Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:
* ιούς του έρπητα (π.χ. ιός απλού έρπητα, ιός Vericella-Zoster, ιού Epstein-Barr): Αυτοί οι ιοί δημιουργούν λανθάνουσα κατάσταση σε νευρικά κύτταρα ή λεμφοκύτταρα και μπορούν να επανενεργοποιήσουν χρόνια ή ακόμα και δεκαετίες αργότερα, προκαλώντας επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις (ψυχρές πληγές, έρπητα ζωστήρα, επανενεργοποίηση μονοπυρήνωσης).
* Ο ιός ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV): Ενώ ο HIV δεν είναι αυστηρά λανθάνουσα με τον ίδιο τρόπο όπως και ο έρπητα, μπορεί να παραμείνει ανενεργός σε μια δεξαμενή λανθάνων μολυσμένων κυττάρων για πολλά χρόνια, ακόμη και με αντιρετροϊκή θεραπεία. Αυτή η καθυστέρηση καθιστά δύσκολο να εξαλειφθεί πλήρως ο ιός HIV.
* Ανθρώπινο θηλωμαϊό (HPV): Πολλές λοιμώξεις από τον HPV είναι σαφείς μόνοι τους, αλλά μερικοί μπορούν να επιμείνουν εδώ και χρόνια και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και άλλων καρκίνων.
* Vericella-Zoster Virus (VZV): Αφού προκαλεί ανεμοβλογιά, το VZV καθιερώνει την καθυστέρηση στα νεύρα γάγγλια και μπορεί να επανενεργοποιήσει χρόνια αργότερα ως έρπητα.
Η διάρκεια της καθυστέρησης επηρεάζεται από παράγοντες όπως η ανοσολογική κατάσταση του ξενιστή (ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να οδηγήσει σε πιο συχνές επανενεργοποιήσεις), την ειδική ιική καταπόνηση και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι παρόλο που ένας ιός είναι λανθάνουσα, δεν είναι απαραίτητα αβλαβές. Μπορεί να επανενεργοποιήσει και να προκαλέσει ασθένεια αργότερα.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα