Τι κάνει κάθε runlevel στο Linux;

Τα runlevels Linux αντιπροσωπεύουν διαφορετικές καταστάσεις συστήματος ή τρόπους λειτουργίας. Η συγκεκριμένη λειτουργικότητα που σχετίζεται με κάθε runlevel μπορεί να ποικίλει ελαφρώς μεταξύ των κατανομών (όπως το Debian, το Red Hat κ.λπ.), αλλά η γενική ιδέα παραμένει συνεπής. Τα παραδοσιακά συστήματα sysvinit χρησιμοποίησαν αριθμημένα runlevels (0-6), ενώ το SystemD (που χρησιμοποιείται από τις περισσότερες σύγχρονες διανομές) χρησιμοποιεί στόχους που είναι εννοιολογικά παρόμοιοι αλλά υλοποιούνται διαφορετικά.

sysvinit runlevels (παλαιότερα συστήματα):

* 0:HALT: Τερματισμός λειτουργίας του συστήματος.

* 1:Λειτουργία ενός χρήστη: Ένα ελάχιστο περιβάλλον, συνήθως μόνο προσβάσιμο από τον χρήστη ρίζας. Χρήσιμο για εργασίες διαχείρισης και συντήρησης συστήματος χωρίς να ξεκινήσει το πλήρες γραφικό περιβάλλον ή υπηρεσίες.

* 2:Multi-user, χωρίς NFS: Ένα πλήρες περιβάλλον πολλαπλών χρηστών αλλά χωρίς το σύστημα αρχείων δικτύου (NFS).

* 3:Multi-user, με δικτύωση: Ένα πλήρες περιβάλλον πολλαπλών χρηστών με ενεργοποιημένη δικτύωση. Αυτό είναι συχνά το προεπιλεγμένο runlevel για πολλά συστήματα διακομιστών.

* 4:αχρησιμοποίητο: Συνήθως δεσμευμένο αλλά όχι τυποποιημένο.

* 5:Multi-User με γραφική διεπαφή (x11): Ένα πλήρες περιβάλλον πολλαπλών χρηστών με γραφικό περιβάλλον χρήστη. Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο runlevel για τα συστήματα επιφάνειας εργασίας.

* 6:Επανεκκίνηση: Επανεκκίνηση του συστήματος.

Στόχοι συστήματος (σύγχρονα συστήματα):

Το SystemD δεν χρησιμοποιεί άμεσα αριθμημένα runlevels. Αντ 'αυτού, χρησιμοποιεί *στόχους *, οι οποίοι είναι συμβολικοί σύνδεσμοι με κράτη που μοιάζουν με runlevel. Αυτά είναι πιο ευέλικτα και περιγραφικά. Μερικοί κοινοί στόχοι περιλαμβάνουν:

* `multi-user.target`: Παρόμοια με το Runlevel 3. Ένα πλήρες περιβάλλον πολλαπλών χρηστών με δικτύωση. Αυτός είναι συχνά ο προεπιλεγμένος στόχος για τους διακομιστές.

* `graphicic.target`: Παρόμοια με το Runlevel 5. Ένα περιβάλλον πολλαπλών χρηστών με γραφική διεπαφή. Αυτός είναι ο προεπιλεγμένος στόχος για τα συστήματα επιφάνειας εργασίας.

* `rescue.target`: Παρόμοια με έναν τρόπο λειτουργίας ενός χρήστη, παρέχοντας ένα ελάχιστο περιβάλλον για την αντιμετώπιση προβλημάτων.

* `poweroff.target`: Σκετάζει το σύστημα. Ισοδύναμο με το Runlevel 0.

* `reboot.target`: Επανεκκίνηση του συστήματος. Ισοδύναμο με το Runlevel 6.

Σημαντικές εκτιμήσεις:

* Διαφορές διανομής: Η ακριβής συμπεριφορά και οι υπηρεσίες που ξεκίνησαν σε κάθε επίπεδο ή στόχο μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των κατανομών του Linux. Συμβουλευτείτε πάντα την τεκμηρίωση της διανομής σας για λεπτομέρειες.

* συστήματα init: Το σύστημα INIT (Sysvinit, SystemD, Upstart κ.λπ.) διαχειρίζεται τα runlevels ή τους στόχους.

* Υπηρεσίες: Οι μεμονωμένες υπηρεσίες (δαίμονες) ελέγχονται χωριστά, συχνά μέσω εργαλείων όπως το `systemCtl` (για το SystemD) ή το` Service` (για Sysvinit). Αυτές οι υπηρεσίες καθορίζουν ποιες εφαρμογές και δαίμονες εκτελούνται σε κάθε επίπεδο.

Συνοπτικά, ενώ τα αριθμημένα runlevels στο sysvinit παρείχαν έναν απλό τρόπο κατηγοριοποίησης των καταστάσεων του συστήματος, οι στόχοι του συστήματος προσφέρουν μια πιο κοκκώδη και ευέλικτη προσέγγιση για τη διαχείριση της εκκίνησης και του τερματισμού λειτουργίας του συστήματος. Ωστόσο, η βασική λειτουργικότητα - η παροχή διαφορετικών λειτουργικών τρόπων λειτουργίας για το σύστημα - παραμένει οι ίδιες.