Τι είναι το λογικό σχεδιασμό του συστήματος;

Ο σχεδιασμός του λογικού συστήματος είναι η διαδικασία καθορισμού της λειτουργικότητας και της δομής ενός συστήματος χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τα στοιχεία της φυσικής εφαρμογής. Είναι ένα κρίσιμο βήμα στην ανάπτυξη λογισμικού και άλλες διαδικασίες σχεδιασμού του συστήματος, εστιάζοντας στο * τι * το σύστημα θα κάνει, αντί να * πώς θα το κάνει. Σκεφτείτε το ως το σχέδιο για τη συμπεριφορά και την οργάνωση δεδομένων του συστήματος, ανεξάρτητα από τις συγκεκριμένες τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται.

Ακολουθεί μια κατανομή βασικών πτυχών:

* Εστίαση στη λειτουργικότητα: Ο πρωταρχικός στόχος είναι να περιγράψουμε τις λειτουργίες, τις διαδικασίες και τις ροές δεδομένων του συστήματος. Αυτό συνεπάγεται τον εντοπισμό των εισροών, των εξόδων και των μετασχηματισμών που απαιτούνται για την επίτευξη των επιθυμητών αποτελεσμάτων. Τα μοντέλα δεδομένων, οι ροές διαδικασιών και τα διαγράμματα χρήσης των περιπτώσεων είναι κοινά εργαλεία που χρησιμοποιούνται εδώ.

* Μοντελοποίηση δεδομένων: Ένα σημαντικό μέρος του λογικού σχεδιασμού περιλαμβάνει τον καθορισμό των δομών δεδομένων και των σχέσεων στο σύστημα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη δημιουργία διαγραμμάτων οντότητας (ERD) για την απεικόνιση των οντοτήτων, των χαρακτηριστικών τους και των συνδέσεων μεταξύ τους. Το επίκεντρο είναι τα δεδομένα που χρειάζονται και πώς οργανώνεται λογικά, όχι για το πώς είναι φυσικά αποθηκευμένο (π.χ. σε μια συγκεκριμένη βάση δεδομένων).

* Μοντελοποίηση διαδικασιών: Αυτή η πτυχή περιγράφει τα βήματα και τις ενέργειες που εμπλέκονται στην επίτευξη της λειτουργικότητας του συστήματος. Τεχνικές όπως τα διαγράμματα ροής δεδομένων (DFDs) και η σημείωση μοντελοποίησης επιχειρηματικών διαδικασιών (BPMN) χρησιμοποιούνται για να αντιπροσωπεύουν οπτικά αυτές τις διαδικασίες. Η έμφαση δίνεται στην ακολουθία συμβάντων και μετασχηματισμών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τα συγκεκριμένα στοιχεία υλικού ή λογισμικού.

* αφαίρεση: Ο λογικός σχεδιασμός δίνει έμφαση στην αφαίρεση, κρύβοντας περιττές λεπτομέρειες εφαρμογής. Αυτό επιτρέπει στους σχεδιαστές να επικεντρωθούν στη λειτουργικότητα και τις αλληλεπιδράσεις υψηλού επιπέδου, καθιστώντας τον σχεδιασμό ευκολότερο να κατανοηθεί και να διαχειριστεί.

* Ανεξαρτησία από τη φυσική εφαρμογή: Ένα κρίσιμο χαρακτηριστικό είναι η ανεξαρτησία του από τη φυσική εφαρμογή. Ο λογικός σχεδιασμός δεν καθορίζει τη χρήση του συγκεκριμένου υλικού, λογισμικού ή προγραμματισμού. Αυτό επιτρέπει την ευελιξία στην επιλογή των καλύτερων τεχνολογιών αργότερα στη φάση φυσικού σχεδιασμού.

Σχέση με φυσικό σχεδιασμό: Ο λογικός σχεδιασμός προηγείται του φυσικού σχεδιασμού. Αφού ολοκληρωθεί ο λογικός σχεδιασμός, η φάση φυσικού σχεδιασμού καθορίζει τις συγκεκριμένες τεχνολογίες, υλικό και εξαρτήματα λογισμικού που απαιτούνται για την εφαρμογή του συστήματος. Ο φυσικός σχεδιασμός χαρτογραφεί τις αφηρημένες έννοιες του λογικού σχεδιασμού σε υλοποιήσεις από σκυρόδεμα.

Εν ολίγοις, ο σχεδιασμός του λογικού συστήματος παρέχει μια αφηρημένη αναπαράσταση υψηλού επιπέδου της λειτουργικότητας και της οργάνωσης δεδομένων ενός συστήματος, που χρησιμεύει ως θεμέλιο για τα επακόλουθα στάδια φυσικού σχεδιασμού και υλοποίησης. Εξασφαλίζει ότι το σύστημα πληροί τις απαιτήσεις του πριν από τη δέσμευση σε συγκεκριμένες τεχνολογίες.