Ακολουθεί μια κατανομή του ρόλου του:
* Αρχικοποίηση υλικού: Το U-Boot εκτελεί αρχικοποίηση υλικού χαμηλού επιπέδου. Αυτό περιλαμβάνει πράγματα όπως η ρύθμιση του ρολογιού, η αρχικοποίηση της μνήμης και η αναγνώριση συνδεδεμένων συσκευών.
* Επιλογή συσκευής εκκίνησης: Το U-Boot καθορίζει ποια συσκευή θα εκκινήσει από (π.χ. κάρτα SD, NAND Flash, Ethernet). Αυτή η επιλογή μπορεί συχνά να ρυθμιστεί από τον χρήστη, συνήθως μέσω μιας διεπαφής γραμμής εντολών.
* Φόρτωση του πυρήνα: Μόλις επιλεγεί η συσκευή εκκίνησης, το U-Boot φορτώνει την εικόνα του πυρήνα του Linux από τη συσκευή αυτή στη μνήμη RAM.
* Παράμετροι διέλευσης: Το U-Boot μεταδίδει τις παραμέτρους στον πυρήνα του Linux, όπως η θέση του συστήματος αρχείων ρίζας και άλλες επιλογές εκκίνησης.
* Εκτέλεση πυρήνα: Τέλος, η U-Boot μεταφέρει τον έλεγχο στον φορτωμένο πυρήνα Linux, ο οποίος στη συνέχεια αναλαμβάνει τη διαδικασία εκκίνησης του συστήματος.
Στην ουσία, το U-Boot είναι η γέφυρα μεταξύ του ακατέργαστου υλικού και του λειτουργικού συστήματος. Χωρίς αυτό, ο πυρήνας Linux (ή οποιοδήποτε άλλο λειτουργικό σύστημα) δεν θα ήξερε πώς να ξεκινήσει. Σκεφτείτε το ως την αρχική σπίθα που αναφλέγει τη διαδικασία εκκίνησης OS. Υπάρχουν πολλοί άλλοι bootloaders, αλλά το U-Boot είναι πολύ συνηθισμένο, ιδιαίτερα σε ενσωματωμένα συστήματα.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα