Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα γενικά πρότυπα και συμβάσεις που είναι κοινά:
Βασική δομή:
`` `
εντολή [Επιλογές] [Επιχειρήματα]
`` `
Επεξήγηση:
* εντολή: Το όνομα της εντολής που θέλετε να εκτελέσετε.
* [Επιλογές]: Προαιρετικές σημαίες που τροποποιούν τη συμπεριφορά της εντολής. Οι επιλογές συνήθως προηγούνται από μια παύλα (-) ή διπλή παύλα (-). Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν `-l` για μεγάλη καταχώριση,` -v` για rebose output, `-h 'για βοήθεια, κλπ.
* [Επιχειρήματα]: Τιμές που πρέπει να λειτουργήσει η εντολή. Τα επιχειρήματα μπορούν να είναι ονόματα αρχείων, χορδές κειμένου, αριθμοί ή άλλα δεδομένα.
Παράδειγμα:
`` `bash
ls -l/σπίτι/χρήστης/έγγραφα
`` `
Εδώ, το "LS` είναι η εντολή," -l` είναι μια επιλογή για την απαρίθμηση αρχείων σε μακρά μορφή, και "/home/user/documents` είναι το επιχείρημα, καθορίζοντας τον κατάλογο που θα λίστα.
Βασικά σημεία:
* Whitespace: Οι χώροι ή οι καρτέλες χωρίζουν την εντολή, τις επιλογές και τα επιχειρήματα.
* Ευαισθησία στην περίπτωση: Οι περισσότερες εντολές UNIX είναι ευαίσθητες σε περίπτωση.
* Η παραγγελία έχει σημασία: Η σειρά επιλογών και επιχειρήματα συνήθως έχει σημασία.
* Ειδικοί χαρακτήρες: Χαρακτήρες όπως `` `,` ``, `<`, `&`, κλπ., Έχουν ιδιαίτερη σημασία στο Unix Shell και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να συνδυάσουν εντολές ή να ανακατευθύνουν την είσοδο/έξοδο.
Για να βρείτε τη συγκεκριμένη σύνταξη μιας εντολής:
1. Χρησιμοποιήστε την εντολή `man` για να αποκτήσετε πρόσβαση στη σελίδα Εγχειρίδιο για την εντολή. Για παράδειγμα, `man ls`.
2. Ορισμένες εντολές έχουν μια επιλογή `--help` για την εμφάνιση ενός σύντομου οδηγού χρήσης. Για παράδειγμα, `ls - -help`.
Θυμηθείτε ότι οι εντολές UNIX είναι ισχυρές και ευπροσάρμοστες. Η κατανόηση της γενικής δομής και ο τρόπος πρόσβασης στην τεκμηρίωση εντολών είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική χρήση τους.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα