* Συλλόγους: Αυτά μεταφράζουν τον πηγαίο κώδικα υψηλού επιπέδου (γραμμένο σε γλώσσες όπως C, C ++, Java, Python κ.λπ.) στη γλώσσα συναρμολόγησης ή απευθείας στον κώδικα μηχανής (κωδικός αντικειμένου). Η διαδικασία συνήθως περιλαμβάνει διάφορα στάδια, συμπεριλαμβανομένης της λεξικής ανάλυσης, της ανάλυσης, της σημασιολογικής ανάλυσης, της βελτιστοποίησης και της δημιουργίας κώδικα. Ο κωδικός αντικειμένου που προκύπτει είναι ειδικός για την αρχιτεκτονική-στόχο (π.χ. x86-64, ARM).
* Συναρμολόγια: Αυτά μεταφράζουν τη γλώσσα συναρμολόγησης (χαμηλού επιπέδου, αναγνώσιμη από τον άνθρωπο αναπαράσταση του κώδικα μηχανής) στον κώδικα αντικειμένου. Η γλώσσα συναρμολόγησης χρησιμοποιεί μνημονικά για να αντιπροσωπεύει τις οδηγίες του μηχανήματος, διευκολύνοντας τους προγραμματιστές να λειτουργούν από τον ακατέργαστο κώδικα μηχανής.
Ενώ οι μεταγλωττιστές συχνά παράγουν γλώσσα συναρμολόγησης ως ενδιάμεσο βήμα, τελικά παράγουν κώδικα αντικειμένων. Οι συναρμολογητές εργάζονται απευθείας με τη γλώσσα συναρμολόγησης για την παραγωγή κώδικα αντικειμένου. Ως εκ τούτου, και οι δύο είναι κρίσιμοι στη διαδικασία μετατροπής του πηγαίου κώδικα σε εκτελέσιμα προγράμματα. Στη συνέχεια, ένας σύνδεσμος συνδυάζει αυτά τα αρχεία αντικειμένων (και συχνά προκαθορισμένες βιβλιοθήκες) για τη δημιουργία του τελικού εκτελέσιμου αρχείου.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα