Computer Memory Chips Vs., 3, [[Human Memory Comparison

", 3, [[

Το 1996 ο υπολογιστής Deep Blue κτύπησε τον πρωταθλητή Garry Kasparov σε ένα παιχνίδι σκακιού. Έτσι, αυτό είναι ένα μέρος ενός αυξανόμενου αριθμού αποδεικτικών στοιχείων ότι η μνήμη του υπολογιστή έχει ξεπεράσει εντελώς την ανθρώπινη μνήμη, σωστά; ΟΧΙ ακριβως. Παρά την πρόοδο της τεχνολογίας τσιπ μνήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών και ορισμένους περιορισμούς στην ανθρώπινη μνήμη, υπάρχουν ακόμα πολλά που μπορεί να κάνει η ανθρώπινη μνήμη που η μνήμη του υπολογιστή δεν μπορεί να αλλάξει. βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη μνήμη. Για τους υπολογιστές, η βραχυπρόθεσμη μνήμη έχει τη μορφή τσιπ μνήμης τυχαίας προσπέλασης (RAM) ή τι θα ονομάζαμε μνήμη εργασίας. Αυτή η βραχυπρόθεσμη μνήμη βοηθά τους ανθρώπους και τους υπολογιστές να ολοκληρώσουν άμεσα τις εργασίες. Η μακροχρόνια μνήμη στους υπολογιστές έχει τη μορφή σκληρών δίσκων, όπου αποθηκεύονται διάφορα αρχεία τα οποία μπορούν να τραβηχτούν και να ενεργοποιηθούν με εντολή - παρόμοια με τις αναμνήσεις που θάβονται στη μακροχρόνια μνήμη του εγκεφάλου.

Χωρητικότητα

Και οι μάρκες μνήμης και μνήμης του υπολογιστή έχουν μεγάλη χωρητικότητα, αλλά αυτό είναι ένας τομέας όπου η ανθρώπινη μνήμη υπερέχει. Τα τσιπ υπολογιστών ενδέχεται να δώσουν στον υπολογιστή αρκετή μνήμη από την άποψη των megabytes ή των gigabytes. Αλλά η ανθρώπινη μνήμη, που υποστηρίζεται από σχεδόν 100 δισεκατομμύρια νευρώνες που συμβάλλουν σε πάνω από ένα τρισεκατομμύριο συνδέσεις με άλλους νευρώνες, εκτιμάται ότι έχει χωρητικότητα εργασίας περίπου 2,5 petabytes - ή ένα εκατομμύριο gigabytes. Επιπλέον, ο ερευνητής Peter Russell, στο βιβλίο του "Το βιβλίο του εγκεφάλου", λέει ότι "η μνήμη δεν είναι σαν ένα δοχείο που σταδιακά γεμίζει ... μοιάζει περισσότερο με αγκίστρια που καλλιεργούν δένδρα πάνω στα οποία κρεμούνται οι μνήμες. Όλα όσα θυμάστε είναι ένα άλλο σύνολο αγκίστρων στο οποίο μπορούν να συνδεθούν περισσότερες νέες μνήμες. Έτσι, η ικανότητα της μνήμης συνεχίζει να αυξάνεται. Όσο περισσότερο ξέρετε, τόσο περισσότερο μπορείτε να ξέρετε. "

Ανάκληση

Υπάρχουν ομοιότητες, επίσης, στο πώς οι εγκέφαλοι και οι υπολογιστές έχουν πρόσβαση ή ανάκληση, μνήμη. Από τεχνική άποψη, η ανθρώπινη μνήμη είναι διευθυνσιοδότηση περιεχομένου ή μνήμη βασισμένη σε έννοιες και στις σχέσεις τους με άλλες έννοιες, οργανωμένες και αποθηκευμένες στο μυαλό ενός ατόμου. Από την άλλη πλευρά, η μνήμη του υπολογιστή είναι διευθυνσιοδοτούμενη από byte ή η μνήμη βασίζεται σε συγκεκριμένες οδηγίες που συνδέονται με συγκεκριμένα αρχεία στον υπολογιστή. Έτσι, ενώ οι μάρκες μνήμης του υπολογιστή μπορούν να είναι πολύ συνεπείς - ακόμη περισσότερο από την ανθρώπινη μνήμη - από την άποψη της ανάκλησης, μπορούν να θυμηθούν μόνο όταν τους δοθεί η εντολή. Η ανθρώπινη μνήμη, αν και ίσως λιγότερο συνεπής, μπορεί να είναι πιο τυχαία και ποικίλη στην ανάμνηση της, ανάλογα με τα διάφορα ερεθίσματα και τις πολλαπλές αισθήσεις.

Ξεχνώντας

Και οι δύο εγκέφαλοι και οι υπολογιστές μπορούν να «ξεχάσουν», τα τσιπ το κάνουν πιο συχνά από το σχεδιασμό απ 'ό, τι ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Για παράδειγμα, η μνήμη εργασίας ενός υπολογιστή "ξεχνά" τα δεδομένα όταν δεν το χρειάζεται πλέον για μια εργασία. Η ξεχνιμότητά του είναι από το σχεδιασμό. Αλλά όταν εμείς σαν άνθρωποι ξεχνάμε ότι είναι συνήθως ακούσιο, άβολο και μη πρακτικό - όπως όταν ξεχνάμε το όνομα ενός κατόχου ή έναν κωδικό πρόσβασης στο λογαριασμό. Επιπρόσθετα, οι υπολογιστές μπορούν να υποφέρουν από «αμνησία» ή «ανώτερες στιγμές» όταν συμβαίνουν ζημίες ή όταν υπερφορτωθούν, ακριβώς όπως ένας ανθρώπινος εγκέφαλος.