Ποια είναι η κοινή διαδικασία για την τεκμηρίωση λογισμικού;

Δεν υπάρχει ενιαία "κοινή" διαδικασία, καθώς οι πρακτικές τεκμηρίωσης λογισμικού ποικίλλουν ευρέως ανάλογα με το μέγεθος, την πολυπλοκότητα, το κοινό -στόχο και τη μεθοδολογία ανάπτυξης. Ωστόσο, μια γενική διαδικασία περιλαμβάνει συχνά αυτά τα βήματα:

1. Σχεδιασμός και πεδίο:

* Προσδιορίστε το κοινό σας: Ποιος θα χρησιμοποιήσει αυτήν την τεκμηρίωση; Προγραμματιστές; Τελικοί χρήστες; Δοκιμαστές; Αυτό υπαγορεύει το επίπεδο τεχνικών λεπτομερειών και στυλ.

* Καθορίστε το πεδίο εφαρμογής: Ποιες πτυχές του λογισμικού χρειάζονται τεκμηρίωση; Εγκατάσταση, χρήση, αναφορά API, αντιμετώπιση προβλημάτων, αρχιτεκτονική κ.λπ.;

* Επιλέξτε μια μορφή τεκμηρίωσης: Θα χρησιμοποιήσετε ένα wiki, μια στατική γεννήτρια τοποθεσίας (π.χ. Jekyll, Hugo), ένα ειδικό εργαλείο τεκμηρίωσης (π.χ. σφίγγα, διαβάστε τα έγγραφα) ή κάτι άλλο;

* Δημιουργήστε έναν οδηγό στυλ: Εξασφαλίστε τη συνέπεια στην ορολογία, τη μορφοποίηση και τον τόνο.

2. Δημιουργία περιεχομένου:

* Συλλέξτε πληροφορίες: Συλλέξτε πληροφορίες από διάφορες πηγές:πηγαίο κώδικα, έγγραφα σχεδιασμού, συναντήσεις και συνεντεύξεις προγραμματιστών.

* Γράψτε την τεκμηρίωση: Αυτή είναι η βασική διαδικασία, που περιλαμβάνει τη δημιουργία διαφορετικών τύπων τεκμηρίωσης:

* Οδηγοί χρήστη: Οδηγίες βήμα προς βήμα για τη χρήση του λογισμικού.

* Τεκμηρίωση API: Λεπτομερείς περιγραφές των λειτουργιών, των τάξεων και των μεθόδων.

* Τεκμηρίωση αρχιτεκτονικής συστήματος: Μια επισκόπηση του σχεδιασμού και των εξαρτημάτων του λογισμικού.

* Οδηγοί εγκατάστασης: Οδηγίες σχετικά με τον τρόπο εγκατάστασης και τη ρύθμιση του λογισμικού.

* Οδηγοί αντιμετώπισης προβλημάτων: Βοηθήστε τους χρήστες να επιλύσουν κοινά προβλήματα.

* Σημειώσεις απελευθέρωσης: Περιλήψεις αλλαγών σε κάθε έκδοση λογισμικού.

* Χρησιμοποιήστε παραδείγματα και εικονογραφήσεις: Κάντε την τεκμηρίωση πιο κατανοητή με σαφή παραδείγματα και οπτικά (στιγμιότυπα οθόνης, διαγράμματα).

3. Ανασκόπηση και αναθεώρηση:

* Ανασκόπηση από ομοτίμους: Έχουν άλλοι προγραμματιστές ή τεχνικοί συγγραφείς να αναθεωρήσουν την τεκμηρίωση για ακρίβεια, πληρότητα και σαφήνεια.

* Δοκιμή χρήστη: Έχετε πιθανούς χρήστες να δοκιμάσουν την τεκμηρίωση για τον εντοπισμό περιοχών για βελτίωση.

* επανάληψη και αναθεώρηση: Με βάση τα σχόλια, αναθεωρήστε και ενημερώστε την τεκμηρίωση.

4. Δημοσίευση και συντήρηση:

* Δημοσιεύστε την τεκμηρίωση: Κάντε το προσβάσιμο στο προβλεπόμενο κοινό (π.χ. σε απευθείας σύνδεση, σε μορφή PDF).

* Έλεγχος έκδοσης: Χρησιμοποιήστε ένα σύστημα ελέγχου έκδοσης (π.χ. GIT) για να παρακολουθείτε τις αλλαγές και να διαχειριστείτε διαφορετικές εκδόσεις της τεκμηρίωσης.

* Τακτικές ενημερώσεις: Διατηρήστε την τεκμηρίωση ενημερωμένη με απελευθερώσεις και αλλαγές λογισμικού.

Εργαλεία και τεχνολογίες:

Πολλά εργαλεία μπορούν να βοηθήσουν στη διαδικασία:

* Συστήματα ελέγχου έκδοσης (GIT): Παρακολουθήστε τις αλλαγές και συνεργαστείτε στην τεκμηρίωση.

* Γεννήτριες τεκμηρίωσης (Sphinx, JSDOC, Doxygen): Δημιουργήστε αυτόματα τεκμηρίωση από πηγαίο κώδικα.

* πλατφόρμες wiki (MediaWiki, Confluence): Συνεργατικές πλατφόρμες για τη δημιουργία και την επεξεργασία τεκμηρίωσης.

* Στατικές γεννήτριες τοποθεσίας (Jekyll, Hugo): Δημιουργία και διαχείριση ιστοσελίδων για τεκμηρίωση.

* Συντάκτες Markdown: Απλοποιήστε την τεκμηρίωση γραφής και μορφοποίησης.

Βασικές αρχές:

* Ακρίβεια: Η τεκμηρίωση πρέπει να είναι σωστή.

* Σαφήνεια: Θα πρέπει να είναι εύκολο να κατανοηθεί, ανεξάρτητα από την τεχνική τεχνογνωσία του αναγνώστη.

* Πληρότητα: Θα πρέπει να καλύπτει όλες τις σχετικές πτυχές του λογισμικού.

* συνέπεια: Θα πρέπει να χρησιμοποιεί συνεπή ορολογία, μορφοποίηση και στυλ.

* χρηστικότητα: Θα πρέπει να είναι εύκολο να περιηγηθείτε και να βρείτε τις πληροφορίες που χρειάζεται οι χρήστες.

Η συγκεκριμένη διαδικασία θα προσαρμοστεί στις ανάγκες του έργου. Για μικρά έργα, μπορεί να είναι ανεπίσημο, ενώ τα μεγάλα έργα ενδέχεται να απαιτούν επίσημες διαδικασίες και ειδικές ομάδες τεκμηρίωσης. Οι μεθοδολογίες Agile συχνά ενσωματώνουν την τεκμηρίωση στον κύκλο ανάπτυξης, υπογραμμίζοντας την επαναληπτική ανάπτυξη και τη συνεχή ανατροφοδότηση.