Ιστορικό και χρονοδιάγραμμα του λειτουργικού συστήματος;

Το ιστορικό των λειτουργικών συστημάτων είναι ένα μακρύ και περίπλοκο, εξελίσσεται από απλά συστήματα επεξεργασίας παρτίδων στα εξελιγμένα, πολυεπίπεδη και δικτυωμένα συστήματα που χρησιμοποιούμε σήμερα. Ακολουθεί ένα χρονοδιάγραμμα που αναδεικνύει τα βασικά ορόσημα:

πρώτες μέρες (1940s-1950s):

* τέλη της δεκαετίας του 1940 - στις αρχές της δεκαετίας του 1950:Δεν υπάρχουν λειτουργικά συστήματα (ουσιαστικά) Οι πρώιμοι υπολογιστές προγραμματίστηκαν απευθείας χρησιμοποιώντας τον κώδικα μηχανής, με κάθε πρόγραμμα να απαιτεί χειροκίνητη ρύθμιση και διαμόρφωση. Αυτό ήταν απίστευτα αργό και αναποτελεσματικό.

* τέλη της δεκαετίας του 1950:συστήματα επεξεργασίας παρτίδων. Τα πρώτα στοιχειώδη λειτουργικά συστήματα προέκυψαν για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας. Αυτά τα συστήματα έτρεχαν προγράμματα σε παρτίδες, το ένα μετά το άλλο, χωρίς άμεση ανθρώπινη παρέμβαση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το GM-NAA I/O και το σύστημα IBSYS για το IBM 704.

Η άνοδος του πολυπρογραμματισμού (1960s):

* στις αρχές της δεκαετίας του 1960:Απλή πολυπρογραμματισμός. Τα συστήματα άρχισαν να επιτρέπουν τα πολλαπλά προγράμματα να διαμένουν ταυτόχρονα στη μνήμη, αλλάζοντας μεταξύ τους για να βελτιώσουν τη χρήση της CPU. Αυτό ήταν ένα κρίσιμο βήμα προς την πολυεθνική, αν και συχνά περιλάμβανε πολύπλοκη χειροκίνητη διαχείριση μνήμης.

* Συστήματα ανταλλαγής χρόνου. Τα συστήματα κατανομής χρόνου επέτρεψαν σε πολλούς χρήστες να αλληλεπιδρούν ταυτόχρονα με τον υπολογιστή, καθένα από τα οποία φαινομενικά έχει το δικό του ειδικό σύστημα. Αυτό αυξήθηκε δραματικά η παραγωγικότητα και η προσβασιμότητα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν CTSS (συμβατό σύστημα κατανομής χρόνου) και multics (πολυπλεγμένες πληροφορίες και υπολογιστική υπηρεσία). Τα Multics, αν και επιρροή, ήταν πολύπλοκα και τελικά ανεπιτυχής εμπορικά.

* τέλη της δεκαετίας του 1960:Unix. Αναπτύχθηκε στο Bell Labs, το UNIX ήταν ένα πρωτοποριακό λειτουργικό σύστημα που υπογράμμισε τη modularity, τη φορητότητα και μια ισχυρή διεπαφή γραμμής εντολών. Η επιρροή του στα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα είναι τεράστια.

mainframes και minicomputers (1970):

* 1970s:Ανάπτυξη λειτουργικών συστημάτων. Τα λειτουργικά συστήματα mainframe και minicompumer συνέχισαν να εξελίσσονται, ενσωματώνοντας χαρακτηριστικά όπως η βελτιωμένη διαχείριση μνήμης (εικονική μνήμη), τα συστήματα αρχείων και οι πιο εξελιγμένοι αλγόριθμοι προγραμματισμού. Το OS/360 της IBM και οι διάδοχοί της κυριαρχούσαν στην αγορά mainframe. Το CP/M έγινε ένα δημοφιλές λειτουργικό σύστημα για πρώιμους μικροϋπολογιστές.

Η επανάσταση των μικροϋπολογιστών (1980):

* στις αρχές της δεκαετίας του 1980:MS-Dos. Η MS-DOS της Microsoft έγινε το κυρίαρχο λειτουργικό σύστημα για προσωπικούς υπολογιστές (PCS) στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κυρίως λόγω της συμφωνίας αδειοδότησης με την IBM. Ενώ είναι απλή σε σύγκριση με τα σύγχρονα συστήματα, έφερε υπολογισμό στις μάζες.

* μέσα της δεκαετίας του 1980:γραφικές διεπαφές χρήστη (GUIS). Το Macintosh της Apple εισήγαγε ένα φιλικό προς το χρήστη GUI, επαναλαμβάνοντας τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με υπολογιστές. Αυτό άνοιξε το δρόμο για την ευρεία υιοθέτηση των GUI σε μεταγενέστερα λειτουργικά συστήματα.

* τέλη της δεκαετίας του 1980:OS/2 και Windows. Η IBM και η Microsoft συνεργάστηκαν στο OS/2, αλλά η εταιρική σχέση τελικά διαλύθηκε, οδηγώντας τη Microsoft για την ανάπτυξη των Windows, η οποία αρχικά λειτουργούσε ως επέκταση MS-DOS, αλλά σταδιακά εξελίχθηκε σε αυτόνομο λειτουργικό σύστημα.

Η άνοδος των δικτύων και του Διαδικτύου (1990 - παρόν):

* 1990s:κυριαρχία των Windows και η άνοδος του Linux. Οι Windows 95, 98 και αργότερα οι εκδόσεις ενίσχυαν την κυριαρχία της Microsoft στην αγορά PC. Ωστόσο, το Linux, ένα λειτουργικό σύστημα ανοιχτού κώδικα UNIX, κέρδισε σημαντική πρόσφυση, ιδιαίτερα σε διακομιστές και ενσωματωμένα συστήματα. Το Mac OS εξελίχθηκε επίσης, μετακινώντας από την αρχική του ιδιόκτητη αρχιτεκτονική σε ένα σύστημα που βασίζεται σε UNIX (MACOS).

* 2000s - Παρόν:κινητά και cloud computing. Η άνοδος των κινητών συσκευών οδήγησε στην ανάπτυξη κινητών λειτουργικών συστημάτων όπως το Android και το iOS. Το Cloud Computing άλλαξε περαιτέρω το τοπίο, με τα λειτουργικά συστήματα να αλληλεπιδρούν όλο και περισσότερο με τις υπηρεσίες σύννεφων και την υποδομή. Η εστίαση μετατοπίστηκε προς την αυξημένη ασφάλεια, την εικονικοποίηση και τις βελτιωμένες εμπειρίες των χρηστών.

Βασικές τάσεις:

* Αυξημένη πολυπλοκότητα: Τα λειτουργικά συστήματα έχουν αυξηθεί εκθετικά σε πολυπλοκότητα με την πάροδο των ετών, ενσωματώνοντας προηγμένα χαρακτηριστικά και χειρισμό όλο και πιο ισχυρό υλικό.

* αφαίρεση: Λειτουργικά συστήματα Περίληψη Το υποκείμενο υλικό, επιτρέποντας στους χρήστες και τις εφαρμογές να αλληλεπιδρούν με τον υπολογιστή χωρίς να χρειάζεται να κατανοήσουν τις περιπλοκές του ίδιου του υλικού.

* Δικτύωση: Η σημασία των δυνατοτήτων δικτύωσης έχει αυξηθεί σημαντικά, με τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα να ενσωματώνουν άψογα τις υπηρεσίες δικτύου.

* Ασφάλεια: Η ασφάλεια έχει γίνει μια πρωταρχική ανησυχία, με τα λειτουργικά συστήματα που ενσωματώνουν διάφορα μέτρα ασφαλείας για την προστασία από τις απειλές.

* Ανοιχτή πηγή: Τα λειτουργικά συστήματα ανοιχτού κώδικα, όπως το Linux, είχαν σημαντικό αντίκτυπο, προσφέροντας ευελιξία, προσαρμογή και ανάπτυξη της κοινότητας.

Αυτό το χρονοδιάγραμμα παρέχει μια ευρεία επισκόπηση. Κάθε περίοδος και το λειτουργικό σύστημα που αναφέρθηκε παραπάνω έχει τη δική του πλούσια ιστορία και πολυάριθμες υπο-αναπτυξίες που αξίζει να εξερευνήσετε λεπτομερέστερα.