Ποια είναι η διαδικασία με την οποία οι πληροφορίες σε κωδικοποιημένες αποθηκευμένες και ανακτήθηκαν;

Η διαδικασία με την οποία οι πληροφορίες κωδικοποιούνται, αποθηκεύονται και ανακτώνται είναι ο πυρήνας της ανθρώπινης μνήμης και είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση πολλών διεργασιών του εγκεφάλου. Μπορεί να χωριστεί σε τρία κύρια στάδια:

1. Κωδικοποίηση: Αυτή είναι η διαδικασία μετασχηματισμού των αισθητηριακών πληροφοριών σε μορφή που μπορεί να αποθηκεύσει ο εγκέφαλος. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κωδικοποίησης:

* Οπτική κωδικοποίηση: Δημιουργία διανοητικών εικόνων πληροφοριών. Για παράδειγμα, θυμόμαστε τη διάταξη του σπιτιού σας.

* Ακουστική κωδικοποίηση: Επεξεργασία πληροφοριών με βάση το πώς ακούγεται. Για παράδειγμα, θυμόμαστε ένα τραγούδι ή έναν αριθμό τηλεφώνου.

* σημασιολογική κωδικοποίηση: Επεξεργασία πληροφοριών με βάση το νόημά του. Αυτός είναι γενικά ο πιο αποτελεσματικός τύπος κωδικοποίησης για μακροπρόθεσμη διατήρηση, καθώς περιλαμβάνει βαθύτερη επεξεργασία. Για παράδειγμα, κατανόηση των εννοιών σε ένα εγχειρίδιο.

Η αποτελεσματικότητα της κωδικοποίησης εξαρτάται από παράγοντες όπως η προσοχή, το κίνητρο και το βάθος της επεξεργασίας. Η πιο εστιασμένη προσοχή και η βαθύτερη επεξεργασία (π.χ., που σχετίζονται με νέες πληροφορίες στις υπάρχουσες γνώσεις) οδηγούν σε καλύτερη κωδικοποίηση.

2. Αποθήκευση: Αυτή είναι η διαδικασία διατήρησης κωδικοποιημένων πληροφοριών με την πάροδο του χρόνου. Οι πληροφορίες αποθηκεύονται σε διαφορετικά συστήματα μνήμης:

* Αισθητήρια μνήμη: Ένα πολύ σύντομο σύστημα αποθήκευσης για αισθητηριακές πληροφορίες (οπτική, ακουστική κ.λπ.). Διαρκεί μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, εκτός εάν παρακολουθούνται οι πληροφορίες.

* βραχυπρόθεσμη μνήμη (STM) / μνήμη εργασίας: Ένα προσωρινό σύστημα αποθήκευσης με περιορισμένη χωρητικότητα (συχνά αναφέρεται ως 7 +/- 2 στοιχεία). Οι πληροφορίες στο STM είναι εύθραυστες και μπορούν εύκολα να χαθούν, εκτός εάν οι ενεργά πρόβες ή μεταφέρονται σε μακροχρόνια μνήμη. Η μνήμη εργασίας είναι μια πιο σύγχρονη ιδέα που τονίζει τον ενεργό χειρισμό των πληροφοριών στο STM.

* Μακροχρόνια μνήμη (LTM): Ένα σχετικά μόνιμο και σχεδόν απεριόριστο σύστημα αποθήκευσης. Το LTM χωρίζεται περαιτέρω σε:

* ρητή (δηλωτική) μνήμη: Συνειδητά υπενθύμισαν αναμνήσεις. Αυτό περιλαμβάνει:

* επεισοδιακή μνήμη: Προσωπικές εμπειρίες και εκδηλώσεις.

* σημασιολογική μνήμη: Γεγονότα και γενικές γνώσεις.

* Εμπλοκή (μη φυλλική) μνήμη: Ασυνείδητες αναμνήσεις που επηρεάζουν τη συμπεριφορά. Αυτό περιλαμβάνει:

* Διαδικαστική μνήμη: Κινητικές δεξιότητες και συνήθειες (π.χ. ιππασία ποδήλατο).

* εκκίνηση: Η έκθεση σε ένα ερέθισμα επηρεάζει την απάντηση σε μια άλλη.

* Κλασική προετοιμασία: Μαθαίνοντας μέσω της σύνδεσης.

3. Ανάκτηση: Αυτή είναι η διαδικασία πρόσβασης και επαναφοράς αποθηκευμένων πληροφοριών στη συνειδητή συνειδητοποίηση. Η ανάκτηση μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες:

* Cues Retrieval: Τα ερεθίσματα που συμβάλλουν στην ενεργοποίηση της ανάκτησης των πληροφοριών. Αυτά μπορεί να είναι εσωτερικά (π.χ. αίσθημα ή σκέψη) ή εξωτερικά (π.χ. μυρωδιά ή ήχο).

* Μνήμη εξαρτώμενη από το περιβάλλον: Η ανάμνηση των πληροφοριών καλύτερα στο ίδιο πλαίσιο όπου είχε μάθει.

* Μνήμη εξαρτώμενη από το κράτος: Η ανάμνηση των πληροφοριών καλύτερα όταν ήταν στην ίδια συναισθηματική ή φυσιολογική κατάσταση όπως όταν έμαθε.

Η όλη διαδικασία δεν είναι γραμμική. Διαφορετικά στάδια μπορούν να αλληλεπιδρούν και να επηρεάζουν ο ένας τον άλλον. Για παράδειγμα, ο τρόπος κωδικοποίησης των πληροφοριών μπορεί να επηρεάσει πόσο καλά αποθηκεύεται και ανακτάται. Επιπλέον, η ανάκτηση μπορεί να ενισχύσει το ίχνος μνήμης, καθιστώντας ευκολότερη την ανάκτηση στο μέλλον (ενοποίηση). Αντίθετα, οι αποτυχίες σε οποιοδήποτε από αυτά τα στάδια μπορούν να οδηγήσουν σε ξεχνώντας.