Ποια μορφή αρχείου εισόδου σάς επιτρέπει να δημιουργήσετε τροποποίηση και διαγραφή αντικειμένων εντός της υπηρεσίας καταλόγου Active Directory;

Δεν υπάρχει μία μορφή αρχείου εισόδου ειδικά σχεδιασμένη για τη δημιουργία, τροποποίηση και διαγραφή αντικειμένων Active Directory με έναν ενιαίο, καθολικά αποδεκτό τρόπο. Αντ 'αυτού, διάφορες μέθοδοι και εργαλεία χρησιμοποιούν διαφορετικές μορφές ανάλογα με τη λειτουργία τους:

* CSV (τιμές διαχωρισμένων κόμματος): Πολλά εργαλεία διαχείρισης της υπηρεσίας καταλόγου Active Directory (τόσο η γραμμή GUI όσο και η γραμμή εντολών) μπορούν να εισαγάγουν και να εξαχθούν δεδομένα σε μορφή CSV. Συνήθως θα χρησιμοποιούσατε ένα σενάριο (PowerShell είναι κοινό) για να επεξεργαστείτε τα δεδομένα CSV και να τα μεταφράσετε σε εντολές Active Directory (add-aduser, set-aduser, remove-aduser κ.λπ.). Αυτό δεν είναι μια άμεση μορφή "επεξεργασίας", αλλά μια μορφή εισαγωγής/εξαγωγής δεδομένων που χρησιμοποιείται συχνά για τις αλλαγές χύδην.

* LDIF (μορφή ανταλλαγής δεδομένων LDAP): Πρόκειται για μια μορφή που βασίζεται σε κείμενο ειδικά σχεδιασμένο για την ανταλλαγή δεδομένων με καταλόγους LDAP, συμπεριλαμβανομένου του Active Directory. Τα αρχεία LDIF μπορούν να αντιπροσωπεύουν προσθήκες αντικειμένων, τροποποιήσεις και διαγραφές. Θα χρησιμοποιούσατε συχνά το `ldapmodify` (ή παρόμοια εργαλεία) για να εφαρμόσετε τις αλλαγές που περιγράφονται σε ένα αρχείο LDIF. Αυτό σχετίζεται πιο άμεσα με το υποκείμενο πρωτόκολλο LDAP.

* xml: Ορισμένα εργαλεία ενδέχεται να χρησιμοποιούν το XML για να αντιπροσωπεύουν τις αλλαγές αντικειμένων, προσφέροντας μια πιο δομημένη και ενδεχομένως πιο περίπλοκη προσέγγιση από την LDIF. Και πάλι, αυτό συνήθως θα επεξεργαστεί με σενάρια ή εργαλεία για την εφαρμογή αλλαγών στον κατάλογο.

* json: Παρόμοια με το XML, το JSON είναι μια άλλη δομημένη μορφή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, ιδιαίτερα με νεότερα εργαλεία και API.

Συνοπτικά, δεν υπάρχει ενιαία "καλύτερη" μορφή. Η επιλογή εξαρτάται από το συγκεκριμένο εργαλείο ή το σενάριο που χρησιμοποιείται και την πολυπλοκότητα των απαιτούμενων αλλαγών. Το LDIF είναι πιο κοντά σε μια ειδική μορφή για το σκοπό αυτό, αλλά το CSV χρησιμοποιείται συνήθως για απλούστερες χύδην λειτουργίες και το XML/JSON είναι επιλογές για πιο πολύπλοκες ή προγραμματικές προσεγγίσεις. Η κρίσιμη πτυχή δεν είναι η ίδια η μορφή αρχείου, αλλά το σενάριο επεξεργασίας ή το εργαλείο που ερμηνεύει τη μορφή και το μεταφράζει σε εντολές καταλόγου Active Directory.