Τι είναι ο κωδικός κρυπτογράφησης;

Κωδικός κρυπτογράφησης, ή πιο ακρίβεια Αλγόριθμοι κρυπτογράφησης , είναι μαθηματικές λειτουργίες που μετασχηματίζουν τα αναγνωρίσιμα δεδομένα (PlainText) σε μια μη αναγνώσιμη μορφή (ciphertext). Αυτός ο μετασχηματισμός διέπεται από ένα μυστικό κλειδί, το οποίο είναι απαραίτητο τόσο για την κρυπτογράφηση όσο και για την αποκρυπτογράφηση των δεδομένων. Ο ίδιος ο αλγόριθμος είναι συνήθως γνωστός στο κοινό. Η ασφάλεια βασίζεται στη μυστικότητα του κλειδιού.

Σκεφτείτε το σαν κλειδαριά και κλειδί:

* Ο αλγόριθμος είναι ο μηχανισμός κλειδώματος: Είναι η διαδικασία της ανακαίνισης των δεδομένων. Ο καθένας μπορεί να δει πώς λειτουργεί η κλειδαριά (ο αλγόριθμος είναι δημόσιος), αλλά δεν μπορούν να το ανοίξουν χωρίς το κλειδί.

* Το κλειδί είναι το κλειδί: Αυτή η μυστική πληροφορία είναι αυτό που ξεκλειδώνει τα δεδομένα. Χωρίς το σωστό κλειδί, είναι σχεδόν αδύνατο να αποκρυπτογραφηθεί το κρυπτογράφημα.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αλγορίθμων κρυπτογράφησης, κατηγοριοποιημένοι από διάφορους παράγοντες:

* Κυκλοφορία συμμετρικού κλειδιού: Χρησιμοποιεί το ίδιο κλειδί τόσο για κρυπτογράφηση όσο και για αποκρυπτογράφηση. Αυτό είναι ταχύτερο, αλλά απαιτεί ασφαλή ανταλλαγή κλειδιών (να πάρει το κλειδί στον παραλήπτη χωρίς υποκλοπή). Παραδείγματα περιλαμβάνουν AES (προχωρημένο πρότυπο κρυπτογράφησης) και DES (πρότυπο κρυπτογράφησης δεδομένων).

* κρυπτογράφηση ασύμμετρου κλειδιού (κρυπτογραφία δημόσιου κλειδιού): Χρησιμοποιεί δύο πλήκτρα:ένα δημόσιο κλειδί για κρυπτογράφηση και ένα ιδιωτικό κλειδί για αποκρυπτογράφηση. Το δημόσιο κλειδί μπορεί να διανεμηθεί ευρέως, ενώ το ιδιωτικό κλειδί πρέπει να διατηρείται μυστικό. Αυτό λύνει το πρόβλημα ανταλλαγής κλειδιών της συμμετρικής κρυπτογράφησης. Παραδείγματα περιλαμβάνουν RSA και ECC (κρυπτογραφία ελλειπτικής καμπύλης).

* Αλγόριθμοι κατακερματισμού: Αυτοί οι αλγόριθμοι δημιουργούν μια λειτουργία μονής κατεύθυνσης. Μετατρέπουν τα δεδομένα σε συμβολοσειρά σταθερού μεγέθους (hash) που είναι αδύνατο (ή εξαιρετικά δύσκολο) να αντιστραφεί για να αποκτήσει τα αρχικά δεδομένα. Αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως για την επαλήθευση της ακεραιότητας δεδομένων (η εξασφάλιση της αποθήκευσης των δεδομένων δεν έχουν παραβιαστεί) και την αποθήκευση κωδικού πρόσβασης (αποθήκευση ενός κατακερματισμού του κωδικού πρόσβασης αντί του ίδιου του κωδικού πρόσβασης). Παραδείγματα περιλαμβάνουν SHA-256 και MD5.

Η πτυχή "κώδικα" δεν αφορά συνήθως έναν μυστικό κώδικα με την παραδοσιακή έννοια (όπως ένας κρυπτογραφικός κρυπτογράφηση). Η σύγχρονη κρυπτογράφηση βασίζεται σε πολύπλοκες μαθηματικές λειτουργίες και συχνά περιλαμβάνει μεγάλους αριθμούς και εξελιγμένους αλγόριθμους. Ο όρος "κώδικας" χρησιμοποιείται μερικές φορές χαλαρά σε αυτό το πλαίσιο, αλλά είναι ακριβέστερο να τους αναφέρεται ως αλγόριθμοι ή κρυπτογράφοι.