Ποια μορφή χρησιμοποιείται για την εμφάνιση αριθμών μη νομίσματος;

Δεν υπάρχει ενιαία, καθολικά εντολή για την εμφάνιση αριθμών μη νομισμάτων. Η καλύτερη μορφή εξαρτάται από το πλαίσιο και τον συγκεκριμένο αριθμό:

* Γενική μορφή: Αυτή είναι η προεπιλογή και συνήθως εμφανίζει αριθμούς καθώς εισάγονται. Μπορεί να περιλαμβάνει δεκαδικά ψηφία ή να είναι ακέραιοι, ανάλογα με την τιμή.

* Επιστημονική σημείωση: Χρησιμοποιείται για πολύ μεγάλους ή πολύ μικρούς αριθμούς, που τους αντιπροσωπεύει ως αριθμό μεταξύ 1 και 10 πολλαπλασιασμένου με ισχύ 10 (π.χ., 1.23e+6).

* ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ: Παρόμοια με την επιστημονική σημείωση, αλλά ο εκθέτης είναι πάντα ένα πολλαπλάσιο των 3, καθιστώντας ευκολότερη την ανάγνωση σε περιβάλλοντα μηχανικών (π.χ. 1,23 μέτρα για 1.230.000).

* Σημειώσεις σταθερού σημείου: Καθορίζει έναν σταθερό αριθμό ψηφίων μετά το δεκαδικό σημείο (π.χ., 12.34).

* δεκαδικό (κόμμα ή σημείο): Η χρήση ενός κόμματος ή ενός σημείου ως ενός δεκαδικού διαχωριστή ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή. (π.χ., 1,234,56 ή 1,234,56).

* Χιλιάδες διαχωριστές: Τα κόμματα ή οι χώροι χρησιμοποιούνται συχνά για να διαχωριστούν χιλιάδες για τη βελτίωση της αναγνωσιμότητας (π.χ. 1.000.000 ή 1 000 000).

* Ποσοστό: Για αριθμούς που αντιπροσωπεύουν αναλογίες (π.χ., 25%).

* Προσαρμοσμένες μορφές: Το λογισμικό υπολογιστικού φύλλου, οι γλώσσες προγραμματισμού και άλλα εργαλεία συχνά επιτρέπουν τη δημιουργία προσαρμοσμένων μορφών αριθμών ώστε να ταιριάζουν σε συγκεκριμένες ανάγκες. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την προσθήκη προθέσεων, επιθημάτων, αλλαγής του χρώματος του κειμένου ή άλλων επιλογών μορφοποίησης.

Η επιλογή της μορφής θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη σαφήνεια και την αναγνωσιμότητα, δεδομένου του μεγέθους του αριθμού και του κοινού.