1. `hostname` command: Αυτή είναι η απλούστερη και πιο συνηθισμένη μέθοδος. Εμφανίζει το όνομα κεντρικού υπολογιστή του συστήματος καθώς έχει ρυθμιστεί αυτή τη στιγμή. Αυτό μπορεί να είναι ένα σύντομο όνομα ή ένα πλήρως εξειδικευμένο όνομα τομέα (FQDN), ανάλογα με τη διαμόρφωση του συστήματός σας.
`` `bash
ονόματος κεντρικού υπολογιστή
`` `
2. `/etc/hostname` αρχείο: Αυτό το αρχείο περιέχει το σύντομο όνομα κεντρικού υπολογιστή. Είναι ένα απλό αρχείο κειμένου, συνήθως μόνο μία γραμμή.
`` `bash
cat /etc /hostname
`` `
3. `/etc/hosts` αρχείο: Αυτό το αρχείο χαρτογραφεί τα ονόματα κεντρικών υπολογιστών στις διευθύνσεις IP. Θα βρείτε το όνομα κεντρικού υπολογιστή σας (και τη διεύθυνση IP) που αναφέρεται εδώ. Μπορεί να δείξει το σύντομο όνομα ή το FQDN, ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο έχει ρυθμιστεί.
`` `bash
Cat /etc /hosts
`` `
4. `uname -n` command: Αυτή η εντολή εμφανίζει το όνομα κόμβου δικτύου, το οποίο είναι συνήθως το ίδιο με το όνομα κεντρικού υπολογιστή.
`` `bash
uname -n
`` `
Διαφορές και πότε να χρησιμοποιήσετε ποια:
* `hostname`: Καλύτερο για γρήγορη, γενική χρήση. Παρέχει το όνομα κεντρικού υπολογιστή καθώς χρησιμοποιείται ενεργά από το σύστημα.
* `/etc/hostname`: Δείχνει το σύντομο όνομα κεντρικού υπολογιστή όπως έχει ρυθμιστεί. Χρήσιμο για δέσμη ενεργειών ή ελέγχου της διαμόρφωσης ονόματος κεντρικού υπολογιστή βάσης.
* `/etc/hosts`: Παρέχει χαρτογράφηση ονόματος κεντρικού υπολογιστή και διευθύνσεων IP. Πιο πολύπλοκο, χρήσιμο όταν χρειάζεστε επίσης πληροφορίες IP.
* `uname -n`: Ένας πιο συνοπτικός τρόπος για να αποκτήσετε το όνομα του κόμβου δικτύου, ισοδύναμο με το "hostname" στις περισσότερες περιπτώσεις.
Στα περισσότερα σενάρια, η απλή εντολή `hostname` είναι επαρκής. Οι άλλες μέθοδοι είναι χρήσιμες για πιο εμπεριστατωμένη έρευνα ή συγκεκριμένους ελέγχους διαμόρφωσης.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα