1. Το ίδιο το λογισμικό: Αυτή είναι η πιο προφανής απαίτηση. Αυτό θα μπορούσε να είναι:
* Αρχείο εγκατάστασης: Αυτό είναι συνήθως ένα εκτελέσιμο αρχείο (.exe για Windows, .dmg για macOS, .deb ή .rpm για ορισμένες κατανομές Linux) που καθοδηγούν τη διαδικασία εγκατάστασης.
* Πηγής κώδικα: Για κάποιο λογισμικό, ειδικά έργα ανοιχτού κώδικα, ίσως χρειαστείτε τον πηγαίο κώδικα και να το καταρτίσετε μόνοι σας. Αυτό απαιτεί πρόσθετα εργαλεία και γνώσεις.
* Ένα σύνολο αρχείων: Κάποιο απλούστερο λογισμικό μπορεί να αποτελείται από ένα σύνολο αρχείων που πρέπει να αντιγραφούν σε έναν συγκεκριμένο κατάλογο.
2. Πόροι υλικού:
* επαρκής χώρος αποθήκευσης: Το λογισμικό θα απαιτήσει ένα συγκεκριμένο χώρο στο δίσκο για εγκατάσταση και λειτουργία. Αυτό περιλαμβάνει τα ίδια τα αρχεία λογισμικού, τα προσωρινά αρχεία που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης και το χώρο για δεδομένα που παράγονται από το λογισμικό.
* επαρκής μνήμη RAM: Οι διαδικασίες εγκατάστασης συχνά απαιτούν σημαντική ποσότητα μνήμης RAM (μνήμη τυχαίας πρόσβασης). Το πιο περίπλοκο λογισμικό θα χρειαστεί περισσότερη μνήμη RAM.
* Επεξεργαστής (CPU): Η διαδικασία εγκατάστασης, ειδικά για τη σύνταξη από την πηγή, απαιτεί ισχύ επεξεργασίας.
3. Προϋποθέσεις λογισμικού/εξαρτήσεις:
* Λειτουργικό σύστημα: Το λογισμικό πρέπει να είναι συμβατό με το λειτουργικό σας σύστημα. Το λογισμικό Windows δεν θα λειτουργήσει σε macOS και αντίστροφα.
* περιβάλλοντα χρόνου εκτέλεσης: Ορισμένο λογισμικό βασίζεται σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα χρόνου εκτέλεσης όπως το Java Runtime Environment (JRE), το .NET Framework ή το Python. Αυτά πρέπει να εγκατασταθούν εκ των προτέρων.
* Βιβλιοθήκες και πλαίσια: Παρόμοια με τα περιβάλλοντα χρόνου εκτέλεσης, πολλά προγράμματα εξαρτώνται από τις εξωτερικές βιβλιοθήκες και τα πλαίσια που λειτουργούν. Αυτά συχνά εγκαθίστανται αυτόματα από τους εγκαταστάτες, αλλά μερικές φορές απαιτούν χειροκίνητη εγκατάσταση.
* οδηγοί: Οι συγκεκριμένες συσκευές υλικού ενδέχεται να απαιτούν από τους συγκεκριμένους οδηγούς να λειτουργούν σωστά με το λογισμικό. Για παράδειγμα, ένα πρόγραμμα επεξεργασίας γραφικών μπορεί να απαιτεί ένα πρόγραμμα οδήγησης κάρτας γραφικών.
* Διοικητικά προνόμια (συχνά): Οι περισσότερες εγκαταστάσεις λογισμικού απαιτούν διαχειριστικά προνόμια ή προνόμια ρίζας για να γράψουν αρχεία σε καταλόγους συστήματος.
4. Εργαλεία εγκατάστασης (ανάλογα με τη μέθοδο):
* Installer: Για το μεγαλύτερο μέρος του λογισμικού, αυτό είναι ένα προ-κατασκευασμένο εκτελέσιμο αρχείο.
* Compiler (εάν συντάσσει από την πηγή): Εάν εγκαταστήσετε από πηγαίο κώδικα, χρειάζεστε έναν μεταγλωττιστή (όπως το GCC ή το clang) και ενδεχομένως άλλα εργαλεία δημιουργίας όπως το Make ή το CMake.
* Διαχειριστής πακέτων (για Linux): Οι κατανομές Linux χρησιμοποιούν συχνά διαχειριστές πακέτων όπως το APT, το YUM ή το PACMAN για να απλοποιήσετε την εγκατάσταση.
5. Τεκμηρίωση (χρήσιμη, αλλά όχι αυστηρά απαιτούμενη):
* Οδηγός εγκατάστασης: Αυτό περιλαμβάνεται συχνά στο λογισμικό και παρέχει οδηγίες βήμα προς βήμα για τον τρόπο εγκατάστασης του προγράμματος.
* Απαιτήσεις συστήματος: Αυτό τεκμηριώνει τις ελάχιστες απαιτήσεις υλικού και λογισμικού που απαιτούνται για την επιτυχή εγκατάσταση και λειτουργία.
Εν ολίγοις, ενώ το ίδιο το λογισμικό είναι το βασικό "υλικό", μια επιτυχημένη εγκατάσταση συχνά εξαρτάται από το σωστό υλικό, το συμβατό λειτουργικό σύστημα και το λογισμικό υποστήριξης και τα ενδεχομένως εξειδικευμένα εργαλεία. Οι ειδικές ανάγκες θα ποικίλουν δραστικά με βάση το μεμονωμένο πακέτο λογισμικού.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα