Ποιες είναι οι κύριες δραστηριότητες στη διαδικασία σχεδιασμού λογισμικού και στα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων;

Η διαδικασία σχεδιασμού λογισμικού περιλαμβάνει αρκετές βασικές δραστηριότητες, καθένα από τα οποία παράγει συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αυτές οι δραστηριότητες δεν είναι πάντα αυστηρά διαδοχικές. Υπάρχει συχνά επανάληψη και επικάλυψη. Ωστόσο, μια κοινή αναπαράσταση ακολουθεί αυτά τα στάδια:

1. Συγκέντρωση και ανάλυση απαιτήσεων:

* Δραστηριότητα: Κατανόηση των αναγκών των ενδιαφερομένων (πελάτες, χρήστες κ.λπ.) και την τεκμηρίωση τους επίσημα. Αυτό περιλαμβάνει συνεντεύξεις, έρευνες, αναθεωρήσεις εγγράφων και χρησιμοποιήστε τη δημιουργία περιπτώσεων.

* Έξοδος: Προδιαγραφές απαιτήσεων (SRS). Αυτό το έγγραφο ορίζει με ακρίβεια τι πρέπει να κάνει το λογισμικό, όχι πώς πρέπει να το κάνει. Μπορεί να περιλαμβάνει περιπτώσεις χρήσης, ιστορίες χρηστών, λειτουργικές απαιτήσεις, μη λειτουργικές απαιτήσεις (απόδοση, ασφάλεια κ.λπ.) και περιορισμούς.

2. Σχεδιασμός συστήματος:

* Δραστηριότητα: Καθορισμός της συνολικής αρχιτεκτονικής του συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει τον προσδιορισμό των μεγάλων στοιχείων, των αλληλεπιδράσεών τους και του τρόπου με τον οποίο θα συνεργαστούν για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις. Οι αποφάσεις σχετικά με την τεχνολογία, τις πλατφόρμες και την ανάπτυξη γίνονται σε αυτό το στάδιο.

* Έξοδος: Έγγραφο αρχιτεκτονικής συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει συνήθως διαγράμματα που δείχνουν τα συστατικά του συστήματος, τις σχέσεις τους (π.χ. διαγράμματα UML όπως τα διαγράμματα εξαρτημάτων, τα διαγράμματα ανάπτυξης) και τη ροή δεδομένων. Οι επιλογές τεχνολογίας και οι αποφάσεις σχεδιασμού υψηλού επιπέδου είναι επίσης τεκμηριωμένες.

3. Λεπτομερής σχεδιασμός:

* Δραστηριότητα: Καταρρίπτοντας το σύστημα σε μικρότερες, πιο διαχειρίσιμες ενότητες και καθορίζοντας τον εσωτερικό σχεδιασμό κάθε μονάδας. Αυτό περιλαμβάνει το σχεδιασμό αλγορίθμων, δομών δεδομένων και διεπαφών. Αυτή η φάση επικεντρώνεται στο "How" - στις λεπτομέρειες εφαρμογής.

* Έξοδος: Λεπτομερές έγγραφο σχεδιασμού, το οποίο περιλαμβάνει προδιαγραφές μονάδας, διαγράμματα κλάσης (εάν χρησιμοποιείτε αντικειμενοστραφή σχεδιασμό), περιγραφές αλγορίθμου, ορισμούς δομής δεδομένων, σχήματα βάσεων δεδομένων (εάν ισχύει), προδιαγραφές διασύνδεσης (API) και ενδεχομένως ψευδοκώδικα ή διαγράμματα ροής.

4. Σχεδιασμός βάσης δεδομένων (εάν ισχύει):

* Δραστηριότητα: Σχεδιάζοντας το σχήμα βάσης δεδομένων για την αποθήκευση και τη διαχείριση των δεδομένων της εφαρμογής. Αυτό περιλαμβάνει την επιλογή ενός συστήματος διαχείρισης βάσεων δεδομένων (DBMS), τον καθορισμό των πινάκων, τις σχέσεις μεταξύ των πινάκων και τους τύπους δεδομένων.

* Έξοδος: Έγγραφο σχεδίασης σχήματος βάσεων δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των διαγραμμάτων-συσχέτισης οντότητας (ERDS), των ορισμών του πίνακα και των λεξικών δεδομένων.

5. Σχέδιο διεπαφής χρήστη (UI):

* Δραστηριότητα: Σχεδιασμός της διεπαφής χρήστη για να γίνει το σύστημα εύκολο και διαισθητικό στη χρήση. Αυτό περιλαμβάνει wireframes, mockups και πρωτότυπα. Οι δοκιμές χρηστικότητας είναι συχνά μέρος αυτής της φάσης.

* Έξοδος: Προδιαγραφές σχεδιασμού UI, συμπεριλαμβανομένων των καλωδίων, των mockups, των πρωτότυπων και των οδηγών στυλ UI. Οι αναφορές δοκιμών χρηστικότητας μπορούν επίσης να συμπεριληφθούν.

6. Δοκιμές και επικύρωση:

* Δραστηριότητα: Επαληθεύοντας ότι ο σχεδιασμός πληροί τις απαιτήσεις και προσδιορίζει τυχόν ελαττώματα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την αναθεώρηση των εγγράφων σχεδιασμού, τη διεξαγωγή αναλύσεων και την οικοδόμηση πρωτότυπων για δοκιμές.

* Έξοδος: Σχέδια δοκιμών, περιπτώσεις δοκιμών και αναφορές δοκιμών που περιγράφουν λεπτομερώς τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων δοκιμών. Αυτό βοηθά να διασφαλιστεί ότι ο σχεδιασμός είναι ισχυρός και πληροί τις καθορισμένες απαιτήσεις.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι εξόδους από κάθε δραστηριότητα χρησιμεύουν ως εισροές για τις επόμενες δραστηριότητες. Για παράδειγμα, η προδιαγραφή απαιτήσεων ενημερώνει τον σχεδιασμό του συστήματος, ο οποίος στη συνέχεια ενημερώνει τον λεπτομερή σχεδιασμό. Η επαναληπτική φύση της ανάπτυξης λογισμικού συχνά περιλαμβάνει την επανεξέταση των προηγούμενων σταδίων με βάση την ανατροφοδότηση και τις αλλαγές κατά τη διάρκεια των μεταγενέστερων σταδίων.