για Windows:
* Διαχειριστής εργασιών: Αυτό το ενσωματωμένο εργαλείο παρέχει μια βασική επισκόπηση των διαδικασιών λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων τους (τα οποία μπορεί να υπονοούν το σκοπό τους), CPU και χρήση μνήμης. Κάντε δεξί κλικ σε μια διαδικασία συχνά σας δίνει επιλογές για να αναζητήσετε online για πληροφορίες σχετικά με αυτό ή να ανοίξετε τη θέση του αρχείου. Αυτό είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης.
* Explorer Process (από sysinternals): Μια πιο ισχυρή εναλλακτική λύση στο διαχειριστή εργασιών. Παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων των γονικών διαδικασιών τους, των φορτωμένων DLL, των λαβών και άλλων. Αυτό μπορεί να είναι ανεκτίμητο για τον εντοπισμό της λειτουργίας μιας διαδικασίας, ειδικά εάν το όνομα είναι γενικό ή abfuscated.
* Παρακολούθηση πόρων: Ένα άλλο ενσωματωμένο εργαλείο Windows που εμφανίζει λεπτομερέστερα τη χρήση πόρων, βοηθώντας σας να καταλάβετε τι κάνει μια διαδικασία εξετάζοντας τα αρχεία, τις συνδέσεις δικτύου και το δίσκο I/O που ασχολείται με.
για macOS:
* Παρακολούθηση δραστηριότητας: Παρόμοια με το Windows Task Manager, αυτό εμφανίζει τις διαδικασίες λειτουργίας και τη χρήση των πόρων τους. Μπορείτε συχνά να βρείτε ενδείξεις σχετικά με το σκοπό μιας διαδικασίας από το όνομά του.
* `command (στο τερματικό): Η εντολή `PS` στο τερματικό προσφέρει έναν ισχυρό τρόπο για να απαριθμήσει τις διαδικασίες και τα στοιχεία τους. Η χρήση επιλογών όπως το `aux` παρέχει μια πιο ολοκληρωμένη λίστα και μπορείτε να βελτιώσετε περαιτέρω την έξοδο χρησιμοποιώντας το GREP για να αναζητήσετε συγκεκριμένα ονόματα ή αναγνωριστικά.
για Linux:
* `top` και` htop` εντολές (στο τερματικό): Το "Top` είναι μια δυναμική άποψη σε πραγματικό χρόνο των διαδικασιών λειτουργίας, ενώ το" Htop "προσφέρει μια πιο φιλική προς το χρήστη διαδραστική διεπαφή με παρόμοιες πληροφορίες. Και οι δύο δείχνουν τη χρήση πόρων και τις λεπτομέρειες της διαδικασίας.
* `command (στο τερματικό): Όπως και με το MacOS, το "PS` είναι ένα ισχυρό εργαλείο γραμμής εντολών για τις διαδικασίες καταχώρησης και τα χαρακτηριστικά τους. Η χρήση κατάλληλων επιλογών όπως το `aux` παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες.
* εντολή LSOF »(στο τερματικό): Αυτή η εντολή παραθέτει ανοιχτά αρχεία, τα οποία συχνά μπορούν να αποκαλύψουν τι κάνει μια διαδικασία (π.χ. εάν έχει πρόσβαση σε συγκεκριμένες θύρες δικτύου ή αρχεία).
Γενικές στρατηγικές:
* Αναζητήστε το όνομα της διαδικασίας: Το ίδιο το όνομα (π.χ. `chrome.exe,` firefox.exe ') συχνά δείχνει σαφώς τον σκοπό του προγράμματος.
* Αναζήτηση online: Εάν το όνομα είναι ασαφές, αναζητήστε το online (π.χ., "Ποια είναι η διαδικασία` svchost.exe`; ") για να βρείτε εξηγήσεις.
* Ελέγξτε τη θέση αρχείου: Εάν μπορείτε να βρείτε τη θέση του εκτελέσιμου αρχείου (που συχνά είναι δυνατό μέσω του Manager Task ή του Explorer), μπορείτε να αποκτήσετε πληροφορίες για το σκοπό του από το φάκελο που βρίσκεται.
* Επιθεωρήστε τη δραστηριότητα δικτύου: Εάν η διαδικασία επικοινωνεί μέσω του δικτύου, εξετάστε τις διευθύνσεις IP και τις θύρες προορισμού για να εντοπίσετε τους πιθανούς διακομιστές με τους οποίους αλληλεπιδρούν. Αυτό απαιτεί πιο προηγμένα εργαλεία όπως το Wireshark (αλλά συχνά είναι υπερβολική για βασική αναγνώριση).
Θυμηθείτε να είστε προσεκτικοί όταν ασχολείστε με άγνωστες διαδικασίες. Αποφύγετε τις διαδικασίες τερματισμού που δεν αναγνωρίζετε αν δεν είστε απολύτως σίγουροι ότι είναι ασφαλές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα