Πώς η μορφή HDLC είναι ανώτερη από τη μορφή πλαισίου SDLC;

Τόσο το HDLC (έλεγχος σύνδεσης δεδομένων υψηλού επιπέδου) όσο και το SDLC (Σύγχρονος έλεγχος σύνδεσης δεδομένων) είναι πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνται για τη σύγχρονη μετάδοση δεδομένων στο στρώμα σύνδεσης δεδομένων του μοντέλου OSI. Ενώ η SDLC μπορεί να θεωρηθεί προκάτοχός του στο HDLC και μοιράζεται πολλές ομοιότητες, η HDLC προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα και βελτιώσεις που το καθιστούν ανώτερο:

Ακολουθεί μια κατανομή της ανωτερότητας του HDLC:

* ευρύτερες δυνατότητες διευθύνσεων:

* SDLC: Κυρίως σχεδιασμένο για διαμορφώσεις μονού κύριας, μονής σάλτσας ή απλές γραμμές πολλαπλών σταγόνων με περιορισμένο εύρος διευθύνσεων. Το πεδίο διευθύνσεων συνήθως υποστήριζε μόνο ένα σχετικά μικρό αριθμό σταθμών.

* hdlc: Υποστηρίζει πιο πολύπλοκες τοπολογίες δικτύου, όπως διαμορφώσεις από σημείο σε σημείο, πολλαπλών σημείων και βρόχου. Το HDLC επεκτείνει το πεδίο διευθύνσεων, επιτρέποντάς του να αντιμετωπίσει έναν σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό σταθμών σε έναν μόνο σύνδεσμο. Αυτό το καθιστά κατάλληλο για μεγαλύτερα, πιο διαφορετικά περιβάλλοντα δικτύου.

* Περισσότεροι ευέλικτοι τρόποι λειτουργίας:

* SDLC: Χρησιμοποιείται κυρίως σε ένα περιβάλλον δημοσκοπήσεων master-slave.

* hdlc: Ορίζει πολλαπλούς τρόπους λειτουργίας, παρέχοντας ευελιξία στον τρόπο ανταλλαγής δεδομένων:

* Κανονική λειτουργία απόκρισης (NRM): Παρόμοια με τη ρύθμιση Master-Slave της SDLC, που χρησιμοποιείται όταν οι δευτερεύοντες σταθμοί απαιτούν δημοσκοπήσεις από τον κύριο σταθμό.

* Λειτουργία ασύγχρονης απόκρισης (ARM): Ένας δευτερεύων σταθμός μπορεί να ξεκινήσει μια μετάδοση χωρίς ρητή άδεια από την πρωτεύουσα, αλλά ο πρωταρχικός εξακολουθεί να διατηρεί τον έλεγχο.

* Ασύγχρονη ισορροπημένη λειτουργία (ABM): Παρέχει μια ισορροπημένη επικοινωνία από ομοτίμους, όπου ο κάθε σταθμός μπορεί να ξεκινήσει μια μετάδοση χωρίς ρητή άδεια ή δημοσκόπηση. Το ABM χρησιμοποιείται συχνά σε καταστάσεις όπου οι σταθμοί έχουν ίση ευθύνη, όπως στα δίκτυα X.25. Αυτή η λειτουργία απουσιάζει στο SDLC. Αυτή η λειτουργία ενισχύει σημαντικά την αποτελεσματικότητα στα κατανεμημένα συστήματα.

* Ενισχυμένη ανίχνευση και ανάκτηση σφαλμάτων:

* SDLC: Βασίζεται κυρίως σε CRC (Cyclic Resextancy check) για ανίχνευση σφαλμάτων.

* hdlc: Περιλαμβάνει το ίδιο CRC για ανίχνευση σφαλμάτων με το SDLC. Επιπλέον, το HDLC προσφέρει πιο ισχυρούς μηχανισμούς για την ανάκτηση σφαλμάτων μέσω της χρήσης αριθμών ακολουθιών και αναγνωρίσεων. Η χρήση των αριθμών αλληλουχιών και των αναγνωρίσεων επιτρέπει στην HDLC να ανιχνεύει και να αναμεταδίδει τα χαμένα ή κατεστραμμένα πλαίσια, οδηγώντας σε πιο αξιόπιστη μεταφορά δεδομένων.

* Τυποποίηση και διεθνής υιοθεσία:

* SDLC: Που συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το SNA της IBM (αρχιτεκτονική δικτύου συστημάτων).

* hdlc: Έγινε ένα διεθνές πρότυπο (ISO 3309, ISO 4335). Αυτό οδήγησε σε ευρύτερη υιοθεσία σε διάφορους προμηθευτές και τεχνολογίες. Το HDLC χρησίμευσε ως θεμέλιο για άλλα πρωτόκολλα στρώματος συνδέσμου δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των LAPB (που χρησιμοποιείται στο X.25), LAPD (που χρησιμοποιείται στο ISDN) και PPP (που χρησιμοποιείται σε πολλούς συνδέσμους από σημείο σε σημείο). Η τυποποίηση του HDLC καθιστά ένα πιο ανοιχτό και διαλειτουργικό πρωτόκολλο σε σύγκριση με το πιο ιδιόκτητο SDLC.

* Υποστήριξη για επικοινωνία πλήρους αμφίδρομης:

* SDLC: Κυρίως σχεδιασμένο για επικοινωνία μισής διπλής όψης.

* hdlc: Πιο φυσικά υποστηρίζει την επικοινωνία πλήρους αμφίδρομης, επιτρέποντας ταυτόχρονη μετάδοση και υποδοχή. Αυτή η δυνατότητα αυξάνει σημαντικά την αποτελεσματικότητα της μεταφοράς δεδομένων.

* Επέκταση δομής πλαισίου:

* SDLC: Μια σταθερή δομή πλαισίου.

* hdlc: Πιο ευέλικτες δομές πλαισίου με διατάξεις για επεκτάσεις. Αυτό επιτρέπει την προσθήκη νέων χαρακτηριστικών και λειτουργιών χωρίς να επανασχεδιάσουμε πλήρως το πρωτόκολλο. Αυτό προβλέπει τη συμβατότητα και την προσαρμοστικότητα των προωθήσεων στις εξελισσόμενες απαιτήσεις δικτύου.

Συνοπτικά, η HDLC βασίζεται στις έννοιες που εισήγαγε η SDLC και παρέχει σημαντικές βελτιώσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των δυνατοτήτων, τους λειτουργικούς τρόπους λειτουργίας, τον χειρισμό σφαλμάτων, την τυποποίηση, την επικοινωνία διπλής όψης και την ευελιξία της δομής του πλαισίου. Αυτές οι βελτιώσεις καθιστούν το HDLC ένα πιο ευπροσάρμοστο, ισχυρό και ευρέως υιοθετημένο πρωτόκολλο για επικοινωνία στρώματος συνδέσμου δεδομένων. Το SDLC, αν και ιστορικά σημαντικό, αντικαθίσταται σε μεγάλο βαθμό από την HDLC και τα παράγωγά του σε σύγχρονα περιβάλλοντα δικτύωσης.