Ποια είναι η χρήση της εντολής PS στο Linux;

Η εντολή "PS` στο Linux χρησιμοποιείται για την εμφάνιση πληροφοριών σχετικά με τις τρέχουσες διαδικασίες. Είναι μια ισχυρή εντολή με πολλές επιλογές που σας επιτρέπουν να προσαρμόσετε την έξοδο στις συγκεκριμένες ανάγκες σας. Ακολουθεί μια κατανομή των χρήσεών του:

Βασική χρήση:

Η απλούστερη μορφή, `ps`, δείχνει έναν ελάχιστο κατάλογο διαδικασιών που εκτελούνται στην τρέχουσα συνεδρία τερματικού σας. Γενικά δεν είναι πολύ ενημερωτικό από μόνο του.

Κοινές επιλογές και χρήσεις:

* `ps aux` (ή` ps -e -f`): Αυτή είναι μια πολύ συνηθισμένη και χρήσιμη παραλλαγή. Εμφανίζει έναν ολοκληρωμένο κατάλογο όλων των διαδικασιών που τρέχει στο σύστημα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν ξεκίνησαν από εσάς. Η έξοδος περιλαμβάνει συνήθως:

* Χρήστης: Το όνομα χρήστη του κατόχου της διαδικασίας.

* PID: Το αναγνωριστικό διαδικασίας (ένας μοναδικός αριθμός που προσδιορίζει κάθε διαδικασία).

* %CPU: Το ποσοστό του χρόνου CPU που χρησιμοποιεί η διαδικασία.

* %mem: Το ποσοστό της μνήμης που χρησιμοποιεί η διαδικασία.

* VSZ: Το μέγεθος της εικονικής μνήμης που χρησιμοποιείται από τη διαδικασία.

* rss: Το μέγεθος του καθορισμού (ποσότητα φυσικής μνήμης που χρησιμοποιείται).

* tty: Το τερματικό ελέγχου (εάν υπάρχει).

* stat: Η κατάσταση της διαδικασίας (π.χ., για τον ύπνο, 'r' για το τρέξιμο, 'z' για το zombie).

* Έναρξη: Ο χρόνος που ξεκίνησε η διαδικασία.

* Ώρα: Ο σωρευτικός χρόνος CPU που χρησιμοποιείται από τη διαδικασία.

* εντολή: Η εντολή που ξεκίνησε τη διαδικασία.

* `ps -f` (πλήρης μορφή): Παρέχει πιο λεπτομερείς πληροφορίες για κάθε διαδικασία από την προεπιλεγμένη εντολή "PS`. Είναι παρόμοιο με το `ps aux` αλλά μπορεί να δείχνει ελαφρώς διαφορετικές στήλες ανάλογα με το σύστημά σας.

* `ps -p `: Εμφανίζει πληροφορίες σχετικά με μια συγκεκριμένη διαδικασία δεδομένης της ταυτότητας της διαδικασίας. Για παράδειγμα, το "PS -P 1234` παρουσιάζει λεπτομέρειες σχετικά με τη διαδικασία με το PID 1234.

* `ps -u `: Εμφανίζει διαδικασίες που ανήκουν σε συγκεκριμένο χρήστη. Για παράδειγμα, το "PS -U John` παρουσιάζει διαδικασίες που ανήκουν στον χρήστη" John ".

* `ps -e` (όλες οι διαδικασίες): Παρόμοια με το `ps aux`, εμφανίζει πληροφορίες σχετικά με όλες τις διαδικασίες που τρέχουν.

* `pgrep `: (Δεν είναι αυστηρά «PS», αλλά στενά συνδεδεμένη) Αυτή η εντολή βρίσκει τα αναγνωριστικά διαδικασιών των διαδικασιών που ταιριάζουν με ένα δεδομένο όνομα. Για παράδειγμα, ο «PGREP Firefox» θα επέστρεφε τα PID όλων των περιπτώσεων Firefox.

* `pkill `: (Επίσης σχετίζεται) στέλνει ένα σήμα (προεπιλογή είναι `sigterm ') σε διαδικασίες που ταιριάζουν με ένα δεδομένο όνομα. Είναι ένας τρόπος για να τερματίσετε τις διαδικασίες. Χρησιμοποιήστε με προσοχή!

* `grep` με` ps`: Μπορείτε συχνά να συνδυάσετε `ps` με` grep` για να φιλτράρετε την έξοδο. Για παράδειγμα, `ps aux | Ο Grep Firefox θα εμφανίσει μόνο διαδικασίες που σχετίζονται με τον Firefox.

Παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να βρείτε το PID μιας διαδικασίας δραπέτης που καταναλώνει υπερβολική CPU. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε:

`` `bash

PS AUX | Ταξινόμηση -k 3 -r | κεφάλι -n 10

`` `

Αυτή η εντολή κάνει τα εξής:

1. "PS AUX`:Καταγράφει όλες τις διαδικασίες με εκτεταμένες πληροφορίες.

2. "Ταξινόμηση -k 3 -r`:Ταξινόμηση της εξόδου με αντίστροφη σειρά με βάση την τρίτη στήλη (%CPU).

3. `Head -n 10`:δείχνει μόνο τις κορυφαίες 10 διαδικασίες καταναλώσεως CPU.

Συνοπτικά, το "PS` είναι ένα βασικό εργαλείο γραμμής εντολών για την παρακολούθηση και τη διαχείριση των διαδικασιών στο Linux. Οι διάφορες επιλογές παρέχουν μεγάλη ευελιξία στο πώς βλέπετε και αλληλεπιδράτε με τις διαδικασίες που εκτελούνται στο σύστημά σας. Θυμηθείτε να συμβουλευτείτε τη σελίδα «Man PS» για πλήρη αναφορά όλων των διαθέσιμων επιλογών και της συμπεριφοράς τους.