1. Σχεδιασμός και σχεδιασμός:
* Ορισμός του στόχου: Τι πρέπει να κάνει ο ιός; Οι κοινοί στόχοι περιλαμβάνουν:
* Κλοπή δεδομένων (κωδικοί πρόσβασης, οικονομικές πληροφορίες, προσωπικά αρχεία)
* Διαφθορά συστήματος (Διαγραφή αρχείων, καθιστώντας το λειτουργικό σύστημα άχρηστο)
* Διανομή ανεπιθύμητων μηνυμάτων (χρησιμοποιώντας τον μολυσμένο υπολογιστή για την αποστολή ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου)
* Οι επιθέσεις άρνησης εξυπηρέτησης (DDOS) (χρησιμοποιώντας τον μολυσμένο υπολογιστή για να συντρίψουν έναν διακομιστή προορισμού)
* Ransomware (κρυπτογράφηση αρχείων και απαιτητική πληρωμή για αποκρυπτογράφηση)
* Keylogging (καταγραφή πληκτρολογίων για τη λήψη ευαίσθητων δεδομένων)
* Δημιουργία backdoor (επιτρέποντας απομακρυσμένη πρόσβαση στο μολυσμένο σύστημα)
* Επιλογή του στόχου: Ποια λειτουργικά συστήματα και εφαρμογές θα είναι ο στόχος του ιού; Αυτό υπαγορεύει τη γλώσσα προγραμματισμού και τις τεχνικές εκμετάλλευσης που χρησιμοποιούνται.
* Επιλογή της μεθόδου μόλυνσης: Πώς θα εξαπλωθεί ο ιός; Οι συνήθεις μέθοδοι περιλαμβάνουν:
* Εκμετάλλευση ευπάθειας λογισμικού (σφάλματα σε λειτουργικά συστήματα ή εφαρμογές)
* Κοινωνική μηχανική (εξαπατώντας τους χρήστες να τρέχουν κακόβουλα αρχεία)
* Χρήση αφαιρούμενων μέσων (μονάδες USB, κ.λπ.)
* Μερίδια δικτύου
* Συνημμένα email
* Εμπιστευόμενοι ιστότοποι (Malvertising, Driving-By Downloads)
* Προσδιορισμός της σκανδάλης: Ποιο συμβάν θα ενεργοποιήσει το ωφέλιμο φορτίο του ιού (ο κακόβουλος κώδικας); Οι ενεργοποιητές μπορεί να είναι:
* Συγκεκριμένες ημερομηνίες ή ώρες
* Ενέργειες χρήστη (Άνοιγμα αρχείου, Εκτέλεση προγράμματος)
* Συμβάντα συστήματος (εκκίνηση, σύνδεση στο Διαδίκτυο)
* Σχεδιασμός μυστικότητας και επιμονής: Πώς θα αποφύγει ο ιός την ανίχνευση και θα παραμείνει ενεργός στο σύστημα μετά από επανεκκίνηση; Οι τεχνικές περιλαμβάνουν:
* Abfuscation (καθιστώντας τον κώδικα δύσκολο να κατανοηθεί)
* Πολυμορφισμός (αλλαγή του κώδικα του ιού με κάθε λοίμωξη)
* Μεταμορφισμός (ξαναγράφοντας τον κώδικα του ιού με κάθε λοίμωξη)
* Τεχνικές rootkit (κρύβοντας τον ιό βαθιά μέσα στο λειτουργικό σύστημα)
* Απενεργοποίηση λογισμικού ασφαλείας (προγράμματα προστασίας από ιούς, τείχη προστασίας)
* Τροποποίηση αρχείων συστήματος ή καταχωρήσεις μητρώου
2. Γλώσσες και εργαλεία προγραμματισμού:
* Γλώσσα συναρμολόγησης: Συχνά χρησιμοποιείται για πρόσβαση χαμηλού επιπέδου στο λειτουργικό σύστημα και το υλικό. Επιτρέπει τον ακριβή έλεγχο, αλλά είναι πιο περίπλοκο. Ακόμα σχετικό με τη συγγραφή συσκευαστών, αποσυσκευαστές και την εκμετάλλευση των ευπάθειας χαμηλού επιπέδου.
* c/c ++: Παρέχει μια καλή ισορροπία ισχύος και φορητότητας. Συνήθως χρησιμοποιείται για τη γραφή εκμεταλλεύσεων, rootkits και σύνθετου κακόβουλου λογισμικού.
* Γλώσσες δέσμης ενεργειών (Python, PowerShell, Javascript, VBScript): Είναι ευκολότερο να μάθετε και να χρησιμοποιείτε, να τα καθιστά δημοφιλή για τη δέσμευση κακόβουλων εργασιών, να αυτοματοποιήσετε τις λοιμώξεις και να εκμεταλλευτείτε τα τρωτά σημεία του ιστού. Το PowerShell είναι ιδιαίτερα ισχυρό στα συστήματα των Windows. Το Javascript είναι ένα κύριο εργαλείο για επιθέσεις που βασίζονται στο διαδίκτυο.
* .net Γλώσσες (C#, VB.NET): Χρήσιμο για τη στόχευση συστημάτων των Windows.
* Γλώσσες (VBA στο Microsoft Office): Χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ιών μακροεντολών που μολύνουν τα έγγραφα.
* κιτ ανάπτυξης λογισμικού (SDKS): Παρέχετε βιβλιοθήκες και εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία συγκεκριμένων τύπων κακόβουλου λογισμικού (π.χ. Android SDK για κακόβουλο λογισμικό Android).
* Debuggers (GDB, OllydBg, Windbg): Χρησιμοποιείται για την ανάλυση και την αντίστροφη μηχανική, την εύρεση τρωτών σημείων και τη δοκιμή νέου κώδικα ιού.
* Disassemblers (Ida Pro, Ghidra): Χρησιμοποιείται για τη μετατροπή του συσσωρευμένου κώδικα στη γλώσσα συναρμολόγησης, διευκολύνοντας την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του κώδικα.
* Hex Editors: Χρησιμοποιείται για την απευθείας επεξεργασία δυαδικών αρχείων.
* Εικονικά μηχανήματα (VMware, VirtualBox): Χρησιμοποιείται για τη δοκιμή ιών σε ένα ασφαλές, απομονωμένο περιβάλλον.
* Packers και Crypters: Χρησιμοποιείται για τη συμπίεση και την κρυπτογράφηση του κώδικα του ιού για να καταστήσει πιο δύσκολο να ανιχνευθεί με προγράμματα προστασίας από ιούς.
3. Στάδια ανάπτυξης:
* κωδικοποίηση: Ο κώδικας του ιού είναι γραμμένος στις επιλεγμένες γλώσσες προγραμματισμού, εφαρμόζοντας τα προγραμματισμένα χαρακτηριστικά και τους μηχανισμούς μόλυνσης.
* Δοκιμές: Ο ιός δοκιμάζεται σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον (εικονική μηχανή) για να εξασφαλιστεί ότι λειτουργεί όπως προβλέπεται και δεν προκαλεί ακούσια ζημιά. Αυτό περιλαμβάνει:
* Επαλήθευση μηχανισμών μόλυνσης
* Δοκιμή εκτέλεσης ωφέλιμου φορτίου
* Έλεγχος δυνατοτήτων μυστικότητας και επιμονής
* Αξιολόγηση των ποσοστών ανίχνευσης με λογισμικό προστασίας από ιούς
* Debugging: Τα σφάλματα και τα τρωτά σημεία εντοπίζονται και διορθώθηκαν. Οι εντοπιστές και οι αποσυναρμολογητές είναι κρίσιμοι σε αυτό το στάδιο.
* Βελτιστοποίηση: Ο κώδικας του ιού είναι βελτιστοποιημένος για να μειώσει το μέγεθός του και να βελτιώσει την απόδοσή του. Αυτό βοηθά να εξαπλωθεί ταχύτερα και να αποφύγει την ανίχνευση.
* obfuscation/συσκευασία: Ο κώδικας του ιού παραβιάζει (που είναι δύσκολο να κατανοηθεί) ή/και ο συσκευασμένος (συμπιεσμένος και κρυπτογραφημένος) για να αποφύγει την ανίχνευση από προγράμματα προστασίας από ιούς.
