1. Παρέχοντας το ίδρυμα: Το λειτουργικό σύστημα παρέχει το θεμελιώδες πλαίσιο πάνω στο οποίο κατασκευάζονται διεπαφές χρήστη. Αυτό περιλαμβάνει:
* Σύστημα παραθύρων: Ένα κρίσιμο στοιχείο που διαχειρίζεται τα παράθυρα, τα μενού και άλλα οπτικά στοιχεία στην οθόνη. Διαχειρίζεται το σχέδιο, την τοποθέτηση και τη διαχείριση των οπτικών πτυχών του UI. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το σύστημα W Window (X11) στον διακομιστή παραθύρων Linux και MacOS.
* Χειρισμός εισόδου: Το OS παρεμποδίζει και ερμηνεύει τις εισροές από συσκευές όπως πληκτρολόγια, ποντίκια, οθόνες αφής και άλλα, μεταφράζοντάς τα σε εντολές που μπορούν να κατανοήσουν οι εφαρμογές.
* Χειρισμός εξόδου: Διαχειρίζεται την εμφάνιση πληροφοριών στην οθόνη, συμπεριλαμβανομένου του κειμένου, των εικόνων και των βίντεο. Αυτό περιλαμβάνει τη διαχείριση της ανάλυσης οθόνης, του βάθους χρώματος και της απόδοσης γραμματοσειράς.
* Χειρισμός συμβάντων: Το OS διαχειρίζεται τα συμβάντα που παράγονται από το χρήστη (όπως τα κλικ του ποντικιού ή το πλήκτρο) και το σύστημα (όπως οι χρονομετρητές ή η δραστηριότητα του δικτύου) και τα δρομολογούν στις κατάλληλες εφαρμογές.
2. Παροχή υπηρεσιών UI: Το λειτουργικό σύστημα συχνά παρέχει βασικά στοιχεία και υπηρεσίες UI που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι εφαρμογές, μειώνοντας την ποσότητα των προγραμματιστών εργασίας πρέπει να κάνουν. Αυτά περιλαμβάνουν:
* Τυπικά γραφικά στοιχεία: Προ-κατασκευασμένα εξαρτήματα UI όπως κουμπιά, πλαίσια κειμένου, κύλινδροι και μενού που οι εφαρμογές μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν στις διεπαφές τους.
* Βιβλιοθήκες γραφικών: Το OS προσφέρει API (διεπαφές προγραμματισμού εφαρμογών) που επιτρέπουν στις εφαρμογές να σχεδιάζουν γραφικά και κείμενο στην οθόνη. Παραδείγματα περιλαμβάνουν OpenGL, Vulkan και Direct3d.
* απόδοση γραμματοσειράς: Το λειτουργικό σύστημα χειρίζεται την απόδοση του κειμένου χρησιμοποιώντας διάφορες γραμματοσειρές, εξασφαλίζοντας συνεπή εμφάνιση σε όλες τις εφαρμογές.
3. Αφαίρεση υλικού: Το λειτουργικό σύστημα κρύβει τις πολυπλοκότητες του υποκείμενου υλικού από την εφαρμογή και τον χρήστη. Ο χρήστης αλληλεπιδρά με τα στοιχεία UI και το λειτουργικό σύστημα μεταφράζει αυτές τις ενέργειες σε οδηγίες χαμηλού επιπέδου για το υλικό. Αυτό επιτρέπει στις εφαρμογές να είναι φορητές σε διαφορετικές διαμορφώσεις υλικού.
4. Διαχείριση διαδικασιών και εφαρμογών: Το λειτουργικό σύστημα είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της εκτέλεσης των εφαρμογών, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασής τους στο UI. Αυτό περιλαμβάνει την έναρξη, τη διακοπή και την εναλλαγή μεταξύ διαφορετικών εφαρμογών, τη διαχείριση της πρόσβασής τους σε πόρους (όπως την οθόνη) και την εξασφάλιση της σταθερότητας.
5. Παρέχοντας μια συνεπή εμπειρία (ιδανικά): Ένα καλά σχεδιασμένο λειτουργικό σύστημα προσπαθεί να παρέχει μια συνεπή εμπειρία χρήστη σε διάφορες εφαρμογές, διευκολύνοντας τους χρήστες να μάθουν και να χρησιμοποιούν διάφορα λογισμικά. Αυτή η συνέπεια επιτυγχάνεται συχνά μέσω τυποποιημένων κατευθυντήριων γραμμών και πλαισίων.
Εν ολίγοις, το λειτουργικό σύστημα δεν είναι άμεσα * το ίδιο το UI (που συνήθως χειρίζεται οι εφαρμογές), αλλά είναι η κρίσιμη υποκείμενη υποδομή που καθιστά το UI δυνατό και επιτρέπει στις εφαρμογές να αλληλεπιδρούν με αυτό και τον χρήστη. Το λειτουργικό σύστημα παρέχει τα εργαλεία, τις υπηρεσίες και τη διαχείριση που είναι απαραίτητα για μια λειτουργική και συνεπή εμπειρία χρήστη.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα