Τύποι υπολογιστών κεντρικών υπολογιστών

Οι υπολογιστές κεντρικών υπολογιστών είναι συστήματα μεγάλης κλίμακας που έχουν σχεδιαστεί για την επεξεργασία και την αποθήκευση τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων που δεν μπορούν να χειριστούν μικρότερα συστήματα όπως οι υπολογιστές. Χρησιμοποιούνται συχνά από εξαιρετικά μεγάλες εταιρείες, τράπεζες και κυβερνητικές υπηρεσίες που έχουν τεράστιες ανάγκες επεξεργασίας και αποθήκευσης και μπορούν ταυτόχρονα να χειρίζονται εκατοντάδες χρήστες. Ονομάστηκε για το πλαίσιο στο οποίο αναρτήθηκαν οι υπολογιστές, τα mainframes είναι επίσης γνωστά ως "μεγάλο σίδερο" και έχουν συνεχίσει να προσαρμόζονται και να εξελίσσονται πέρα ​​από τους αρχικούς περιορισμούς τους για να συμβαδίζουν με την τεχνολογική πρόοδο.

Το μέγεθος του κεντρικού υπολογιστή εξαρτάται κυρίως από την ηλικία του. Τα περισσότερα mainframes που δημιουργήθηκαν πριν από το 2000 είναι οι leviathans, που αποτελούνται από πάνω από 10.000 τετραγωνικά πόδια υπολογιστών με ράφια που εκτείνονται σε έναν ή περισσότερους ορόφους στα γραφεία μιας επιχείρησης ή εκτός της εγκατάστασης. Με τη μινιατούρα των υπολογιστικών στοιχείων, το σύγχρονο mainframe είναι σημαντικά μικρότερο - συχνά περίπου το μέγεθος ενός μεγάλου ψυγείου. Ανάλογα με την κλίμακα του mainframe, τις ανάγκες της εταιρείας και τις συναφείς δαπάνες, τα mainframes μπορούν να δουν πολλά χρόνια υπηρεσίας προτού να μην μπορούν να χειριστούν το φόρτο εργασίας.

Σκοπός

Οι υπολογιστές mainframe σχεδιάστηκαν για να να διαχειρίζεται την επεξεργασία μεγάλης κλίμακας, την αποθήκευση δεδομένων και άλλες εργασίες που απαιτούν ένταση πόρων για τον μέσο υπολογιστή ή το δίκτυο μικρής κλίμακας που μπορεί να χειριστεί - για παράδειγμα, τις συναλλαγές μιας τράπεζας. Οι ακριβείς διαδικασίες που διακινούνται τείνουν να ποικίλλουν ανάλογα με τους χρήστες, αλλά τα mainframes γενικά μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων που θα φορολογούσαν μικρότερα συστήματα πέρα ​​από το σημείο θραύσης - και το κάνουν γρήγορα και αξιόπιστα για να διευκολύνουν τις ανάγκες των χρηστών σε μια κλίμακα επιχείρησης

Πρωτογενείς κατασκευαστές

Λόγω του απαγορευτικού κόστους ανάπτυξης και ανάπτυξης, μόνο μια χούφτα κατασκευαστών κατασκευάζουν και αναπτύσσουν mainframes. Οι πρωτογενείς παραγωγοί εξοπλισμού και λογισμικού mainframe περιλαμβάνουν IBM, Hewlett-Packard, Unisys, Fujitsu, Hitachi και NEC. Αυτοί οι κατασκευαστές προμηθεύουν εξοπλισμό mainframe σε πελάτες σε όλο τον κόσμο, σε πελάτες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα κεντρικά κανάλια είναι μια εξαιρετικά δαπανηρή επένδυση - το 2012, η ​​IBM κυκλοφόρησε ένα σύστημα mainframe "χαμηλότερης τιμής" ξεκινώντας από $ 75.000. Συνήθως τα mainframes κοστίζουν ακόμα περισσότερο, με τις τιμές να ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο εξοπλισμού που αγοράζεται και την κλίμακα του mainframe.

Τερματικά

Οι υπολογιστές mainframe προσπελάζονται και ελέγχονται κυρίως μέσω τερματικών - σταθμοί εργασίας υπολογιστών που ομοιάζουν επιφανειακά υπολογιστές αλλά συνήθως δεν έχουν δική τους CPU. Αντίθετα, είναι δικτυωμένα στο mainframe και λειτουργούν ως σημείο πρόσβασης για τους χρήστες.

Λειτουργικά συστήματα

Το λειτουργικό σύστημα που είναι εγκατεστημένο σε ένα mainframe διαφέρει ανάλογα με τον κατασκευαστή. Τα περισσότερα mainframes χρησιμοποιούν Unix, παραλλαγές Linux ή εκδόσεις του λειτουργικού συστήματος zOS της IBM. Αυτά τα λειτουργικά συστήματα συχνά διαμορφώνονται ειδικά για το κεντρικό υπολογιστή στο οποίο λειτουργούν και προσφέρουν στους χρήστες τις απαραίτητες δυνατότητες διασύνδεσης.

Κεντρικός υπολογισμός έναντι κατανεμημένων υπολογιστών

Οι παραδοσιακοί υπολογιστές mainframe χρησιμοποιούν ένα κεντρικό υπολογιστικό σύστημα - το mainframe είναι ένα νησιωτικό σύστημα στο οποίο μόνο οι άμεσα συνδεδεμένοι τερματικοί σταθμοί είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες. Καθώς η επικοινωνία και η λειτουργία του Διαδικτύου έχουν κερδίσει επικράτηση, τα κεντρικά κεντρικά συστήματα είναι όλο και πιο ανοιχτά προς ένα "διανεμημένο" σύστημα υπολογιστών. Τα κατανεμημένα mainframes μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπολογιστές εκτός του ίδιου του κεντρικού υπολογιστή, επιτρέποντας στους χρήστες να έχουν πρόσβαση στο υλικό από τα σπίτια τους ή εν κινήσει μέσω του Διαδικτύου.