* Διανομή: Ο ιός διανέμεται μέσω των επιλεγμένων μεθόδων λοίμωξης.
4. Κοινές τεχνικές:
* Λοίμωξη αρχείων: Προσαρμογή ή προετοιμασία του κώδικα ιού σε εκτελέσιμα αρχεία (π.χ. .exe, .com). Όταν εκτελείται το εκτελέσιμο, ο κώδικας του ιού εκτελεί πρώτα, μολύνοντας άλλα αρχεία ή εκτελώντας άλλες κακόβουλες ενέργειες.
* Λοίμωξη του τομέα εκκίνησης: Αντικατοπτρίζοντας τον τομέα εκκίνησης ενός σκληρού δίσκου ή δισκέτας με τον κώδικα του ιού. Όταν ο υπολογιστής εκκινηθεί, ο κώδικας ιού εκτελείται πριν φορτώσει το λειτουργικό σύστημα. Αυτό είναι ένα λιγότερο κοινό διάνυσμα επίθεσης σήμερα.
* ιών μακροεντολών: Ενσωμάτωση κακόβουλου κώδικα εντός εγγράφων (π.χ. Microsoft Word, Excel). Όταν ανοίξει το έγγραφο, εκτελείται ο κώδικας μακροεντολής. Συχνά βασίζεται στην κοινωνική μηχανική για να εξαπατήσει τους χρήστες για να επιτρέψει τις μακροεντολές.
* ιοί δέσμης: Χρησιμοποιώντας γλώσσες δέσμης ενεργειών (π.χ. VBScript, JavaScript) για την αυτοματοποίηση των κακόβουλων εργασιών. Αυτοί οι ιοί μπορούν να εξαπλωθούν μέσω συνημμένων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ιστοσελίδων και άλλων μέσων.
* Πολυμορφισμός: Αλλαγή του κώδικα του ιού με κάθε λοίμωξη για να αποφευχθεί η ανίχνευση από προγράμματα προστασίας από υπογραφή. Αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας έναν κινητήρα μετάλλαξης που παράγει διαφορετικές εκδόσεις του ιού διατηρώντας παράλληλα τη λειτουργικότητά του.
* Μεταμορφισμός: Επανεξέταση του κώδικα του ιού με κάθε λοίμωξη. Αυτή είναι μια πιο προηγμένη τεχνική από τον πολυμορφισμό, καθώς περιλαμβάνει όχι μόνο την αλλαγή της εμφάνισης του κώδικα, αλλά και της δομής του.
* rootkits: Κρύβοντας τον ιό βαθιά μέσα στο λειτουργικό σύστημα για να αποφευχθεί η ανίχνευση του. Οι rootkits μπορούν να τροποποιήσουν τα αρχεία συστήματος, να αποκρύψουν τις διαδικασίες και τις κλήσεις συστήματος παρακολούθησης.
* εκμεταλλεύματα: Αξιοποιώντας τα ευπάθειες του λογισμικού για να αποκτήσουν μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε ένα σύστημα. Η ανάπτυξη της εκμετάλλευσης είναι ένα πολύπλοκο πεδίο που απαιτεί σε βάθος γνώση των λειτουργικών συστημάτων, των γλωσσών προγραμματισμού και των εννοιών ασφαλείας.
* Κοινωνική μηχανική: Εξαπατώντας τους χρήστες να τρέχουν κακόβουλα αρχεία ή να παρέχουν ευαίσθητες πληροφορίες. Η κοινωνική μηχανική χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με άλλες τεχνικές για την αύξηση του ποσοστού επιτυχίας μιας επίθεσης.
ηθικές εκτιμήσεις:
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η δημιουργία και η διανομή ιών υπολογιστών είναι παράνομη και ανήθικη. Αυτές οι πληροφορίες παρέχονται μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς, για να σας βοηθήσουν να καταλάβετε πώς λειτουργούν οι ιοί και πώς να προστατεύσετε τον εαυτό σας από αυτούς. Μην επιχειρήσετε να δημιουργήσετε ή να διανείμετε ιούς.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα