* Ενημέρωση του πυρήνα: Οι εκδόσεις νέων πυρήνα περιλαμβάνουν συχνά διορθώσεις σφαλμάτων, βελτιώσεις απόδοσης, υποστήριξη για νέο υλικό και προστιθέμενα χαρακτηριστικά. Για να επωφεληθεί από αυτές τις αλλαγές, ο πυρήνας πρέπει να ανακατασκευαστεί από τον ενημερωμένο πηγαίο κώδικα.
* Προσαρμογή του πυρήνα: Οι διαχειριστές συστήματος ή οι προγραμματιστές ενδέχεται να θέλουν να προσαρμόσουν τον πυρήνα στις συγκεκριμένες ανάγκες τους. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει:
* Ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση συγκεκριμένων μονάδων πυρήνα: Οι ενότητες είναι εξαρτήματα με δυνατότητα φόρτωσης που επεκτείνουν τη λειτουργικότητα του πυρήνα. Η ανασύσταση επιτρέπει την επιλεκτική ένταξη ή τον αποκλεισμό των ενοτήτων για τη βελτιστοποίηση του συστήματος για συγκεκριμένες εργασίες ή υλικό.
* Συγκέντρωση σε οδηγούς για εξειδικευμένο υλικό: Εάν ένα σύστημα χρησιμοποιεί ένα κομμάτι υλικού που δεν υποστηρίζεται από τον τυπικό πυρήνα, μπορεί να χρειαστεί να γραφτεί και να καταρτιστεί ένα προσαρμοσμένο πρόγραμμα οδήγησης στον πυρήνα.
* Τροποποίηση του υπάρχοντος κώδικα πυρήνα: Αν και λιγότερο συνηθισμένη, η άμεση τροποποίηση του πηγαίου κώδικα του πυρήνα μπορεί να είναι απαραίτητη σε προχωρημένες περιπτώσεις, απαιτώντας αργότερα την ανασυγκρότηση.
* Βελτιστοποίηση για συγκεκριμένες αρχιτεκτονικές: Ο πυρήνας μπορεί να συγκεντρωθεί με βελτιστοποιήσεις προσαρμοσμένες στην αρχιτεκτονική της CPU για βελτιωμένη απόδοση.
* Σφάλματα στερέωσης: Εάν ανακαλυφθεί ένα σφάλμα στον πυρήνα, μπορεί να χρειαστεί να εφαρμοστεί ένα έμπλαστρο στον πηγαίο κώδικα, απαιτώντας ανασύσταση.
Η διαδικασία:
Η ανασύνταξη ενός πυρήνα UNIX είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που γενικά απαιτεί:
1. Λήψη του πηγαίου κώδικα: Αυτό συνήθως μεταφορτώνεται από το χώρο αποθήκευσης της διανομής ή τον ιστότοπο kernel.org.
2. Ρύθμιση του πυρήνα: Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ενός εργαλείου διαμόρφωσης (όπως το `Make Menuconfig`,` Make Xconfig` ή `Make Nconfig`) για να επιλέξετε ποιες επιλογές πρέπει να συμπεριληφθούν στον πυρήνα που έχει καταρτιστεί. Αυτό το βήμα καθορίζει ποια χαρακτηριστικά και μονάδες θα συμπεριληφθούν, επηρεάζοντας το μέγεθος και τη λειτουργικότητα του πυρήνα.
3. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας την εντολή `make`. Αυτή η διαδικασία είναι υπολογιστικά εντατική και μπορεί να πάρει σημαντικό χρονικό διάστημα, ανάλογα με το υλικό του συστήματος και το μέγεθος του πυρήνα.
4. Εγκατάσταση: Μόλις ολοκληρωθεί η συλλογή, ο νέος πυρήνας πρέπει να εγκατασταθεί, συνήθως αντιγράφοντας την προκύπτουσα εικόνα πυρήνα (`vmlinuz` ή παρόμοια) και άλλα απαραίτητα αρχεία στην κατάλληλη τοποθεσία. Μια επανεκκίνηση συστήματος απαιτείται συνήθως για τη φόρτωση του νέου πυρήνα.
Κίνδυνοι:
Η ανασύνταξη του πυρήνα μεταφέρει κινδύνους. Ένα λάθος στη διαδικασία διαμόρφωσης ή συλλογής μπορεί να οδηγήσει σε ένα σύστημα που δεν θα εκκινήσει, απαιτώντας την αντιμετώπιση προβλημάτων ή ακόμα και ένα σύστημα επανεγκατάστασης. Είναι σημαντικό να υποστηρίξετε σημαντικά δεδομένα πριν επιχειρήσετε την ανασυγκρότηση του πυρήνα. Για το λόγο αυτό, η ανασυγκρότηση του πυρήνα γίνεται γενικά μόνο από έμπειρους διαχειριστές συστήματος ή προγραμματιστές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα