Πώς διακρίνουν γραφικά τα Windows μεταξύ των τύπων αρχείων;

Τα Windows διακρίνουν γραφικά μεταξύ των τύπων αρχείων κυρίως μέσω εικονιδίων αρχείων και, σε μικρότερο βαθμό, επεκτάσεις ονόματος αρχείου .

* εικονίδια αρχείων: Αυτή είναι η πιο σημαντική μέθοδος. Κάθε τύπος αρχείου σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο εικονίδιο. Αυτά τα εικονίδια είναι συνήθως μικρές εικόνες που αντιπροσωπεύουν τη φύση του αρχείου (π.χ. ένα εικονίδιο εγγράφου για αρχεία .docx, ένα εικονίδιο φακέλου για καταλόγους, ένα μουσικό σημείωμα για αρχεία .mp3 κ.λπ.). Το λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί την επέκταση του αρχείου (εξηγείται παρακάτω) και την καταχωρημένη ένωση αρχείων για να καθορίσει ποιο εικονίδιο θα εμφανιστεί. Διαφορετικές εφαρμογές μπορούν επίσης να καταχωρήσουν τα δικά τους εικονίδια για συγκεκριμένους τύπους αρχείων που χειρίζονται.

* επεκτάσεις ονόματος αρχείου: Αν και δεν είναι τόσο εντυπωσιακά όσο τα εικονίδια, οι επεκτάσεις αρχείων (μέρος ενός ονόματος αρχείου μετά την τελευταία περίοδο, όπως το ".docx", ".pdf" ή ".exe") παρέχουν μια κειμενική ένδειξη για τον τύπο αρχείου. Τα Windows, από προεπιλογή, εμφανίζουν επεκτάσεις αρχείων, αλλά αυτή η ρύθμιση μπορεί να τροποποιηθεί από τον χρήστη. Ακόμη και όταν είναι κρυμμένη, η επέκταση εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από το σύστημα για τον προσδιορισμό των συσχετίσεων αρχείων και της συμπεριφοράς. Ωστόσο, η βασιζόμενη αποκλειστικά στις επεκτάσεις είναι λιγότερο φιλική προς το χρήστη, καθώς απαιτεί από τους χρήστες να γνωρίζουν τι σημαίνουν διάφορες επεκτάσεις.

Εν ολίγοις, τα Windows χρησιμοποιούν την επέκταση αρχείου για να αναζητήσουν το σωστό εικονίδιο και συσχέτιση αρχείων και το εικονίδιο είναι αυτό που ο χρήστης βλέπει οπτικά να διακρίνει μεταξύ διαφορετικών τύπων αρχείων. Ο συνδυασμός και των δύο καθιστά μια σαφέστερη κατανόηση των εμφανιζόμενων αρχείων.