Τι περιορίζει την πρόσβαση σε συστήματα όπως οι βάσεις δεδομένων υπολογιστών;

Η πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων υπολογιστών και άλλα συστήματα περιορίζεται από διάφορους παράγοντες, που κατηγοριοποιούνται ευρέως ως:

1. Φυσική ασφάλεια: Αυτό συνεπάγεται φυσική πρόσβαση στο ίδιο το υλικό. Πράγματα όπως:

* Τοποθεσία: Οι βάσεις δεδομένων που στεγάζονται σε ασφαλείς εγκαταστάσεις περιορισμένης πρόσβασης είναι πιο δύσκολο να έχουν πρόσβαση από εκείνες που βρίσκονται σε ανοιχτά γραφεία.

* Κλείδωμα και συναγερμοί: Τα φυσικά εμπόδια και τα συστήματα ασφαλείας αποτρέπουν την μη εξουσιοδοτημένη είσοδο.

* Περιβαλλοντικοί έλεγχοι: Η προστασία από τη φωτιά, τις πλημμύρες, τις διακοπές ρεύματος και άλλους περιβαλλοντικούς κινδύνους περιορίζει την πρόσβαση εμποδίζοντας τις αποτυχίες του συστήματος.

2. Λογική ασφάλεια (έλεγχος πρόσβασης): Αυτό επικεντρώνεται στον έλεγχο ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση στο σύστημα και τι μπορούν να κάνουν μόλις έχουν πρόσβαση. Τα βασικά στοιχεία περιλαμβάνουν:

* έλεγχος ταυτότητας: Επαλήθευση της ταυτότητας ενός χρήστη (Όνομα χρήστη/κωδικός πρόσβασης, έλεγχος ελέγχου πολλαπλών παραγόντων, βιομετρία).

* εξουσιοδότηση: Προσδιορισμός του τι επιτρέπεται να κάνει ένας χρήστης (ανάγνωση, εγγραφή, ενημέρωση, διαγραφή) μέσα στο σύστημα. Αυτό συχνά περιλαμβάνει:

* Λίστες ελέγχου πρόσβασης (ACLS): Καθορισμός συγκεκριμένων δικαιωμάτων για μεμονωμένους χρήστες ή ομάδες χρηστών.

* Έλεγχος πρόσβασης βάσει ρόλων (RBAC): Εκχώρηση δικαιωμάτων βάσει του ρόλου ενός χρήστη στον οργανισμό.

* Έλεγχος πρόσβασης βάσει χαρακτηριστικών (ABAC): Μια πιο λεπτή προσέγγιση που θεωρεί τα χαρακτηριστικά του χρήστη, του πόρου και του περιβάλλοντος.

* Firewalls: Συσκευές ασφαλείας δικτύου που ελέγχουν την εισερχόμενη και την εξερχόμενη κυκλοφορία δικτύου, εμποδίζοντας την μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση.

* Συστήματα ανίχνευσης/πρόληψης εισβολής (IDS/IPS): Παρακολουθήστε την κυκλοφορία δικτύου και τη δραστηριότητα του συστήματος για κακόβουλη συμπεριφορά.

* Πρόληψη απώλειας δεδομένων (DLP): Εργαλεία που εμποδίζουν τα ευαίσθητα δεδομένα να εγκαταλείψουν το δίκτυο του οργανισμού.

* κρυπτογράφηση: Προστασία δεδομένων τόσο στη διαμετακόμιση όσο και σε κατάσταση ηρεμίας, καθιστώντας τα δυσανάγνωστα σε μη εξουσιοδοτημένα άτομα.

3. Ασφάλεια δικτύου: Προστασία της υποδομής δικτύου που συνδέεται με τη βάση δεδομένων. Αυτό περιλαμβάνει:

* VPN (εικονικό ιδιωτικό δίκτυο): Δημιουργία ασφαλούς σύνδεσης σε ένα δημόσιο δίκτυο.

* Τμηματοποίηση δικτύου: Διαίρεση του δικτύου σε μικρότερα, απομονωμένα τμήματα για τον περιορισμό της επίδρασης μιας παραβίασης της ασφάλειας.

4. Χαρακτηριστικά ασφαλείας βάσης δεδομένων: Ειδικοί μηχανισμοί ασφαλείας ενσωματωμένοι στο ίδιο το σύστημα διαχείρισης βάσεων δεδομένων (DBMS):

* Έλεγχος βάσης δεδομένων: Παρακολούθηση της δραστηριότητας των χρηστών στη βάση δεδομένων.

* Αποθηκευμένες διαδικασίες: Προ-συμπιεσμένος κώδικας που επιβάλλει κανόνες ασφαλείας.

* Προβολές: Παρέχοντας περιορισμένη πρόσβαση σε υποσύνολα δεδομένων.

5. Πολιτικές και Διαδικασίες: Οργανωτικοί κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές που διέπουν την πρόσβαση σε συστήματα. Αυτό περιλαμβάνει:

* Πολιτικές κωδικού πρόσβασης: Απαιτήσεις για τη δύναμη και την πολυπλοκότητα του κωδικού πρόσβασης.

* Αποδεκτή πολιτικές χρήσης: Κανόνες σχετικά με τον τρόπο χρήσης των συστημάτων.

* Πολιτικές διακυβέρνησης δεδομένων: Οδηγίες για τη διαχείριση ευαίσθητων δεδομένων.

* Σχέδια απόκρισης περιστατικών: Διαδικασίες για τον χειρισμό παραβιάσεων ασφαλείας.

Τα συγκεκριμένα όρια θα εξαρτηθούν από την ευαισθησία των αποθηκευμένων δεδομένων, τη στάση ασφαλείας του οργανισμού και τις ισχύουσες νομικές και κανονιστικές απαιτήσεις (π.χ. HIPAA, GDPR). Μια στρωμένη προσέγγιση, που συνδυάζει πολλαπλά μέτρα ασφαλείας, συνιστάται γενικά για ισχυρή προστασία.