Ποιες από τις ακόλουθες μέθοδοι πλαισίωσης υποστηρίζουν αυθαίρετους χαρακτήρες μεγέθους στο επίπεδο σύνδεσης δεδομένων;

Καμία από τις τυποποιημένες μεθόδους πλαισίωσης στη στήριξη του στρώματος συνδέσμου δεδομένων πραγματικά * αυθαίρετους * μεγέθους χαρακτήρες. Όλοι βασίζονται σε οριοθέτες ή πεδία μήκους για να καθορίσουν τα όρια ενός πλαισίου. Ενώ ορισμένοι μπορεί να επιτρέψουν πολύ μεγάλους χαρακτήρες (περιορισμένος μόνο από το μέγιστο μέγεθος πλαισίου), δεν υποστηρίζουν χαρακτήρες πραγματικά απεριόριστου μεγέθους.

Εδώ είναι γιατί:

* αριθμός χαρακτήρων: Αυτή η μέθοδος καθορίζει τον αριθμό των χαρακτήρων σε ένα πλαίσιο. Παρόλο που μπορεί να φιλοξενήσει ένα ευρύ φάσμα μεγεθών χαρακτήρων (ανάλογα με τον αριθμό των bits που χρησιμοποιούνται για την καταμέτρηση), εξακολουθεί να περιορίζεται από τη μέγιστη τιμή που αντιπροσωπεύει ο μετρητής.

* Χαρακτηριστικό γέμισμα: Αυτή η τεχνική εισάγει ειδικούς χαρακτήρες διαφυγής πριν από τους χαρακτήρες που μπορεί να συγχέονται με τους οριοθέτες του πλαισίου. Και πάλι, το μέγεθος του χαρακτήρα περιορίζεται σιωπηρά από το μέγιστο μέγεθος πλαισίου, όχι από κανένα εγγενές χαρακτηριστικό γνώρισμα του γέμιση χαρακτήρων.

* bit γεμίσματα: Αυτή η μέθοδος εισάγει επιπλέον bits στη ροή δεδομένων για να αποτρέψει τις μεγάλες αλληλουχίες 0s ή 1s, οι οποίες χρησιμοποιούνται σε ορισμένα πρωτόκολλα για τον συγχρονισμό του πομπού και του δέκτη. Δεν καθορίζει άμεσα το μέγεθος των "χαρακτήρων" και δεν θεωρείται συνήθως μέθοδος πλαισίωσης.

* byte count: Παρόμοια με τον αριθμό χαρακτήρων, αλλά λειτουργεί σε bytes. Αυτό περιορίζεται από το μέγεθος του μετρητή.

* bytes flag: Χρησιμοποιεί ειδικά bytes σημαίας (π.χ., 0x7e σε HDLC) για να σηματοδοτήσει την αρχή και το τέλος ενός πλαισίου. Αυτή η μέθοδος δεν περιορίζει εγγενώς το μέγεθος του χαρακτήρα, αλλά το μέγεθος του χαρακτήρα εξακολουθεί να περιορίζεται από το μέγιστο μέγεθος πλαισίου που επιβάλλεται από το φυσικό στρώμα ή το πρωτόκολλο.

Συνοπτικά, ενώ ο αριθμός * των χαρακτήρων μπορεί να ποικίλει εντός των περιορισμών του μέγιστου μεγέθους πλαισίου, το μέγεθος κάθε μεμονωμένου χαρακτήρα είναι * όχι * αυθαίρετος. Είναι συνήθως σταθερό (π.χ. bytes 8-bit) και προσδιορίζεται σιωπηρά από το υποκείμενο φυσικό στρώμα και τις προδιαγραφές πρωτοκόλλου.