Ακολουθεί μια κατανομή του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η εκκίνηση και τι παίζει το ρόλο ενός "μπλοκ εκκίνησης" σε ένα σύστημα που μοιάζει με UNIX:
1. Αυτός είναι ο πρώτος τομέας στον σκληρό δίσκο. Στα συστήματα που χρησιμοποιούν το MBR, τα πρώτα 512 bytes περιέχουν ένα μικρό πρόγραμμα φορτωτή εκκίνησης. Η κύρια λειτουργία αυτού του προγράμματος είναι να εντοπίσει και να φορτώσει το επόμενο στάδιο bootloader. Τα συστήματα GPT χρησιμοποιούν μια παρόμοια ιδέα, αλλά η θέση και η δομή του φορτωτή εκκίνησης διαφέρουν. Αυτή η αρχική ενότητα είναι το πλησιέστερο ισοδύναμο με ένα "μπλοκ εκκίνησης", αλλά είναι πολύ μικρό και στοιχειώδες.
2. Ο φορτωτής MBR ή GPT φορτώνει ένα μεγαλύτερο πρόγραμμα φορτωτή εκκίνησης. Αυτό είναι το κρίσιμο κομμάτι. Ο φορτωτής εκκίνησης είναι υπεύθυνος για:
* Εύρεση του πυρήνα του λειτουργικού συστήματος: Αναζητά τον σκληρό δίσκο για την εικόνα του πυρήνα (συνήθως ένα συμπιεσμένο αρχείο που περιέχει τον πυρήνα του OS).
* Φόρτωση του πυρήνα στη μνήμη: Ο φορτωτής εκκίνησης αντιγράφει τον πυρήνα σε μνήμη RAM.
* Παράμετροι πέρασμα στον πυρήνα: Παρέχει πληροφορίες όπως η θέση του συστήματος αρχείων ρίζας και άλλες επιλογές εκκίνησης.
* Μεταφορά ελέγχου στον πυρήνα: Τέλος, πηδάει στο σημείο εκτέλεσης του πυρήνα, ξεκινώντας το λειτουργικό σύστημα.
Ο ίδιος ο φορτωτής εκκίνησης συχνά κατανέμεται σε πολλούς τομείς ή ακόμα και σε πολλαπλά αρχεία. Επομένως, δεν υπάρχει ενιαίο "μπλοκ εκκίνησης" που να περιέχει ολόκληρη τη διαδικασία.
Συνοπτικά, ενώ το MBR/GPT χρησιμεύει ως ελάχιστο αρχικό μπλοκ εκκίνησης, η πραγματική λειτουργικότητα κατανέμεται σε όλο το MBR/GPT και το μεγαλύτερο φορτωτή εκκίνησης. Ο φορτωτής εκκίνησης χειρίζεται την πλειοψηφία της διαδικασίας εκκίνησης και δεν περιορίζεται σε ένα μόνο μπλοκ. Ο όρος "μπλοκ εκκίνησης" στο πλαίσιο των συστημάτων τύπου UNIX χρησιμοποιείται συχνά χαλαρά και αναφέρεται στα αρχικά στάδια της εκκίνησης και όχι στον συγκεκριμένο, ενιαίο τομέα.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα