Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ του τρόπου με τον οποίο τα Windows Linux διαχειρίζονται τις διαδικασίες;

Τόσο τα Windows όσο και το Linux διαχειρίζονται τις διαδικασίες, αλλά το κάνουν με διαφορετικές αρχιτεκτονικές και προσεγγίσεις. Ακολουθεί μια κατανομή των ομοιότητας και των διαφορών:

ομοιότητες:

* Δημιουργία διαδικασίας: Και τα δύο λειτουργικά συστήματα δημιουργούν διαδικασίες από εκτελέσιμα αρχεία. Και οι δύο διαχειρίζονται την κατανομή των πόρων (μνήμη, χρόνο CPU, I/O) σε αυτές τις διαδικασίες.

* Προγραμματισμός διαδικασιών: Και οι δύο χρησιμοποιούν τους προγραμματιστές για να καθορίσουν ποια διαδικασία λαμβάνει χρόνο CPU. Ο στόχος είναι η παροχή δίκαιης και αποτελεσματικής ανταλλαγής της CPU μεταξύ των διαδικασιών που τρέχουν. Και οι δύο χρησιμοποιούν αλγόριθμους (αν και οι λεπτομέρειες διαφέρουν) για να δώσουν προτεραιότητα και διαχείριση των διαδικασιών, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η προτεραιότητα, η I/O δεσμευμένη εναντίον της CPU δεσμευμένο και πολλά άλλα.

* Επικοινωνία μεταξύ επεξεργασίας (IPC): Και οι δύο προσφέρουν μηχανισμούς για τις διαδικασίες να επικοινωνούν μεταξύ τους (π.χ. σωλήνες, που ονομάζονται σωλήνες, υποδοχές). Αυτές επιτρέπουν στις διαδικασίες να ανταλλάσσουν δεδομένα και να συγχρονίζουν τις ενέργειές τους.

* Τερματισμός διαδικασίας: Και οι δύο παρέχουν μηχανισμούς για τις διαδικασίες να τερματιστούν ή να τερματιστούν από άλλες διαδικασίες ή από το λειτουργικό σύστημα (π.χ. μέσω σημάτων στο Linux και διάφορες κλήσεις API στα Windows).

* Διαχείριση μνήμης: Και οι δύο διαχειρίζονται την κατανομή και την εξάλειψη της μνήμης στις διαδικασίες. Και οι δύο χρησιμοποιούν εικονική μνήμη για να χαρτογραφήσουν τις διευθύνσεις της διαδικασίας στη φυσική μνήμη. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες της διαχείρισης της μνήμης (τηλεειδοποίηση, κατάτμηση) διαφέρουν σημαντικά.

Διαφορές:

| Χαρακτηριστικό | Windows | Linux |

|------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

| ID διεργασίας (PID) | 32-bit ακέραιος (ιστορικά), τώρα γενικά 64-bit | Συνήθως 32-bit (αν και υπάρχουν συστήματα 64-bit) |

| Μοντέλο διαδικασίας | Με βάση τα θέματα και τις διαδικασίες. Τα νήματα μοιράζονται τον ίδιο χώρο διευθύνσεων μέσα σε μια διαδικασία. | Οι διαδικασίες έχουν ξεχωριστούς χώρους διευθύνσεων από προεπιλογή. Τα νήματα μοιράζονται τον ίδιο χώρο διευθύνσεων μέσα σε μια διαδικασία. |

| scheduler | Χρησιμοποιεί έναν προγραμματιστή προληπτικής προτεραιότητας (ουρά ανατροφοδότησης πολλαπλών επιπέδων). Πιο πολύπλοκο και λιγότερο διαφανές. | Χρησιμοποιεί έναν εντελώς δίκαιο προγραμματιστή (CFS) από προεπιλογή, με στόχο τη δικαιοσύνη στην κατανομή της CPU. Γενικά απλούστερη και πιο διαφανή. |

| Διαχείριση νήματος | Ενσωματώνει τα νήματα σφιχτά με τις διαδικασίες. Χρησιμοποιεί ένα μοντέλο νήματος σε επίπεδο πυρήνα (αν και υπάρχουν νήματα σε επίπεδο χρήστη). | Χειρίζεται τα νήματα παρόμοια αλλά με μια δυνητικά πιο ευέλικτη προσέγγιση ανάλογα με την υλοποίηση του πυρήνα και τις βιβλιοθήκες. |

| Προτεραιότητα διαδικασίας | Πιο σύνθετες κατηγορίες και επίπεδα προτεραιότητας. | Το απλούστερο σχήμα προτεραιότητας, που συνήθως ελέγχεται μέσω της "Nice` Value" ή της "Renice" Command. |

| Χειρισμός σήματος | Χρησιμοποιεί εξαιρέσεις και γεγονότα για να χειριστεί ασύγχρονα γεγονότα παρόμοια με τα σήματα στο Linux. | Χρησιμοποιεί σήματα εκτενώς για επικοινωνία μεταξύ επεξεργασίας και ασύγχρονη χειρισμό συμβάντων. |

| Επικοινωνία μεταξύ διαδικασιών (IPC) | Ευρύτερη ποικιλία μηχανισμών IPC (που ονομάζονται σωλήνες, μηνύματα κ.λπ.) ενσωματωμένα στο λειτουργικό σύστημα. | Βασίζεται περισσότερο στις κλήσεις συστήματος και τις βιβλιοθήκες (σωλήνες, κοινή μνήμη, ουρές μηνυμάτων, υποδοχές) |

| Δομή πυρήνα | Μονολιθικός πυρήνας. | Μονολιθική (ιστορικά), συχνά σε συνδυασμό με διάφορες ενότητες. Υπάρχουν παραλλαγές (π.χ. microkernels). |

| Διαχείριση μνήμης | Χρησιμοποιεί τηλεειδοποίηση, κατάτμηση και πιο περίπλοκη προστασία μνήμης. | Χρησιμοποιεί κυρίως τηλεειδοποίηση με εξελιγμένα σχήματα εικονικής μνήμης. |

| κλήσεις συστήματος | Χρησιμοποιεί ένα μεγαλύτερο και πιο ποικίλο σύνολο κλήσεων συστήματος μέσω του API (Win32 API). | Χρησιμοποιεί ένα μικρότερο, τυποποιημένο σύνολο κλήσεων συστήματος που ορίζονται από τα πρότυπα POSIX. |

Στην ουσία, η διαχείριση των διαδικασιών του Linux τείνει να είναι πιο συνεπής με την υποκείμενη φιλοσοφία του σχεδιασμού της modularity και της απλότητας, ενώ η διαχείριση των διαδικασιών των Windows είναι συχνά πιο περίπλοκη, προσφέροντας ένα ευρύτερο φάσμα επιλογών και χαρακτηριστικών προσαρμοσμένων στο ευρύτερο οικοσύστημα εφαρμογών της. Και οι δύο είναι ισχυροί και ισχυροί, αλλά εξυπηρετούν ελαφρώς διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες.