1. Αναφορά σφαλμάτων:
* Ανακάλυψη: Ανακαλύφθηκε ένα σφάλμα, είτε από έναν προγραμματιστή κατά τη διάρκεια της αναθεώρησης κώδικα, ενός δοκιμαστή κατά τη διάρκεια της δοκιμής, είτε για έναν χρήστη μετά την απελευθέρωση του λογισμικού.
* Αναφορά: Το άτομο που ανακαλύπτει το σφάλμα το αναφέρει μέσω του λογισμικού. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει:
* Περίληψη: Μια συνοπτική περιγραφή του σφάλματος.
* Περιγραφή: Μια λεπτομερής εξήγηση του προβλήματος, συμπεριλαμβανομένων των βημάτων για την αναπαραγωγή του.
* σοβαρότητα: Πόσο κρίσιμο είναι το σφάλμα (π.χ. κρίσιμο, σημαντικό, μικρό, ασήμαντο).
* Προτεραιότητα: Πόσο επειγόντως πρέπει να διορθωθεί το σφάλμα (π.χ. υψηλό, μεσαίο, χαμηλό).
* Συνημμένα: Στοιχεία οθόνης, αρχεία καταγραφής ή άλλες σχετικές πληροφορίες.
* εκδοχέας: Ο προγραμματιστής ή η ομάδα που είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό του σφάλματος.
* Κατάσταση: Η αρχική κατάσταση είναι συνήθως "νέα" ή "ανοιχτή".
2. Παρακολούθηση και διαχείριση σφαλμάτων:
* ροή εργασίας: Το λογισμικό διαχειρίζεται την πρόοδο του σφάλματος μέσω μιας καθορισμένης ροής εργασίας. Αυτό περιλαμβάνει συχνά καταστάσεις όπως:
* Νέο/Άνοιγμα: Το σφάλμα έχει αναφερθεί.
* εκχωρημένο: Το σφάλμα έχει ανατεθεί σε έναν προγραμματιστή.
* Σε εξέλιξη: Ο προγραμματιστής εργάζεται για την επιδιόρθωση.
* Δοκιμές: Η λύση έχει εφαρμοστεί και δοκιμάζεται.
* Επιλύθηκε/σταθερό: Το σφάλμα έχει διορθωθεί.
* Κλειστό: Το σφάλμα έχει επαληθευτεί ως σταθερό και κλειστό.
* Ενανόνων: Το σφάλμα έχει επανεμφανιστεί ή η επιδιόρθωση θεωρήθηκε μη ικανοποιητική.
* Επικοινωνία και συνεργασία: Το λογισμικό διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των μελών της ομάδας μέσω σχολίων, ενημερώσεων και ειδοποιήσεων. Οι προγραμματιστές μπορούν να προσθέσουν σχόλια που εξηγούν τη λύση τους, οι δοκιμαστές μπορούν να παρέχουν ανατροφοδότηση και οι διαχειριστές έργων μπορούν να παρακολουθήσουν την πρόοδο.
* Αναζήτηση και φιλτράρισμα: Το σύστημα επιτρέπει στους χρήστες να αναζητούν σφάλματα βάσει διαφόρων κριτηρίων (π.χ. σοβαρότητα, προτεραιότητα, κατάσταση, εκδοχέας, λέξη -κλειδί). Αυτό βοηθά στην ιεράρχηση και στη διαχείριση μεγάλου αριθμού σφαλμάτων.
* Αναφορά και ανάλυση: Το λογισμικό δημιουργεί αναφορές σχετικά με τις τάσεις των σφαλμάτων, βοηθώντας τις ομάδες να εντοπίσουν πρότυπα και περιοχές για βελτίωση στη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μετρήσεις σχετικά με τη σοβαρότητα των σφαλμάτων, τον χρόνο ανάλυσης και τον αριθμό των σφαλμάτων ανά μονάδα.
3. Ανάλυση σφαλμάτων:
* Διορθώστε την εφαρμογή: Ο εκχωρημένος προγραμματιστής απευθύνεται στο σφάλμα τροποποιώντας τον κώδικα.
* Δοκιμές: Η επιδιόρθωση δοκιμάζεται για να εξασφαλίσει ότι επιλύει το πρόβλημα χωρίς να εισαγάγει νέα προβλήματα.
* επαλήθευση: Μόλις επαληθευτεί η επιδιόρθωση, η κατάσταση του σφάλματος ενημερώνεται για να "επιλυθεί" ή "σταθερή".
* κλείσιμο: Μετά τη δοκιμή και την επαλήθευση, το σφάλμα χαρακτηρίζεται ως "κλειστό".
Βασικά χαρακτηριστικά του λογισμικού παρακολούθησης σφαλμάτων:
* προσαρμόσιμες ροές εργασίας: Προσαρμογή στις συγκεκριμένες ανάγκες της διαδικασίας ανάπτυξης.
* Ενσωμάτωση με άλλα εργαλεία: Σύνδεση με συστήματα ελέγχου έκδοσης, εργαλεία διαχείρισης έργων και πλατφόρμες επικοινωνίας.
* Έλεγχος πρόσβασης βάσει ρόλων: Περιορισμός της πρόσβασης σε ευαίσθητες πληροφορίες με βάση τους ρόλους των χρηστών.
* Επιμελητικότητα: Χειρισμό μεγάλου αριθμού έργων και σφαλμάτων.
Στην ουσία, το λογισμικό παρακολούθησης σφαλμάτων λειτουργεί ως κεντρικό σύστημα αποθήκευσης και διαχείρισης για όλα τα σφάλματα λογισμικού, βοηθώντας στον εξορθολογισμό της διαδικασίας ανάπτυξης, τη βελτίωση της ποιότητας του λογισμικού και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των μελών της ομάδας. Τα δημοφιλή παραδείγματα περιλαμβάνουν τα JIRA, BUGZILLA, MANTISBT και AZURE DEVOPS.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα