* Πρωτότυπες πηγές (CD, ταινία): Αυτά αποθηκεύουν μια σχεδόν τέλεια αναπαράσταση των αρχικών ηχητικών κυμάτων. Τα CD είναι ψηφιακά, αλλά αντιπροσωπεύουν τον ήχο με υψηλό επίπεδο λεπτομέρειας. Οι αναλογικές ταινίες είναι ελαφρώς λιγότερο ακριβείς, αλλά εξακολουθούν να καταγράφουν ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων και δυναμικού εύρους.
* συμπίεση MP3: Για να δημιουργήσετε αρχεία μικρότερα και ευκολότερα στην αποθήκευση και μετάδοση, το MP3 χρησιμοποιεί συμπίεση απώλειας. Αυτό σημαίνει ότι ρίχνει τις πληροφορίες που θεωρούνται ακούγονται για το μέσο ανθρώπινο αυτί. Αυτές οι πληροφορίες περιλαμβάνουν λεπτές αποχρώσεις, υψηλές συχνότητες που είναι ήσυχες και μερικοί ήχοι καλύπτονται από πιο δυνατά. Ο αλγόριθμος κάνει εκπαιδευμένες εικασίες για το τι μπορεί να απορριφθεί χωρίς να επηρεάσει σημαντικά την αντιληπτή ποιότητα.
* Τι χάθηκε: Η διαδικασία θυσιάζει:
* Εύρος συχνοτήτων: Ορισμένες υψηλές και χαμηλές συχνότητες ενδέχεται να εξασθεωθούν ή να αφαιρεθούν εντελώς.
* Δυναμική περιοχή: Η διαφορά ανάμεσα στα πιο ήσυχα και τα πιο δυνατά μέρη της μουσικής μπορεί να συμπιεστεί, καθιστώντας τον ήχο λιγότερο δυναμικό και ζωντανό.
* βάθος bit: Η ακρίβεια του εύρους (ένταση) του ηχητικού κύματος μειώνεται.
* χρονική ανάλυση: Η ακρίβεια του χρονοδιαγράμματος των ήχων μπορεί να τροποποιηθεί ελαφρώς.
Εν ολίγοις, ενώ η συμπίεση MP3 κάνει μια εντυπωσιακή εργασία μείωσης του μεγέθους του αρχείου με ελάχιστη απώλεια για πολλούς ακροατές, απορρίπτει αναπόφευκτα ορισμένες πληροφορίες ήχου. Όσο πιο επιθετικά ένα MP3 συμπιέζεται (κάτω bitrate), τόσο πιο αξιοσημείωτες είναι αυτές οι διαφορές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα έναν λιγότερο λεπτομερή και λεπτό ήχο σε σύγκριση με τον αρχικό μη συμπιεσμένο ήχο.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα