* Python: Η ενότητα «subprocess» είναι ο τυπικός τρόπος. Υπάρχουν διάφορες λειτουργίες μέσα σε αυτήν την ενότητα, όπως το `subprocess.popen`,` subprocess.run`, `subprocess.call`, το καθένα προσφέρει διαφορετικά επίπεδα ελέγχου στην υπο -επεξεργασία.
* c/c ++: Η κλήση του συστήματος "Fork () χρησιμοποιείται συνήθως σε συστήματα που μοιάζουν με UNIX για τη δημιουργία μιας παιδικής διαδικασίας που είναι ένα αντίγραφο του γονέα. `exec ()` Οικογένεια των λειτουργιών (όπως `execl`,` execlp` κ.λπ.) χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να αντικαταστήσουν την εικόνα του παιδιού με το νέο πρόγραμμα. Τα Windows χρησιμοποιούν `createProcess ()`.
* bash (και άλλα κελύφη): Μπορείτε να δημιουργήσετε υποεπεξεργασίες απλά εκτελώντας μια εντολή. Το κέλυφος δημιουργεί ένα υποκείμενο για να εκτελέσει την εντολή. Για παράδειγμα, `./My_program` ή` my_command arg1 arg2 '.
* Άλλες γλώσσες: Οι περισσότερες γλώσσες προγραμματισμού παρέχουν παρόμοιες λειτουργίες μέσω των τυποποιημένων βιβλιοθηκών ή κλήσεων συστήματος. Τα συγκεκριμένα ονόματα λειτουργιών μπορεί να διαφέρουν, αλλά η υποκείμενη έννοια παραμένει η ίδια.
Επομένως, δεν υπάρχει μία μόνο εντολή. Η καλύτερη εντολή για χρήση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη γλώσσα προγραμματισμού σας και το επίπεδο ελέγχου που χρειάζεστε για την υπο -επεξεργασία.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα