1. Σύνταξη: Αυτό αναφέρεται στο σύνολο των κανόνων που διέπουν τη δομή και την οργάνωση του κώδικα. Η καλή σύνταξη καθιστά τον κωδικό αναγνώσιμο και ξεκάθαρο. Οι διαφορετικές γλώσσες έχουν πολύ διαφορετικές συνταξιοδοτικές συνταξιοδοτικές σχέσεις.
2. Τύποι δεδομένων: Μια γλώσσα προγραμματισμού ορίζει τα είδη δεδομένων με τα οποία μπορεί να λειτουργήσει (π.χ. ακέραιοι, αριθμοί κυμαινόμενου σημείου, χορδές, booleans). Οι τύποι δεδομένων επηρεάζουν τον τρόπο αποθήκευσης και χειρισμού των δεδομένων.
3. Δομές ελέγχου: Αυτοί είναι μηχανισμοί που ελέγχουν τη ροή εκτέλεσης μέσα σε ένα πρόγραμμα. Τα συνηθισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν δηλώσεις `if-else '(εκτέλεση υπό όρους),` for` και `` `While' loops (επαναλαμβανόμενη εκτέλεση) και λειτουργίες/διαδικασίες (modularization).
4. αφαίρεση: Αυτή είναι η ικανότητα να κρύβεται η πολυπλοκότητα και να αντιπροσωπεύει πολύπλοκες διαδικασίες ή δομές δεδομένων με απλούστερο τρόπο. Η αφαίρεση είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση της πολυπλοκότητας των μεγάλων προγραμμάτων. Παραδείγματα περιλαμβάνουν λειτουργίες, κλάσεις και ενότητες.
5. Paradigm: Αυτό αναφέρεται στο θεμελιώδες στυλ του προγραμματισμού που υποστηρίζεται από τη γλώσσα. Τα κοινά παραδείγματα περιλαμβάνουν επιτακτική ανάγκη (εστίαση στον τρόπο επίλυσης ενός προβλήματος βήμα προς βήμα), αντικειμενοστραφή (εστίαση στα αντικείμενα και τις αλληλεπιδράσεις τους), λειτουργικά (εστίαση σε λειτουργίες και αμετάβλητη) και λογικός προγραμματισμός (εστίαση σε λογικές δηλώσεις και κανόνες).
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα