Ποιοι είναι οι κανόνες για το DBMS να γίνουν RDBMS;

Ένα σύστημα διαχείρισης βάσεων δεδομένων (DBMS) γίνεται ένα σύστημα διαχείρισης σχεσιακών βάσεων δεδομένων (RDBMS), ακολουθώντας τις αρχές του σχεσιακού μοντέλου, το οποίο προτάθηκε από τον Edgar F. Codd. Αυτές οι αρχές, αν και δεν κωδικοποιούνται αυστηρά ως "λίστα κανόνων", είναι θεμελιώδεις για αυτό που ορίζει ένα RDBMS. Μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

Βασικές αρχές και χαρακτηριστικά που κάνουν ένα DBMS ένα RDBMS:

1. Οργάνωση δεδομένων: Τα δεδομένα οργανώνονται σε σχέσεις (πίνακες). Κάθε σχέση έχει ένα σταθερό σύνολο χαρακτηριστικών (στήλες) με συγκεκριμένους τύπους δεδομένων και κάθε σειρά αντιπροσωπεύει μια πλειάδα (εγγραφή) δεδομένων.

2. Δομημένη γλώσσα ερωτήματος (SQL): Το RDBMSS χρησιμοποιεί το SQL ως την τυπική γλώσσα για τον ορισμό των δεδομένων (δημιουργία και τροποποίηση των πινάκων), τον χειρισμό δεδομένων (εισαγωγή, ενημέρωση, διαγραφή και ανάκτηση δεδομένων) και τον έλεγχο των δεδομένων (διαχείριση της πρόσβασης και ασφάλειας). Αυτό είναι αναμφισβήτητα το πιο κρίσιμο καθοριστικό χαρακτηριστικό.

3. Σχεσητική άλγεβρα: Οι υποκείμενες εργασίες της βάσης δεδομένων βασίζονται στη σχεσιακή άλγεβρα, παρέχοντας ένα επίσημο μαθηματικό θεμέλιο για τον χειρισμό των δεδομένων. Αυτό επιτρέπει τον ακριβή ορισμό των λειτουργιών δεδομένων και διασφαλίζει τη συνέπεια των δεδομένων.

4. Περιορισμοί ακεραιότητας δεδομένων: Το RDBMS επιβάλλει ακεραιότητα δεδομένων μέσω περιορισμών όπως:

* Πρωτογενή κλειδιά: Προσδιορίζοντας μοναδικά κάθε εγγραφή σε έναν πίνακα.

* ξένα κλειδιά: Δημιουργία σχέσεων μεταξύ των πινάκων, διατήρηση της ακεραιότητας αναφοράς.

* μοναδικοί περιορισμοί: Εξασφάλιση της μοναδικότητας των τιμών μέσα σε μια στήλη ή ένα σύνολο στήλες.

* Ελέγξτε τους περιορισμούς: Επιβολή συγκεκριμένων κανόνων στις τιμές δεδομένων.

* Δεν είναι μηδενικοί περιορισμοί: Πρόληψη των μηδενικών τιμών σε συγκεκριμένες στήλες.

5. Κανονικοποίηση: Το RDBMS προσπαθεί να κανονικοποιήσει τα δεδομένα για να μειώσει την απόλυση των δεδομένων και να βελτιώσει τη συνέπεια των δεδομένων. Αυτό περιλαμβάνει την οργάνωση των πινάκων και των στηλών για την ελαχιστοποίηση της επικάλυψης των δεδομένων και την απομόνωση δεδομένων, έτσι ώστε οι προσθήκες, οι διαγραφές και οι τροποποιήσεις ενός πεδίου να μπορούν να γίνουν μόνο σε έναν πίνακα.

6. Ιδιότητες οξέος: Τα περισσότερα RDBMSs εφαρμόζουν ιδιότητες οξέος για συναλλαγές:

* Ατομικότητα: Μια συναλλαγή αντιμετωπίζεται ως ενιαία, αδιαίρετη μονάδα εργασίας. Είτε γίνονται όλες οι αλλαγές, είτε δεν είναι.

* συνέπεια: Οι συναλλαγές διατηρούν την ακεραιότητα της βάσης δεδομένων, αφήνοντας την σε έγκυρη κατάσταση.

* Απομόνωση: Οι ταυτόχρονες συναλλαγές απομονώνονται μεταξύ τους, αποτρέποντας την παρεμβολή.

* Ανθεκτικότητα: Μόλις δεσμευτεί μια συναλλαγή, οι αλλαγές της είναι μόνιμες, ακόμη και σε περίπτωση αποτυχίας του συστήματος.

7. Ανεξαρτησία δεδομένων: Τα δεδομένα είναι ανεξάρτητα από τη φυσική αποθήκευση και τα προγράμματα εφαρμογών που αλληλεπιδρούν με τα δεδομένα είναι ανεξάρτητα από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες του τρόπου αποθήκευσης των δεδομένων.

Εν ολίγοις: Ένα DBMS γίνεται RDBMS όταν εφαρμόζει το σχεσιακό μοντέλο χρησιμοποιώντας SQL, επιβάλλει περιορισμούς ακεραιότητας δεδομένων και ιδανικά ακολουθεί τις ιδιότητες οξέος. Η παρουσία της σχεσιακής άλγεβρας ως θεμελιώδους κινητήρα, αν και δεν αναφέρεται πάντα ρητά, αποτελεί θεμελιώδη απαίτηση. Η έλλειψη οποιουδήποτε από αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά θα αποκλείζει γενικά ένα σύστημα από το να θεωρείται RDBMS.