1. Κατανοήστε το πρόβλημα: Πριν σκεφτόμαστε ακόμη και τον ψευδοκώδικα, κατανοήστε διεξοδικά το πρόβλημα. Ποια είναι η είσοδος; Ποια είναι η επιθυμητή έξοδος; Ποιοι είναι οι περιορισμοί (π.χ. η πολυπλοκότητα του χρόνου, η πολυπλοκότητα του χώρου); Καταρρίψτε το πρόβλημα σε μικρότερα, διαχειρίσιμα υπο-προβλήματα.
2. Επιλέξτε ένα στυλ: Ενώ δεν υπάρχει ενιαίο "σωστό" στυλ, η συνέπεια είναι το κλειδί. Ο ψευδοκώδικα σας πρέπει να είναι εύκολα αναγνώσιμος και κατανοητός από τους άλλους (και τον μελλοντικό σας εαυτό!). Εξετάστε αυτές τις επιλογές:
* άτυπη: Αυτό το στυλ χρησιμοποιεί φυσική γλώσσα με λέξεις-κλειδιά και δομές που μοιάζουν με προγραμματισμό για να αντιπροσωπεύουν τη λογική. Είναι λιγότερο επίσημο και πιο ευέλικτο, αλλά μπορεί να είναι επιρρεπής σε ασάφεια αν δεν είναι προσεκτικά γραμμένη. Παράδειγμα:
`` `
Εάν ο χρήστης είναι συνδεδεμένος τότε
Εμφάνιση του προφίλ του χρήστη
ΑΛΛΟΥ
Ανακατεύθυνση στη σελίδα σύνδεσης
Τελείωμα
`` `
* Δομημένη: Αυτό το στυλ χρησιμοποιεί πιο επίσημες δομές παρόμοιες με τις γλώσσες προγραμματισμού, όπως το `if-then-else ',` for` loops, `ενώ` βρόχοι, λειτουργίες και μεταβλητές. Είναι πιο ακριβές και λιγότερο ευαίσθητο στην παρερμηνεία. Παράδειγμα:
`` `
Λειτουργία calculate_average (αριθμοί):
άθροισμα =0
Για κάθε αριθμό σε αριθμούς:
SUM =SUM + Αριθμός
Τελείωμα
μέσος όρος =άθροισμα / μήκος (αριθμοί)
Μέσος όρος επιστροφής
`` `
* Hybrid: Συχνά, ένας συνδυασμός ανεπίσημων και δομημένων προσεγγίσεων λειτουργεί καλύτερα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ανεπίσημες περιγραφές για στάδια υψηλού επιπέδου και δομημένη σημειογραφία για κρίσιμους αλγόριθμους ή πολύπλοκη λογική.
3. Χρησιμοποιήστε σαφή και συνοπτική γλώσσα: Αποφύγετε τη ορολογία ή τους υπερβολικά τεχνικούς όρους, εκτός εάν είναι απαραίτητο. Χρησιμοποιήστε περιγραφικά ονόματα μεταβλητών. Επικεντρωθείτε στην έκφραση του *τι *και όχι του *πώς *. Για παράδειγμα, αντί να «ταξινομήσετε τη συστοιχία χρησιμοποιώντας το QuickSort», μπορείτε να γράψετε `ταξινομήστε τη συστοιχία σε ανερχόμενη σειρά». Ο συγκεκριμένος αλγόριθμος ταξινόμησης είναι μια λεπτομέρεια εφαρμογής.
4. Καταρρίψτε τα σύνθετα καθήκοντα: Αποσυνδέστε τα μεγάλα προβλήματα σε μικρότερες, πιο διαχειρίσιμες λειτουργίες ή διαδικασίες. Αυτό βελτιώνει την αναγνωσιμότητα και τη διατήρηση. Κάθε λειτουργία θα πρέπει να έχει σαφή σκοπό και μια καλά καθορισμένη διεπαφή (είσοδος και έξοδος).
5. Χρησιμοποιήστε τις κατάλληλες δομές ελέγχου: Χρησιμοποιήστε τις δηλώσεις `if-then-else ',' για 'και` ενώ' βρόχους και άλλες δομές ελέγχου για να αντιπροσωπεύουν τη ροή της λογικής με ακρίβεια.
6. Σχολιάστε τον ψευδοκώδικα σας: Προσθέστε σχόλια για να εξηγήσετε σύνθετα βήματα, υποθέσεις ή αποφάσεις. Αυτό βελτιώνει την κατανόηση και τη διατήρηση.
7. Επαναλάβετε και βελτιώστε: Ο ψευδοκώδικα είναι μια επαναληπτική διαδικασία. Γράψτε ένα πρώτο σχέδιο, αναθεωρήστε το και βελτιώστε το μέχρι να είναι σαφές, συνοπτικό και ακρίβεια αντικατοπτρίζει την προβλεπόμενη λύση.
Παράδειγμα:Εύρεση του μεγαλύτερου αριθμού σε μια συστοιχία
άτυπη:
`` `
Περάστε από κάθε αριθμό στη λίστα.
Παρακολουθήστε τον μεγαλύτερο αριθμό που βλέπετε μέχρι στιγμής.
Εάν βρεθεί ένας μεγαλύτερος αριθμός, ενημερώστε τον μεγαλύτερο αριθμό.
Μετά τον έλεγχο όλων των αριθμών, εξάγετε τον μεγαλύτερο αριθμό.
`` `
Δομημένο:
`` `
Λειτουργία find_largest (αριθμοί):
μεγαλύτερος =αριθμοί [0] // αρχικοποιήστε το μεγαλύτερο στο πρώτο στοιχείο
Για i =1 έως μήκος (αριθμοί) - 1:
Εάν οι αριθμοί [i]> μεγαλύτεροι τότε
μεγαλύτερος =αριθμοί [i]
Τελείωμα
Τελείωμα
Επιστροφή του μεγαλύτερου
`` `
Ακολουθώντας αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, μπορείτε να δημιουργήσετε αποτελεσματικό ψευδοκώδικα που χρησιμεύει ως ένα πολύτιμο εργαλείο για το σχεδιασμό, το σχεδιασμό και την τεκμηρίωση των προγραμμάτων σας. Θυμηθείτε, ο στόχος είναι να γνωστοποιήσετε με σαφήνεια τον αλγόριθμο, να μην μιμείται απόλυτα τη σύνταξη μιας συγκεκριμένης γλώσσας προγραμματισμού.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα