Επεξήγηση:
Η λειτουργία `max () πρέπει να επαναλάβει σε ολόκληρη τη λίστα για να συγκρίνει κάθε στοιχείο με το τρέχον μέγιστο. Στο σενάριο χειρότερης περίπτωσης (π.χ. ο κατάλογος ταξινομείται σε φθίνουσα σειρά), πρέπει να επισκεφθεί κάθε στοιχείο για να καθορίσει το συνολικό μέγιστο.
Γιατί o (n):
* Γραμμική σάρωση: Η υποκείμενη εφαρμογή του `max ()` συνήθως περιλαμβάνει μια γραμμική σάρωση (επανάληψη) μέσω της λίστας.
* σύγκριση σε κάθε βήμα: Σε κάθε βήμα της επανάληψης, συγκρίνει το τρέχον στοιχείο με το στοιχείο που θεωρείται ως το μέγιστο μέχρι στιγμής.
* Αριθμός λειτουργιών ανάλογα με το μέγεθος εισόδου: Ο αριθμός των συγκρίσεων και των λειτουργιών κλιμακώνεται άμεσα με τον αριθμό των στοιχείων (n) στη λίστα. Ως εκ τούτου, η πολυπλοκότητα του χρόνου είναι o (n).
Παράδειγμα:
`` `Python
my_list =[5, 2, 9, 1, 5, 6]
μέγιστο =max (my_list) # o (n)
εκτύπωση (μέγιστη) # έξοδος:9
`` `
Συνοπτικά:
Η λειτουργία του Python 'max () `προσφέρει έναν βολικό και αποτελεσματικό τρόπο για να βρεθεί το μέγιστο στοιχείο σε μια λίστα και το κάνει με μια πολυπλοκότητα χρόνου O (n), καθιστώντας το κατάλληλο για πολλά πρακτικά σενάρια.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα