Ποιες λειτουργίες χρησιμοποιούνται για την ανάλυση δανείων και επενδύσεων;

Η ανάλυση των δανείων και των επενδύσεων απαιτεί ποικίλες λειτουργίες, συχνά με τόσο απλούς υπολογισμούς όσο και πιο σύνθετα οικονομικά μοντέλα. Ακολουθούν μερικές βασικές λειτουργίες, κατηγοριοποιημένες για σαφήνεια:

i. Ανάλυση δανείου:

* Παρούσα τιμή (PV): Υπολογίζει την τρέχουσα αξία ενός μελλοντικού χρηματικού ποσού, δεδομένου ενός συγκεκριμένου προεξοφλητικού επιτοκίου. Κρίσιμο για τον προσδιορισμό της δίκαιης τιμής ενός δανείου ή την καθαρή παρούσα αξία των μελλοντικών πληρωμών δανείων.

* Μελλοντική αξία (FV): Καθορίζει την αξία μιας επένδυσης ή δανείου σε μελλοντική ημερομηνία, με βάση ένα δεδομένο επιτόκιο και χρονική περίοδο. Χρήσιμο για την προβολή των υπολοίπων δανείων ή του ποσού πληρωμής.

* Καθαρή παρούσα αξία (NPV): Υπολογίζει τη διαφορά μεταξύ της παρούσας αξίας των ταμειακών εισροών και της παρούσας αξίας των ταμειακών εκροών για μια χρονική περίοδο. Χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της κερδοφορίας ενός δανείου από την πλευρά του δανειστή.

* Εσωτερικός ρυθμός απόδοσης (IRR): Υπολογίζει το προεξοφλητικό επιτόκιο που κάνει το NPV μιας σειράς ταμειακών ροών ίση με το μηδέν. Χρήσιμο στη σύγκριση της κερδοφορίας διαφορετικών δανείων.

* Πληρωμή (PMT): Υπολογίζει το ποσό περιοδικής πληρωμής που απαιτείται για την εξόφληση ενός δανείου για μια συγκεκριμένη περίοδο, δεδομένου του κεφαλαίου, του επιτοκίου και της θητείας του δανείου.

* επιτόκιο (επιτόκιο): Καθορίζει το επιτόκιο που απαιτείται για την επίτευξη συγκεκριμένης μελλοντικής αξίας ή χρονοδιαγράμματος πληρωμών.

* Αριθμός περιόδων (NPER): Υπολογίζει τον αριθμό των περιόδων που απαιτούνται για την εξόφληση ενός δανείου ή την επίτευξη μελλοντικής αξίας στόχου, δεδομένου του κεφαλαίου, του επιτοκίου και του ποσού πληρωμής.

* Πρόγραμμα απόσβεσης: Αυτό δεν είναι μια ενιαία λειτουργία, αλλά μια διαδικασία (που συχνά κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας τις παραπάνω λειτουργίες) που δημιουργεί έναν πίνακα που δείχνει τα βασικά και τα εξαρτήματα τόκων κάθε πληρωμής κατά τη διάρκεια ζωής ενός δανείου.

ii. Ανάλυση επενδύσεων:

Πολλές από τις λειτουργίες που αναφέρονται παραπάνω για την ανάλυση δανείων είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την ανάλυση των επενδύσεων, ιδίως τα PV, FV, NPV και IRR. Εξάλλου:

* Σταθμισμένο μέσο κόστος κεφαλαίου (WACC): Υπολογίζει το μέσο κόστος χρηματοδότησης των περιουσιακών στοιχείων μιας εταιρείας, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τη χρηματοδότηση του χρέους όσο και της μετοχής. Χρησιμοποιείται για την έκπτωση των μελλοντικών ταμειακών ροών σε αξιολογήσεις επενδύσεων.

* Μοντέλο τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων κεφαλαίου (CAPM): Ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του αναμενόμενου ποσοστού απόδοσης για ένα περιουσιακό στοιχείο ή επένδυση, με βάση τον κίνδυνο και το ασφάλιστρο κινδύνου αγοράς.

* Αναλογία Sharpe: Μετρά την επιστροφή μιας επένδυσης προσαρμοσμένη σε κίνδυνο. Ένας υψηλότερος λόγος Sharpe υποδεικνύει καλύτερη απόδοση προσαρμοσμένη στον κίνδυνο.

* beta: Μετρά τη μεταβλητότητα μιας επένδυσης σε σύγκριση με τη συνολική αγορά. Ένα βήτα 1 δείχνει ότι η επένδυση κινείται σύμφωνα με την αγορά. Ένα βήτα μεγαλύτερο από 1 υποδεικνύει υψηλότερη μεταβλητότητα και μικρότερη από 1 δείχνει χαμηλότερη μεταβλητότητα.

* Τυπική απόκλιση: Μετρά τη διασπορά ή τη μεταβλητότητα των αποδόσεων των επενδύσεων.

* Συντελεστής συσχέτισης: Μετρά τη γραμμική σχέση μεταξύ δύο επενδύσεων.

* Ανάλυση παλινδρόμησης: Χρησιμοποιείται για να μοντελοποιήσει τη σχέση μεταξύ των αποδόσεων των επενδύσεων και των διαφόρων παραγόντων, όπως η απόδοση της αγοράς ή οι οικονομικοί δείκτες.

iii. Λογισμικό &Εργαλεία:

Αυτές οι λειτουργίες είναι άμεσα διαθέσιμες σε λογισμικό υπολογιστικών φύλλων (όπως το Microsoft Excel ή Google Sheets), οι οικονομικοί αριθμομηχανές και το λογισμικό οικονομικής μοντελοποίησης. Πολλές γλώσσες προγραμματισμού (Python, R) έχουν επίσης βιβλιοθήκες που εφαρμόζουν αυτές τις λειτουργίες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ αυτές οι λειτουργίες παρέχουν πολύτιμες ποσοτικές γνώσεις, η διεξοδική ανάλυση απαιτεί επίσης ποιοτικούς παράγοντες όπως η πιστοληπτική ικανότητα (για δάνεια), οι συνθήκες της αγοράς, η ποιότητα της διαχείρισης (για επενδύσεις) και η ανοχή κινδύνου. Οι λειτουργίες που αναφέρονται παραπάνω είναι εργαλεία για την ενημέρωση της λήψης αποφάσεων, όχι για την αντικατάσταση της κρίσης.