Ποιοι είναι οι τύποι shareware;

Δεν υπάρχει επίσημη, καθολικά συμφωνημένη κατηγοριοποίηση του shareware. Ο ίδιος ο όρος είναι κάπως ξεπερασμένος, καθώς το μοντέλο διανομής λογισμικού που περιγράφει έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τα μοντέλα freeware, freemium και συνδρομής. Ωστόσο, μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε το shareware με βάση τους περιορισμούς * και τον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των περιορισμών:

* trialware (ή demo shareware): Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος που συνδέονται οι άνθρωποι με το "Shareware". Οι χρήστες μπορούν να κατεβάσουν και να χρησιμοποιούν το λογισμικό για περιορισμένο χρονικό διάστημα (π.χ. 30 ημέρες) ή με περιορισμένη λειτουργικότητα (π.χ. ενεργοποιούνται μόνο ορισμένα χαρακτηριστικά). Μετά την επίτευξη της περιόδου δοκιμής ή της λειτουργικότητας, οι χρήστες πρέπει να πληρώσουν για να ξεκλειδώσουν την πλήρη έκδοση.

* ShareWare: Αυτός ο τύπος προσφέρει το πλήρες λογισμικό, αλλά με ορισμένα χαρακτηριστικά απενεργοποιημένα ή περιορισμένα. Οι χρήστες μπορούν να πληρώσουν για να ξεκλειδώσουν την πλήρη λειτουργικότητα. Αυτό διαφέρει από τα δοκιμαστικά σκεύη στο ότι το χρονικό όριο δεν είναι ο πρωταρχικός περιορισμός.

* nagware: Ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό υποσύνολο του shareware, το Nagware υπενθυμίζει συνεχώς στους χρήστες να εγγραφούν ή να αγοράζουν την πλήρη έκδοση. Μπορεί να εμφανίζει αναδυόμενα παράθυρα, πανό ή τροποποιημένη λειτουργικότητα για να πιέσω τους χρήστες στην πληρωμή.

* Crippled shareware: Αυτό είναι παρόμοιο με το shareware περιορισμένο χαρακτηριστικό, αλλά οι περιορισμοί είναι πιο σημαντικοί, καθιστώντας συχνά την δωρεάν έκδοση ελάχιστα χρησιμοποιήσιμη. Ο στόχος είναι να προσελκύσει τους χρήστες να αγοράσουν την πλήρη, πλήρως λειτουργική έκδοση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι γραμμές μεταξύ αυτών των κατηγοριών μπορεί να είναι θολή και κάποιο λογισμικό μπορεί να συνδυάσει πτυχές πολλών τύπων. Το βασικό χαρακτηριστικό σε όλα τα shareware είναι ότι διανέμεται αρχικά δωρεάν ή με πολύ χαμηλό κόστος, αλλά η πλήρης λειτουργικότητα απαιτεί μια αγορά.