Παράγοντες που συμβάλλουν στην πολυπλοκότητα του προγράμματος:
* Μεγάλο μέγεθος: Απλά έχοντας ένα τεράστιο ποσό κώδικα (εκατομμύρια γραμμές) καθιστά πιο δύσκολο να κατανοηθεί η συνολική δομή και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των εξαρτημάτων.
* Υψηλή σύζευξη: Όταν διαφορετικά μέρη του προγράμματος είναι πολύ αλληλένδετα και εξαρτώνται από το ένα το άλλο, οι αλλαγές σε μια περιοχή μπορούν εύκολα να σπάσουν άλλα μέρη. Αυτό καθιστά την τροποποίηση και την αποκοπή απίστευτα δύσκολη. Η σφιχτή σύζευξη οδηγεί συχνά σε μια κατάσταση "Spaghetti Code".
* Χαμηλή συνοχή: Όταν μια ενιαία ενότητα ή τάξη προσπαθεί να κάνει πάρα πολλά άσχετα πράγματα, γίνεται δύσκολο να κατανοήσουμε το σκοπό της και να διατηρήσουμε τον κώδικα της. Η υψηλή συνοχή σημαίνει ότι μια ενότητα επικεντρώνεται σε μια ενιαία, σαφώς καθορισμένη εργασία.
* βαθιά φωλιά: Η υπερβολική χρήση των ένθετων βρόχων, των δηλώσεων υπό όρους (IF-ELSE) και των κλήσεων λειτουργίας καθιστά δύσκολο να ακολουθήσει η ροή εκτέλεσης του προγράμματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα που είναι δύσκολο να εντοπιστούν.
* δύσκολες δομές δεδομένων: Η χρήση περίπλοκων και κακώς τεκμηριωμένων δομών δεδομένων περιπλέκει την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το πρόγραμμα χειρίζεται τα δεδομένα.
* Συμφωνία/παραλληλισμός: Τα προγράμματα που περιλαμβάνουν πολλαπλά θέματα ή διαδικασίες που αλληλεπιδρούν ταυτόχρονα είναι εγγενώς πιο πολύπλοκα για το σχεδιασμό, την εφαρμογή και το εντοπισμό σφαλμάτων. Οι συνθήκες αγώνα και τα αδιέξοδα είναι κοινά ζητήματα.
* Εξωτερικές εξαρτήσεις: Η βασιζόμενη σε πολλές εξωτερικές βιβλιοθήκες ή υπηρεσίες καθιστά τη συμπεριφορά του προγράμματος πιο δύσκολη για την πρόβλεψη και την εντοπισμό σφαλμάτων, ειδικά εάν τα εξωτερικά αυτά εξαρτήματα αλλάξουν.
* Έλλειψη τεκμηρίωσης: Η απουσία σαφών και ενημερωμένων σχολίων, τεκμηρίωσης και διαγραμμάτων καθιστά εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε (συμπεριλαμβανομένου του αρχικού συγγραφέα) να κατανοήσει τις λειτουργίες του προγράμματος.
* Κακή σχεδίαση: Ένα ανεπαρκώς δομημένο πρόγραμμα, που δεν έχει σαφή αρχιτεκτονική και αρχές σχεδιασμού, θα είναι εγγενώς πιο περίπλοκη. Αυτό περιλαμβάνει πράγματα όπως παραβίαση στερεών αρχών στον αντικειμενοστραφή προγραμματισμό.
* Κωδικός κληρονομιάς: Οι παλιές, κακώς διατηρημένες κώδικες συχνά συσσωρεύουν πολυπλοκότητα με την πάροδο του χρόνου λόγω των επαναλαμβανόμενων μπαλών και των τροποποιήσεων χωρίς συνεπή όραση.
Επεξεργασία ενός σύνθετου προγράμματος:
"Επεξεργασία" Ένα σύνθετο πρόγραμμα μπορεί να αναφέρεται σε πολλά πράγματα:
* Κατανόηση: Ανάλυση της δομής, της λειτουργικότητας και της συμπεριφοράς του προγράμματος για να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας του. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αναθεωρήσεις κώδικα, στατική ανάλυση και ανίχνευση χρόνου εκτέλεσης.
* Debugging: Προσδιορισμός και καθορισμός σφαλμάτων στο πρόγραμμα. Αυτό συχνά απαιτεί εξελιγμένα εργαλεία και τεχνικές εντοπισμού σφαλμάτων.
* refactoring: Αναδιάρθρωση του κώδικα του προγράμματος για τη βελτίωση του σχεδιασμού, της αναγνωσιμότητας και της διατήρησης του χωρίς να αλλάξει τη λειτουργικότητά του.
* Δοκιμές: Εκτέλεση δοκιμών για να επαληθεύσετε ότι το πρόγραμμα λειτουργεί σωστά και για να αποτρέψει τις παλινδρομήσεις κατά την πραγματοποίηση αλλαγών.
* Συντήρηση: Κάνοντας αλλαγές στο πρόγραμμα για να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις, να διορθώσετε σφάλματα και να βελτιώσετε την απόδοση.
Η επεξεργασία ενός σύνθετου προγράμματος απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, μεθοδικές τεχνικές και συχνά τη χρήση εξειδικευμένων εργαλείων. Είναι ένα δύσκολο έργο που απαιτεί σημαντική τεχνογνωσία και υπομονή.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα