόγραμμα παύει την εκτέλεση, περιμένοντας τον χρήστη να πληκτρολογήσει την είσοδό του.
4. Ο χρήστης πληκτρολογεί την είσοδό τους και το πιέζει εισέρχονται.
5. Η είσοδος αποθηκεύεται στη μεταβλητή που καθορίζεται στη δήλωση `input`.
Παράδειγμα (βασικό):
`` `Βασικό
10 Εκτύπωση "Εισαγάγετε το όνομά σας:"
20 Όνομα εισόδου $
30 εκτύπωση "Γεια σας", + όνομα $
`` `
Επεξήγηση:
* Η γραμμή 10 εμφανίζει την προτροπή "Εισαγάγετε το όνομά σας:".
* Η γραμμή 20 χρησιμοποιεί τη δήλωση `Input` για να περιμένει τον χρήστη να εισαγάγει το όνομά του. Η είσοδος αποθηκεύεται στη μεταβλητή `name $`.
* Η γραμμή 30 εκτυπώνει ένα ευχετήριό μήνυμα χρησιμοποιώντας την είσοδο του χρήστη από τη μεταβλητή `name $`.
Περιορισμοί της `input`:
* Περιορισμοί τύπου δεδομένων: Το `input` προϋποθέτει συχνά ότι η είσοδος είναι μια συμβολοσειρά, οπότε ίσως χρειαστεί να την μετατρέψετε σε άλλο τύπο δεδομένων (όπως αριθμητικό) εάν χρειάζεται.
* Ασφάλεια: Είναι ευάλωτο σε σφάλματα εισόδου χρήστη και πιθανές κακόβουλες εισροές, καθώς λαμβάνει εισροές απευθείας χωρίς καμία επικύρωση ή απολύσεων.
Σύγχρονες εναλλακτικές λύσεις:
Οι σύγχρονες γλώσσες προγραμματισμού, όπως οι Python, Java και C#, γενικά ευνοούν πιο ισχυρές μεθόδους για την είσοδο του χρήστη, όπως η χρήση λειτουργιών όπως το `input ()` σε python ή `console.readline ()` in c#. Αυτές οι μέθοδοι συχνά παρέχουν μεγαλύτερη ευελιξία και χαρακτηριστικά ασφαλείας.
Περίληψη:
Η δήλωση `Input` είναι ένας απλός τρόπος για να λάβετε την είσοδο του χρήστη σε ορισμένες γλώσσες προγραμματισμού, αλλά θεωρείται ξεπερασμένη λόγω των περιορισμών της. Οι σύγχρονες γλώσσες προσφέρουν καλύτερες εναλλακτικές λύσεις με μεγαλύτερη ευελιξία και ασφάλεια.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα